Γενικότερα, η οικονομική πολιτική Μητσοτάκη κινείται στον αντίποδα αυτής του Μπάιντεν, που οδηγεί ήδη ταχύτατα τις ΗΠΑ στην ανάκαμψη

Ελάχιστες μέρες αφότου κατηγόρησε ανενδοίαστα (στο Βήμα) τον Τσίπρα ότι "πολεμά την ίδια του την πατρίδα" -δίνοντας έτσι προσωπικά το έναυσμα για μια σειρά άρθρα και δηλώσεις που αντιμετωπίζουν συνολικά την Αριστερά υπό το πρίσμα του αλήστου μνήμης εμφυλιοπολεμικού διπόλου, "από εδώ οι εθνικόφρονες, από εκεί τα μιάσματα"-, ο Μητσοτάκης διαφήμισε την τηλεφωνική επικοινωνία του με τον Μπάιντεν επιδιώκοντας να φορέσει για ακόμα μια φορά το προσωπείο του κεντρώου μεταρρυθμιστή πολιτικού.

Η απομόνωση φαίνεται να γεννά την επιθυμία μιας νέας συλλογικότητας. Αυτό ακριβώς το αίσθημα είναι που δεν υπολογίζει η πανταχόθεν απομονωμένη κυβέρνηση

Σαν χθες ξεκινούσε ένας εφιάλτης, που ίχνη του έβρισκες μόνον σε βιβλία Ιστορίας, απʼ αυτά τα οποία διάβαζαν μόνον οι μελετητές των ανά τους αιώνες πανδημιών. Σαν χθες ο Κικίλιας ανακοίνωνε το πρώτο κρούσμα δηλώνοντας πως η κυβέρνηση είναι "απόλυτα προετοιμασμένη" και δεν υπήρχε "κανένας λόγος πανικού". Η πραγματικότητα ενός ΕΣΥ το οποίο επέμεινε να κατεδαφίζει τη διέψευσε οικτρά.

Θα ήταν άδικο να θεωρήσει κάποιος ότι η δροσερή πνοή της αστυνομίας είναι η απάντηση της κυβέρνησης σε κάθε ερώτηση. Προηγείται μια άλλη: Ιδιώτες (με κρατική επιδότηση) διά πάσαν νόσον: Υγεία, Παιδεία, περιβάλλον, ασφάλιση.

Ο Trump φεύγει, αλλά το φάντασμα του διχασμού, το οποίο ανέδειξε και τροφοδότησε, παραμένει. Και όχι μόνον στις ΗΠΑ. Το 41% όσων συμμετείχαν σε πρόσφατη έρευνα της ProRata εκτιμά πως κάτι σαν αυτό που συνέβη στο Καπιτώλιο είναι πολύ ή αρκετά πιθανό να συμβεί μέσα στην επόμενη πενταετία και στη χώρα μας, ενώ το 57% εκτιμά ότι η Ακροδεξιά, διότι αυτήν αναγνώρισε στα πρόσωπα των εισβολέων η σχετική πλειοψηφία, το πιστεύει για κάποια μεγάλη ευρωπαϊκή χώρα.

Το κάλεσμα του Φραγκίσκου "να ξαναρχίσουμε να ονειρευόμαστε" τον κόσμο μετά τον κορωνοϊό συνοψίζει το πάντρεμα οικολογικού και κοινωνικού ζητήματος

Στα 84 του, ο Πάπας Φραγκίσκος εξέδωσε, ταυτόχρονα σε ιταλικά, ισπανικά, αγγλικά και γερμανικά, το πιο πολιτικό του βιβλίο (“Ας ξαναρχίσουμε να ονειρευόμαστε”), όπου, συνοψίζοντας ευκρινώς τη θέση του κατά του νεοφιλελευθερισμού, θέτει τα όρια των προτάσεών του.

Στη Νέα Ζηλανδία και την Ιαπωνία πολυεθνικοί κολοσσοί δοκιμάζουν συνταγές ανάποδες από αυτές του διδύμου Μητσοτάκη - Πισσαρίδη

Ο Μητσοτάκης -αυτός του "ξεπερασμένου οκταώρου"- αρέσκεται να εντάσσει τον εαυτό του στο ίδιο κλαμπ με τη Νέα Ζηλανδία. Ώρα λοιπόν να μάθει ότι στη χώρα της Τζασίντα Άρντερν το οκτάωρο όντως ξεπεράστηκε, αλλά σε διαφορετική κατεύθυνση: Μετά τις σχετικές προτροπές της πρωθυπουργού των Εργατικών, η Unilever ανακοίνωσε ότι για ένα χρόνο θα εφαρμόσει εβδομάδα τεσσάρων εργάσιμων ημερών με οκτάωρο και αμετάβλητο μισθό. Στόχος της, αν διαπιστώσει ότι όντως αυξάνεται η παραγωγικότητα, να επεκτείνει το μέτρο στους 155.000 υπαλλήλους της σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη.

Οι ειδήμονες του IPBES εκτιμούν ότι υπάρχουν 1,7 εκατομμύρια άγνωστοι ιοί σε θηλαστικά και σε πτηνά

Την ώρα που η κυβέρνηση Μητσοτάκη καμουφλάρει την πολιτική επιλογή υποχρηματοδότησης του δημοσίου συστήματος Υγείας (προτελευταία στην Ευρώπη η Ελλάδα) προς όφελος μιας κουτσής ιδιωτικής πρωτοβουλίας, οι ειδήμονες του Intergovernmental Science - Policy Platform on Biodiversity and Ecosystem Services (IPBES), οργανισμού θεσμοθετημένου από τα Ηνωμένα Έθνη, έχουν σημάνει συναγερμό: Εκτιμούν ότι υπάρχουν 1,7 εκατομμύρια άγνωστοι ιοί σε θηλαστικά (ιδίως νυχτερίδες, τρωκτικά, πρωτεύοντα θηλαστικά) και σε πτηνά (ιδίως θαλάσσια) και ότι από αυτούς τους ιούς 631.000 έως 827.000 θα είχαν τη δυνατότητα να κάνουν το άλμα και να περάσουν στο ανθρώπινο είδος.

Οι εκλογές καταγράφουν τάσεις της κοινωνίας και οι εκλογείς είναι πολίτες αυτής της κοινωνίας, όχι απλοί ψηφοφόροι κομμάτων. Καλό είναι να μην το ξεχνάει κανείς: κομματικά επιτελεία, δημοσκόποι, δημοσιολογούντες, δημοσιογράφοι. Και εμείς στην Ανανεωτική Πτέρυγα.

Οι δεκάδες χιλιάδες πολίτες που στις ευρωεκλογές δεν επέλεξαν το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ, παρ’ ότι το είχαν επιλέξει το 2004, αλλά και πολλοί απ’ όσους το επέλεξαν ξανά, περισσότερο ή λιγότερο πεισμένοι, όλοι αυτοί –και πολλοί άλλοι- παρακολουθούν τις εξελίξεις.