Η κυβέρνηση, με την κατάθεση του νομοσχεδίου για τα εργασιακά, έχει θέσει στο επίκεντρο του δημόσιου διαλόγου τα χρονικά όρια εργασίας. Η συζήτηση γύρω από το 8ωρο, τις υπερωρίες, την εργασία τις Κυριακές, τις συμβάσεις μερικής απασχόλησης, τις άδειες κλπ. δεν μπορεί να γίνει, χωρίς το ζήτημα των ωρών απασχόλησης να αποτελέσει ζήτημα ευρύτερου προβληματισμού.

Οι νέες ρυθμίσεις διαλύουν την έννοια όχι του οκταώρου αλλά του χρόνου εργασίας εν γένει, θέτοντας τον εργαζόμενο σε συνεχή ετοιμότητα 24 ώρες το 24ωρο

Είναι ψευδές, ισχυρίζεται η κυβέρνηση, ότι οι εργαζόμενοι θα δουλεύουν 13 ώρες την ημέρα, στο πλαίσιο της νέας διευθέτησης χρόνου εργασίας, «διαψεύδοντας» το πρωτοσέλιδο της ΑΥΓΗΣ. Αυτό που ισχύει όμως είναι διαφορετικό.

Η πρακτική της τηλεργασίας, εδώ και 13 μήνες, έχει θεσμοθετήσει την απόλυτη ασυδοσία, κυρίως μεγάλων επιχειρήσεων, οι οποίες, ελλείψει ρυθμιστικών κανόνων, έχουν μετατρέψει τα σπίτια των εργαζομένων σε «εργασιακές γαλέρες»

Η κυβέρνηση ετοιμάζεται να φέρει προς ψήφιση στη Βουλή το νέο νομοσχέδιο για τα εργασιακά. Δεσπόζουσα θέση στις επιμέρους ρυθμίσεις αναμένεται να έχει το ρυθμιστικό πλαίσιο για την τηλεργασία και την ψηφιακή κάρτα εργασίας.

«Το ποσό των 360-384 ευρώ, κρίνεται απολύτως εξευτελιστικό»

Η προκαταβολή σύνταξης συνιστά ένα «αντίδωρο φτώχειας» και παραδοχή αποτυχίας της κυβέρνησης να λύσει το πρόβλημα των εκκρεμών συντάξεων, που η ίδια δημιούργησε, τονίζει ο δικηγόρος - εργατολόγος Διονύσης Τεμπονέρας, ενώ προσθέτει ότι η «μεταρρύθμιση» στην επικουρική ασφάλιση που ετοιμάζεται (κεφαλαιοποιητικό σύστημα), η μεθοδευμένη απαξίωση του e-ΕΦΚΑ σε όλους τους τομείς, το άνοιγμα στην ιδιωτική αγορά, μέσω manager, η εκχώρηση του μηχανισμού έκδοσης των συντάξεων σε ιδιώτες κ.λπ. δεν είναι τίποτα άλλο από την εφαρμογή του σχεδίου ιδιωτικοποίησης της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης, οι αδρές γραμμές του οποίου περιγράφονται και στην έκθεση Πισσαρίδη.

Η ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης θα οδηγήσει και στον ολοκληρωτικό «αφανισμό» της επικουρικής σύνταξης, μια για πάντα

Το έτος 2021 αποδεικνύεται περίτρανα «έτος απορρύθμισης της εργασίας και της κοινωνικής ασφάλισης». Είναι προφανές ότι το δεύτερο μεγάλο «θύμα» της πανδημίας, μετά τη δημόσια υγεία, είναι οι εργασιακές σχέσεις και η δημόσια κοινωνική ασφάλιση. Φρόντισε άλλωστε γι’ αυτό η κυβέρνηση, που λίγο πριν από την εκπνοή του έτους, με τη διαδικασία του κατεπείγοντος στη Βουλή, επέφερε νέα χτυπήματα στην εργασία και κατά συνέπεια στα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων:

Τρόμο, σε 200.000 εργαζομένους – υποψηφίους συνταξιούχους, προκάλεσε η «Έκθεση Πισσαρίδη», που δημοσιεύτηκε τις προηγούμενες ημέρες.

Συγκεκριμένα, στη σελίδα 105, αναφέρεται ότι, «Απόλυτα κρίσιμοι είναι και οι δυσμενείς δημογραφικοί συσχετισμοί, που ασκούν ασφυκτικές πιέσεις στο δημόσιο ταμείο στο επίπεδο των παροχών».

Ο εργαζόμενος, προσαρμοσμένος στις ανάγκες του ΣΕΒ, θα εργάζεται περισσότερο και θα αμείβεται λιγότερο

«Η κυβέρνηση δεν σχολιάζει τίποτα πριν την κατάθεση του νέου νομοσχεδίου για τα εργασιακά». Αυτή είναι η απάντηση που λαμβάνουν οι δημοσιογράφοι, σε επικοινωνία με την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων.

Παρά την εκτόξευση της ανεργίας τους τελευταίους μήνες (σύμφωνα με τον ΟΑΕΔ οι εγγεγραμμένοι άνεργοι τον Ιούλιο «εκτοξεύτηκαν» στα 1.095.997 άτομα, αριθμός αυξημένος κατά 125.796 σε σχέση με τους 970.201 που είχαν καταγραφεί έναν χρόνο νωρίτερα, δηλαδή αύξηση 12,97%), η κυβέρνηση διά υπουργικών αποφάσεων άρχισε το «ξήλωμα» του προγράμματος «Συν-Εργασία», κάνοντας πολύ ευκολότερες τις απολύσεις για χιλιάδες εργαζομένους.

Σήμερα κατατίθεται, κατά πάσα πιθανότητα, στη Βουλή νομοσχέδιο που θα προβλέπει δέσμη μέτρων προστασίας των εργαζομένων και των ανέργων, από τις συνεχιζόμενες επιπτώσεις της πανδημίας στην αγορά εργασίας.

Το υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων επιχειρεί, με τις νέες ρυθμίσεις, να περιορίσει την εργοδοτική αυθαιρεσία εις βάρος των εργαζομένων, καθότι οι καταγγελίες για αναγκαστικές άδειες άνευ αποδοχών, για παράνομες υπερωρίες και για εκβιασμούς εις βάρος των εργαζομένων έχουν χτυπήσει κόκκινο.

Η έκθεση Πισσαρίδη αναφέρει ότι στοχεύει στην «ενίσχυση της αναλογικότητας και διαφάνειας του δημόσιου διανεμητικού πρώτου πυλώνα κοινωνικής ασφάλισης...». Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Οτι η κυβέρνηση σχεδιάζει να αλλάξει και πάλι τα ποσοστά αναπλήρωσης των συντάξεων, με στόχο να καταργήσει την προνοιακή προστασία των συντάξεων, όπως αυτή επιτυγχάνεται με τα αυξημένα ποσοστά, για εκείνους που έχουν λίγα χρόνια ασφάλισης και χαμηλές αποδοχές, δηλαδή τους... χαμηλοσυνταξιούχους

Ολη η επικαιρότητα των τελευταίων ημερών κινείται γύρω από το ζήτημα των αναδρομικών που διεκδικούν οι συνταξιούχοι από τις κριθείσες ως αντισυνταγματικές περικοπές των διατάξεων του ν.4387/2016, γνωστού και ως «νόμου Κατρούγκαλου». Καλά τα αναδρομικά, θα έλεγε κανείς, αλλά πρέπει να υπάρχουν και συνταξιούχοι για να τα πάρουν!

Οι βασικοί λόγοι για τους οποίους οι εργοδότες εμφανίζουν τη σχετική «απροθυμία» είναι αφενός η διατήρηση σε ισχύ της εκ περιτροπής εργασίας που προβλέπεται από τον ν.3846/2010, με τον οποίο δίνεται η δυνατότητα να απασχολείται ο εργαζόμενος ακόμα και μία ημέρα την εβδομάδα, αφετέρου η πρόθεση των εργοδοτών να αναδιατάξουν τη σύνθεση του προσωπικού τους μέσω απολύσεων, καταγγέλλοντας τις συμβάσεις των πιο «ακριβών» εργαζομένων τους