Για μια ακόμη φορά η απεργία – πορεία που ωργάνωσαν οι εντελώς αδύναμες και αναξιόπιστες ηγεσίες της Γ.Σ.Ε.Ε και της ΑΔΕΔΥ μετατράπηκε σε γιορτή βίας των διαφόρων ομάδων κουκουλοφόρων.

Επιθέσεις σε δημόσια κτίρια και ιδιωτικά καταστήματα, βόμβες μολότωφ, καμμένα αυτοκίνητα, φλεγόμενοι σωροί σκουπιδιών, έλλειψη επιχειρησιακού σχεδίου της αστυνομίας, βροχή δακρυγόνων, μετέτρεψαν το κέντρο της Αθήνας σε κόλαση.

Για πρώτη φορά μετά από είκοσι πέντε περίπου χρόνια η δυνατότητα της μεγάλης αλλαγής στον Δήμο της Αθήνας είναι ρεαλισιτκή.

Γι’ αυτό και οι ευθύνες όλων μας μπροστά στο δεύτερο γύρο των εκλογών την Κυριακή είναι τεράστιες.

Πρέπει να κάνουμε το παν για να βάλουμε τέλος σ’ ένα καθεστώς που έχει οδηγήσει την πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους στα όρια της έκρηξης.

Η αποχώρηση της Ανανεωτικής Πτέρυγας από τον ΣΥΝ αποτελεί θετικό γεγονός.

Ο ΣΥΝ, εγκλωβισμένος στον ΣΥΡΙΖΑ, είχε χάσει πλέον τα χαρακτηριστικά κόμματος της Ανανεωτικής Αριστεράς. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα αριστερίστικο σχήμα, αντιευρωπαϊκό, που δεν πιστεύει στον αριστερό μεταρρυθμισμό, που επενδύει στη συνολική ρήξη με το σύστημα, που δεν παίζει με τους κανόνες της Δημοκρατίας, που δεν παίρνει σαφείς αποστάσεις από τη βία.

Με την συμπλήρωση ενός χρόνου από τον θάνατο του Μιχάλη Παπαγιαννάκη... μας δίνεται η ευκαιρία λοιπόν να σκεφθούμε μερικές επίκαιρες υποθήκες του Μιχάλη Παπαγιαννάκη σήμερα που η Αριστερά στην Ελλάδα έχει φθάσει στο ζενίθ της καταστροφικής ανευθυνότητας μπροστά στην ζοφερή κρίση που βιώνει η χώρα μας.