Η σύνθεση της νέας κυβέρνησης διέλυσε και την τελευταία φρούδα ελπίδα.Η ανησυχία για το μέλλον της χωράς μας εντός της ευρωζώνης επανήλθε. Πρόκειται για ανακύκλωση των ιδίων ανθρώπων που επί επτά μήνες μας οδήγησαν ακριβώς στο χείλος του γκρεμού.Είναι τα ίδια εντελώς ανίκανα άτομα, την στιγμή που η χώρα χρειάζεται ό,τι πιο αξιόλογο διαθέτει.

Θέλει μεγάλη προσπάθεια αυτόν τον καιρό να μη παραδοθεί κανείς στην απελπισία και την μοιρολατρία.
Να συνεχίσει να πασχίζει να παραμείνει ενεργός ψάχνοντας για χαραμάδες διεξόδου από την ζοφερή πραγματικότητα.
Η εξίσωση που πρέπει να λυθεί είναι εξαιρετικά δύσκολη.
Η χώρα πρέπει να παραμείνει στην ευρωζώνη, να γίνει ανταγωνιστική και παραγωγική, να κάνει τις αναγκαίες διαρθρωτικές αλλαγές και την δημοσιονομική της προσαρμογή.                             Παράλληλα όμως πρέπει να σταματήσει η ύφεση, να αρχίσει μια αναπτυξιακή διαδικασία, να αντιμετωπισθεί η ανεργία, να σταματήσει η συνεχής συμπίεση του εισοδήματος των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, να μη πληρώνουν συνεχώς οι συνεπείς φορολογούμενοι, να μπει φραγμός στην συνεχή επέκταση της ζώνης της ακραίας φτώχειας.

Οι μέρες που περνάμε είναι κρίσιμες.
Σε αυτές θα κριθεί αν θα πετύχει η διαπραγμάτευση του PSI και επομένως και η νέα δανειακή σύμβαση.
Ο κίνδυνος της άτακτης χρεοκοπίας δεν είναι πλέον μακρινό ενδεχόμενο.
Ο πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος δίνει μια δύσκολη μάχη.
Πρέπει όλοι να τον ενισχύσουμε.
Η διαπραγμάτευση του PSI πρέπει να πετύχει.
Τυχόν επιστροφή στην δραχμή θα σημάνει ραγδαία επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου ιδίως των φτωχότερων λαϊκών στρωμάτων και οικονομική, πολιτική, κοινωνική και πολιτιστική οπισθοδρόμηση της χώρας, κίνδυνο για τη διεθνή θέση της, εσωτερικές και εξωτερικές περιπέτειες.

Μέσα στη γιορτινή ατμόσφαιρα δύο γεγονότα ήλθαν να μας θυμίσουν παλιές παθογένειες.
Το ένα είναι η προσωρινή κράτηση του ηγούμενου Εφραίμ και η απροκάλυπτη και βάναυση επέμβαση της Ρωσίας στα εσωτερικά της χώρας μας.
Το αν είναι νομικά βάσιμη η απόφαση του συμβουλίου Εφετών στην δημοκρατική πολιτεία μας υπάρχουν διαδικασίες και όργανα της Δικαιοσύνης που θα το κρίνουν.

...Είτε πριν είτε μετά από εκλογές μια μεταρρυθμιστική κυβέρνηση εκτάκτου ανάγκης στηριγμένη από ευρύτερες πολιτικές δυνάμεις πρέπει να αναλάβει την πολιτική διεύθυνση της χώρας στις δύσκολες στιγμές που έρχονται.

Και στην κατεύθυνση αυτή υπάρχουν και θετικά στοιχεία.

Η κίνηση των τριών υπουργών σηματοδοτεί την έναρξη προσπαθειών αναδιάταξης του σοσιαλδημοκρατικού χώρου.

Ενώ η ύπαρξη της Δημοκρατικής Αριστεράς δίνει ελπίδες ότι μπορεί να υπάρξει μια σοβαρή Αριστερά στη χώρα.

Τα διλλήματα μπροστά στα οποία βρίσκεται η ελληνική κοινωνία γίνονται κάθε μέρα περισσότερο ευκρινή και η απάντηση σε αυτά αποκτά επιτακτικό χαρακτήρα.

Ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης με το άρθρο του στην «Καθημερινή» περιέγραψε με εξαιρετική ακρίβεια την πραγματικότητα στην οποία βρισκόμαστε και επεσήμανε με έντονο τρόπο τους κινδύνους που απειλούν την χώρα.

Κηδεύουμε τον Λεωνίδα Κύρκο.
Τον σοφό μέντορα όλου αυτού του χώρου που ονομάζουμε αριστερή ανανέωση, μεταρρύθμιση, εκσυγχρονισμό.
Η καθοριστική του συμβολή στη διαμόρφωση της πολιτικής και ιδεολογικής ταυτότητας μου είναι οφθαλμοφανής και αυτονόητη. Δεν θα αναφερθώ λοιπόν σε αυτή.
Θα αναφερθώ σε μερικές ανθρώπινες στιγμές.

Αυτές τις μέρες ζούμε και πάλι το αρχέγονο δράμα του πάθους και της ανάστασης.

Ένα δράμα που συμπυκνώνει πολιτικές, κοινωνικές, υπαρξιακές, οντολογικές και μεταφυσικές πραγματικότητες.

Ένα τελετουργικό που παραπέμπει σε μια αισιόδοξα τραγική αντίληψη της ζωής και της πραγματικότητας.

Μπορεί ο κ. Σαμαράς να συνεχίζει τον κατήφορο της λαϊκίστικης δημαγωγίας του ελπίζοντας να καρπωθεί κομματικά οφέλη από αυτή.

Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να έχει αναγάγει σε κύρια ασχολία του την οργάνωση ανά την Ελλάδα και ανά την Ευρώπη φραστικών επιθέσεων κατά κυβερνητικών στελεχών.

Μπορεί τα ΚΚΕ να αναμένει ως επικείμενη την μεγάλη αντικαπιταλιστική επανάσταση.

Σε όλο το σύγχρονο κόσμο εγκαταλείπεται η απορρέουσα από τον γερμανικό ρομαντισμό αντίληψη του έθνους με βάση το δίκαιο του αίματος και υιοθετείται η απορρέουσα από την γαλλική επανάσταση συνταγματική αντίληψη του έθνους, κατά την οποία το έθνους αποτελείται από όσους κατά την έννομη τάξη ενός κράτους μετέχουν των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων που πηγάζουν από αυτή την έννομη τάξη.

Οι εξελίξεις στην Αίγυπτο, στην Τυνησία, την Ιορδανία, την Υεμένη είναι ιστορικού χαρακτήρα. Φαίνεται ότι ο αραβικός κόσμος βρίσκεται μπροστά σε ριζικές αλλαγές. Και δεδομένης της σημασίας του αραβικού κόσμου στις παγκόσμιες ισορροπίες φαίνεται ότι ολόκληρο το παγκόσμιο σύστημα θα βρεθεί σε ανισορροπία.

Ο προβληματισμός που αναπτύσσεται γύρω από τα σχέδια του υπουργού προστασίας του πολίτη και της κυβέρνησης γενικότερα για την κατασκευή φράκτη στην περιοχή του Έβρου προς ανακοπή των ανεξέλεγκτων μεταναστευτικών ροών είναι θεμιτός.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η κατασκευή φραγμάτων που εμποδίζουν την ελεύθερη επικοινωνία και κίνηση των ανθρώπων δεν είναι συμβατή με τον σκληρό πυρήνα των αντιλήψεων που υπερασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα.