Πρέπει να σημειωθεί: όπωςσε κάθε δύσκολη εποχή, έτσι και τώρα πληθαίνουν στη χώρα μας διάφοροι αυτόκλητοι σωτήρες. Συνήθως διάσημοι αλλά με τον άλφα ή βήτα τρόπο απόμαχοι.

Ο ένας, οικονομικός μεγαλοπαράγοντας, νέος ακόμα, έβαλε πολλούς θαυμαστές του να τον παρουσιάζουν, χωρίς άμεση αναφορά στο όνομά του, σαν μια πιθανή καλή λύση για να αντιμετωπίσουμε τα σημερινά πολιτικά αδιέξοδα.

Με τη σταδιακή αποκάλυψη τόσων χιλιάδων μικρών και μεγάλων μυστικών της αμερικανικής διπλωματίας _ και κυρίως των μεθόδων της _ θα έχουμε να λέμε και να γράφουμε για καιρό. Για την ώρα, ο απίστευτος όγκος ντοκουμέντων βρίσκεται στα χέρια ειδικευμένων δημοσιογράφων μερικών μεγάλων εφημερίδων, οι οποίοι, σε συνεννόηση με το ιστολόγιο που τα βρήκε χάρη σε έναν απόστρατο νεαρό ειδικό στρατιωτικών πληροφοριών και τα διαχειρίζεται, θα τα παραδώσουν στο κοινό «τακτοποιημένα».

Με σημαίες και ταμπούρλα αλλά και πέντε χιλιάδες αρχικούς οπαδούς η κυρία Ντόρα Μπακογιάννη ίδρυσε λοιπόν την Κυριακή ένα νέο κόμμα στον κεντρώο δεξιό χώρο με φιλελεύθερες τάσεις. Σε αντίθεση με τη σαμαρική Νέα Δημοκρατία, η κυρία Μπακογιάννη είχε ψηφίσει το μνημόνιο (αλλά όχι και όλες τις πολιτικές που το συνοδεύουν) γιατί εκείνη την ώρα, την περασμένη άνοιξη, δεν υπήρχε άλλη εθνική επιλογή με εξαίρεση τη στάση πληρωμών του Δημοσίου.

Επτά στους δέκα Γάλλους συμφωνούν με τις διαδηλώσεις και τις απεργίες και περισσότεροι ακόμη είναι εκείνοι που ζητούν από την κυβέρνηση να διαπραγματευθεί με τα συνδικάτα. Και ας έχουν συχνά πρόβλημα βενζίνης, και ας εμφανίστηκαν ήδη οι απαραίτητοι «μπαχαλάκηδες» με επακόλουθο κάποιες καταστροφές στους δρόμους, το κάψιμο μερικών ΙΧ και συγκρούσεις με την αστυνομία που τόσο αρέσουν στα τηλεοπτικά δελτία...

Το Μουσείο Μπενάκη (γιορτάζει τα τόσο πλούσια ογδόντα του, έτσι χρόνια του πολλά) παρουσιάζει έκθεση έργων του Θεόφιλου. Το αν ο Θεόφιλος ήταν τόσο μεγάλος όσο τον εμφανίζουν πολλοί, είναι ερώτημα για ειδικούς. Ηταν πάντως, και για όλους, σημαντικός. Για τη σύνθεση, τα χρώματα, τα θέματα. Θα πρόσθετα: και την αισιόδοξη ποιητική αντικειμενικότητά του.

Το ΠαΣοΚ αποφάσισε προχθές να στηρίξει για τον Δήμο Αθηναίων την υποψηφιότητα του κ. Γιώργου Καμίνη και για τον Δήμο Θεσσαλονίκης την υποψηφιότητα του κ. Γιάννη Μπουτάρη. Ξεκάθαρα πράγματα: για όσους Αθηναίους και Σαλονικιούς το ζητούμενο αυτής της δημοτικής εκλογής είναι να απαλλάξουν επιτέλους τις πόλεις τους από τις δεξιές και ακροδεξιές ομάδες

Oταν αλλάζουν τα κοινωνικά δεδομένα είναι φυσιολογικό να αλλάζουν και τα κόμματα. Με δύο τρόπους: με τη διάλυση και την αντικατάστασή τους· με τη μετεξέλιξή τους όσο αυτή είναι δυνατή. Παραδείγματα μετεξέλιξης, τα μεγάλα κόμματα της Βόρειας Ευρώπης, της Βρετανίας και των ΗΠΑ. Και παραδείγματα διάλυσης/αντικατάστασης, τα δικά μας: ΕΡΕΝέα Δημοκρατία και Ενωση ΚέντρουΠαΣοΚ.

...Οι συμβολισμοί αξίζουν περισσότερο από τα διπλωματικά σύμφωνα: η Ελλάδα οφείλει σίγουρα να είναι παρούσα στη Μέση Ανατολή. Αλλά τόσο μικρό διάστημα μετά το ισραηλινό φονικό ρεσάλτο σε διεθνή ύδατα εναντίον πλοίων ανθρωπιστικής βοήθειας και πολιτικής αντίθεσης στον απάνθρωπο αποκλεισμό της Γάζας και ενώ οι Νετανιάχου και Μπαράκ συνεχίζουν να κραυγάζουν ότι έχουν με το μέρος τους όλα τα δίκια του πολεμικά ισχυρότερου (εννιά οι νεκροί...), ο Γιώργος Παπανδρέου δεν είχε καμιά δουλειά στο Ισραήλ και ο αμετανόητος ισραηλινός πρωθυπουργός και οι ελλείψει απεργούντων διπλωματών συνοδοί του της Μοσάντ δεν είχαν καμιά δουλειά εδώ. Τα παιχνίδια που επικαλούνται διάφοροι για να εξηγήσουν τη δημόσια ντροπή δεν πείθουν. Και σε κάθε περίπτωση τι τους έχουμε τους πρέσβεις και τους υπουργούς αν επιβάλλονται μυστικές πρωτοβουλίες;

Η κυβέρνηση κάνει το ίδιο λάθος με όλες τις προηγούμενες: αναζητεί πρόεδρο για την ΕΡΤ και όχι πολιτική για τα ΜΜΕ. Θα υπάρξουν υποψηφιότητες. Πρέπει να ανταποκρίνονται σε ορισμένες προδιαγραφές: πτυχία, εμπειρία και διάφορα άλλα. Δυστυχώς οι προδιαγραφές δεν περιλαμβάνουν και την από μέρους των υποψηφίων κατάθεση προτάσεων για το μέλλον της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης.

Μία από τις ελάχιστες καλές ή έστω πραγματικά ενδιαφέρουσες πολιτικές ειδήσεις του καλοκαιριού ήταν η ίδρυση της «Δημοκρατικής Αριστεράς». Τουλάχιστον για τους «ορφανούς» προοδευτικούς ανθρώπους αυτής της χώρας. Αυτή η «Δημοκρατική Αριστερά» δημιουργήθηκε από στελέχη που δεν άντεχαν τον συριζικό λαϊκίστικο τυχοδιωκτισμό. Δηλαδή, στελέχη της «ανανεωτικής» πτέρυγας του Συνασπισμού. Και που συμβολίζουν ταυτόχρονα μαζί με τον Λεωνίδα Κύρκο την αξιοπρέπεια του χώρου.

Επιβεβαιώθηκε το χειρότερο: στην άλλη Κύπρο νίκησε ο Ερογλου. Και δεν έχασε μόνο ο Ταλάτ. Εχασαν και όσοι διατηρούσαν ελπίδες επανένωσης του νησιού. Δηλαδή, ο Δ. Χριστόφιας στη Λευκωσία, η ελληνική κυβέρνηση και στην Τουρκία ο κ. Ερντογάν. Ο κ. Ερογλου το έχει πει ξεκάθαρα: θέλει λύση συνομοσπονδίας δύο ανεξάρτητων και κυρίαρχων κρατών.

Κάτι κινείται (ίσως) για τα λεγόμενα «εθνικά θέματα». Ανταλλάσσονται επισκέψεις ή υπάρχουν επαφές υψηλού επιπέδου με όλους τους γείτονες, οι δηλώσεις όλων είναι γενικά προσεκτικές, αν και σε αντίθεση με ορισμένες πράξεις.