Τη σημαδιακή μέρα της εθνικής μας ανεξαρτησίας, την Πέμπτη 25 Μαρτίου, ο πρωθυπουργός αγωνίζεται εκτός έδρας κατά των κακών Γερμανών που δεν θέλουν να μας δώσουν σέντσι για βοήθεια. Ο πρωθυπουργός μας διαλαλεί σε όλους τους τόνους πως δεν ζητάει βοήθειά.
Η κρίση παραμένει εδώ, δυνατή και απειλητική, με τις περισσότερες δυνάμεις που καλούνται να την αντιμετωπίσουν να μη διακρίνουν το μπόι της.
Η κυβέρνηση έκανε τους λογαριασμούς της με το μαγαζί της και περιμένει να επιβεβαιωθούν οι υποθέσεις που έκαναν στο οικονομικό επιτελείο της για τα έσοδα του 2010. Ο κ. πρωθυπουργός επέστρεψε από το μακρύ ταξίδι Βερολίνο, Παρίσι, Ουάσιγκτον φέρνοντάς το δώρο του προέδρου Ομπάμα, την κατάργηση της βίζας για τους Έλληνες πολίτες που θα επισκέπτονται τις ΗΠΑ.
Ο επίτιμος πρόεδρος της Ν.Δ. Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, κάλεσε όλες τις πολιτικές δυνάμεις και τους πολίτες, να είναι νομιμόφρονες σε αυτή τη δύσκολη για την Ελλάδα περίοδο. Πολύ θα ήθελα να τον ρωτήσω, πόσο νόμιμη θεωρεί ότι είναι η σημερινή κυβέρνηση;
Πόνος μεγάλος περιμένει τα ελληνικά νοικοκυριά. Το είπε και ο πρωθυπουργός. Μετά τον πόνο όμως, έρχεται η λύτρωση, λένε. Ενίοτε, μετά τον πόνο ακολουθεί το “Βοήθειά σας. Να ζήσετε να τον θυμόσαστε. Ήταν καλός άνθρωπος.” Τι μπορεί να κάνουμε εμείς λοιπόν, μπροστά σε αυτή την κατάσταση; Κατά τον πρωθυπουργό σχεδόν τίποτα.
Οι ΗΠΑ ποτέ δεν είδαν με καλό μάτι την δημιουργία του ευρώ, φοβούμενες πως θα απολέσουν την νομισματική και οικονομική ηγεμονία στον κόσμο. Οι υποψίες τους ήταν τελικά βάσιμες.
Όχι πως ήμασταν ανυποψίαστοι, αλλά έχει τη σημασία του να το λέει η υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας, η κ. Κριστίν Λαγκάρντ. Μιλώντας κεκλεισμένων των θυρών στην επιτροπή οικονομικών υποθέσεων του γαλλικού κοινοβουλίου, αποκάλυψε πως 6 χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, όλα αγγλοσαξωνικής προέλευσης, εντοπίστηκαν να κερδοσκοπούν με τα ελληνικά ομόλογα.
Ψάχνω τη γραμμή, όπως λέγαμε παλιά, αλλά δεν βρίσκω τίποτα. Υπάρχει γραμμή; Και αν υπάρχει, ποιος την ξέρει, να τη μάθουμε κι εμείς. Η γραμμή του κ. Αλαβάνου, ο οποίος δεν αισθάνεται την παραμικρή δέσμευση ως τέως ηγέτης του Συνασπισμού της Αριστεράς της Οικολογίας και των Κινημάτων, αλλά ως απλό μέλος του ΣΥΡΙΖΑ, εργάζεται πυρετωδώς για νέες πλατφόρμες και θέσεις, είναι η ανασυγκρότηση μιας αριστεράς, χωρίς φυσικά τον Τσίπρα και τους ανανεωτικούς.
...Όποιος εγκλωβιστεί τυφλά στην υπεράσπιση των κεκτημένων και των δομών του παρελθόντος, έχασε. Και αν αυτοί είναι πολλοί, ίσως και οι περισσότεροι, χάσαμε όλοι μας. Αυτή τη φορά όμως κανείς δεν θα έχει δικαίωμα να επικαλεστεί πως τον ξεγέλασαν. Τα πράγματα είναι πλέον καθαρά.
Σήμερα η Ελλάδα χρειάζεται μια μεγάλη πολιτική και κοινωνική συμφωνία για να τα καταφέρει σε αυτές τις κρίσιμες και δύσκολες συνθήκες. Υπάρχουν οι προϋποθέσεις;
Εδώ και τουλάχιστον έναν χρόνο, και ειδικά μετά την εξέγερση των νέων τον Δεκέμβρη του 2008, αρκετοί αναλυτές άρχισαν να μιλούν για το τέλος του μεταπολιτευτικού πολιτικού μοντέλου.
Το ότι γίνεται άγριο παιχνίδι υποτιμητικής κερδοσκοπίας σε βάρος της ελληνικής οικονομίας είναι ολοφάνερο. Το ότι αντίστοιχο παιχνίδι δεν μπορεί να γίνει σε βάρος της Γερμανίας, της Γαλλίας και της Ολλανδίας είναι -υποθέτω- κατανοητό. Ελπίζω να μην φαντάζεται κανείς πως πίσω από όλα αυτά βρίσκονται σκοτεινοί ανθελληνικοί κύκλοι.
Οι συζητήσεις, οι αναζητήσεις και οι απόψεις που διατυπώνονται για το δημοσιονομικό μας χάλι, δυστυχώς, προσπερνούν αβασάνιστα τόσο τα αίτια που μας οδήγησαν έως αυτό το παγκόσμιο ρεζιλίκι, όσο και στους υπεύθυνους, αυτούς που διαχειρίστηκαν τα τελευταία χρόνια την ελληνική οικονομία. Να κατηγορείς την Ευρωπαϊκή Ένωση για πράγματα που φταίει, να το καταλάβω. Να την κατηγορείς όμως και για πράγματα που είναι αποκλειστικά της αρμοδιότητας των ελληνικών κυβερνήσεων, των κομμάτων και των πολιτών της χώρας, είναι εξωφρενικό.
Η γνωστή κορώνα του Γιώργου Παπανδρέου πως δεν χρωστάει σε κανέναν, μπορεί να κάνει εντύπωση στους τηλεθεατές των καφενέδων, αλλά ουδεμία αξία έχει όταν το μαγαζί που διευθύνει χρωστάει και της Μιχαλούς. Το ερώτημα λοιπόν, δεν είναι πόσα χρωστάει ο Γιώργος. Εξ άλλου όλοι οι Έλληνες χρωστάνε, ακόμα και αυτοί που δεν ακόμα γεννηθεί! Η απάντηση στο πόσα χρωστάμε, είναι πάνω – κάτω γνωστή. Το 110% του ΑΕΠ, σημαίνει περί τα 270 δισεκατομμύρια ευρώ. Γιατί όμως χρωστάμε τόσα πολλά χρήματα;
Στο υπουργικό συμβούλιο της Τετάρτης ο πρωθυπουργός σημείωσε ότι «το δημοσιονομικό αδιέξοδο της χώρας απειλεί την εθνική μας κυριαρχία για πρώτη φορά από το 1974». Δεν ξέρω αν ο κ. πρωθυπουργός αισθάνεται άσχημα για την αισιοδοξία που καλλιέργησε προεκλογικά και θα βρει κάποια στιγμή τη γενναιότητα να ζητήσει συγγνώμη από τον ελληνικό λαό για την πολιτική εξαπάτηση που υπέστη.
