Η κυβέρνηση, αντιμετωπίζοντας αδιέξοδο στην οικονομία λόγω της πολιτικής της, θέλησε να αλλάξει την συζήτηση από τα κρίσιμα προβλήματα, με τον εκλογικό νόμο, η αλλαγή του οποίου βέβαια είναι απαραίτητη. Ζητήσαμε από την πρώτη στιγμή της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ να φέρει άμεσα αλλαγές στο εκλογικό σύστημα. Για 17 μήνες ο ΣΥΡΙΖΑ δεν το έπραξε. Σήμερα, αφού συνειδητοποίησε ότι τα εκλογικά ποσοστά του καταβαραθρώνονται οριστικά και δεν υπάρχουν περιθώρια νέας εκλογικής νίκης, φέρνει στο προσκήνιο την αλλαγή του εκλογικού νόμου. Είναι φανερό ότι ο κ. Τσίπρας κινείται και αποφασίζει αποκλειστικά στην βάση μόνο των εκάστοτε μικροκομματικών του σκοπιμοτήτων.

Εμείς δεν έχουμε καμία σχέση με λογικές ΣΥΡΙΖΑ, τον στείρο καταγγελτισμό και του λαϊκισμό του όταν ήταν στην αντιπολίτευση. Η αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος απαιτεί να μην λες άλλα χθες, άλλα σήμερα και άλλα αύριο. Η κοινωνία έχει αποφασίσει ότι θέλει κυβερνήσεις συνεργασίας, καθώς από τις εκλογές του 2009 και μετά δεν έχει βγει αυτοδύναμη κυβέρνηση ούτε καν με το απαράδεκτο μπόνους των 50 εδρών. Με το σκεπτικό όσων δεν επιθυμούν την απλή αναλογική, θα έπρεπε να αυξάνεται συνεχώς το μπόνους σε 60, 70 έδρες αλλοιώνοντας την βούληση των πολιτών για κυβερνήσεις συνεργασίας.

Σήμερα είναι περισσότερο επίκαιρη από ποτέ η ανάγκη συγκρότησης ενιαίου σοσιαλδημοκρατικού φορέα. Δύο είναι τα κρίσιμα σημεία για να πετύχει το εγχείρημα. Ενότητα και ανανέωση. Ενότητα σημαίνει ότι δεν πρέπει να υπάρξουν άγονες συγκρούσεις και αποκλεισμοί. Η ανανέωση είναι απαραίτητη σε πολιτικές πρακτικές, ιδέες και πρόσωπα. Για να γίνουν αυτά χρειάζεται ένας σύγχρονος ενιαίος προοδευτικός φορέας που θα ενώσει τις δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας, του μεταρρυθμιστικού κέντρου και της ανανεωτικής αριστεράς και θα έχει υπόσταση εντός και εκτός Βουλής.

Είναι φανερό ότι η κοινωνία έχει αποφασίσει ότι θέλει κυβερνήσεις συνεργασίας, καθώς από τις εκλογές του 2009 και μετά δεν έχει βγει αυτοδύναμη κυβέρνηση ούτε καν με το απαράδεκτο μπόνους των 50 εδρών. Με το σκεπτικό όσων δεν επιθυμούν την απλή αναλογική, θα έπρεπε να αυξάνεται συνεχώς το μπόνους σε 60, 70 έδρες αλλοιώνοντας την βούληση των πολιτών για κυβερνήσεις συνεργασίας. Ας κατανοήσουν όλοι τις απαιτήσεις της κοινωνίας. Η απλή αναλογική είναι το σύστημα που ευνοεί τη συνεννόηση και την συνεργασία.

Πάγια θέση του ευρύτερου χώρου της αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ ήταν η απλή και ανόθευτη αναλογική, απέναντι μάλιστα στα επιχειρήματα ότι δεν θα λειτουργήσει. Αν σήμερα εκτιμούν κάτι τέτοιο στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ πρόκειται για την απόλυτη μετάλλαξη. Στην ουσία του θέματος, από τις εκλογές του 2009 και μετά δεν έχει βγει αυτοδύναμη κυβέρνηση ούτε καν με το απαράδεκτο μπόνους των 50 έδρων. Είναι φανερό ότι η κοινωνία έχει αποφασίσει ότι θέλει κυβερνήσεις συνεργασίας. Για αυτό σήμερα είναι περισσότερο αναγκαία από ποτέ η καθιέρωση της απλής αναλογικής. Η χώρα έχει ανάγκη από ένα εκλογικό σύστημα απαλλαγμένο από στρεβλώσεις και «στατιστικές αλχημείες» που θα περιλαμβάνει μεταξύ άλλων και την κατάργηση του μπόνους των 50 εδρών. Μία τέτοια πρόταση θα την στηρίξω.

Το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών και ο πρώην πρωθυπουργός έχουν θέση στο εγχείρημα όπως έχουν και όλες οι δυνάμεις του ευρύτερου χώρου. Απαιτείται ενότητα. Χωρίς αποκλεισμούς αλλά και χωρίς ειδική μεταχείριση κανενός. Αυτή είναι η δική μου θεώρηση. Στόχος πρέπει να είναι η μεγάλη προοδευτική παράταξη και στο πλαίσιο αυτό δεν πρέπει να επανέλθουν στο προσκήνιο διαμάχες από το παρελθόν. Με την χώρα σε αυτήν την κατάσταση δεν υπάρχουν πολυτέλειες κατακερματισμού του χώρου

Στόχος μας δεν μπορεί να είναι η διατήρηση του 6% και να ασκούμε μία πολιτική που ικανοποίει μόνο έναν σκληρό πυρήνα ψηφοφόρων. Στόχος μας πρέπει να είναι η προσέλκυση προοδευτικών πολιτών. Οι πολίτες απογοητεύονται από την πολιτική που ασκεί η σημερινή κυβέρνηση, πίστεψαν κάποια στιγμή ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να αποτελέσει την λύση και διαψεύστηκαν. Για τον λόγο αυτό απαιτείται η ύπαρξη εναλλακτικής προοδευτικής λύσης. Πρέπει να δουλέψουμε συστηματικά, με ανανέωση προσώπων ιδεών και πολιτικών πρακτικών, χωρίς τάσεις συνεχούς αυτοεπιβεβαίωσης αλλά με όραμα για την σύγχρονη σοσιαλδημοκρατία.

Το σενάριο της συμμετοχής της στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είναι επιστημονικής φαντασίας, το οποίο ανά διαστήματα φέρνουν κάποιοι στο προσκήνιο για την εξυπηρέτηση των δικών τους σκοπών. Η κυβέρνηση σήμερα ασκεί μία αδιέξοδη πολιτική σε όλα τα επίπεδα. Στην διαπραγμάτευση δέχθηκε το λάθος μίγμα, μέτρα υπερφορολόγησης, κόφτη συντάξεων και μισθών, υπερταμείο εκποίησης όλων των περιουσιακών στοιχείων για 99 χρόνια και ουσιαστικά μη άμεση εφαρμογή ούτε της απόφασης του Νοεμβρίου του 2012 για αναδιάρθρωση του χρέους. Είναι μία κυβέρνηση κατώτερη των περιστάσεων.

Πρέπει να αποφασίσουν όλες οι δυνάμεις, τα κόμματα και οι κινήσεις που συμμετέχουν σε αυτόν τον διάλογο τι θέλουν. Συνεπώς πρέπει να αποφασίσει και το Ποτάμι τι θέλει πολιτικά όσο το δυνατόν πιο γρήγορα. Σήμερα στην ουσία έχει τρεις επιλογές, να συμβάλει σε μία ευρεία συμμαχία της σοσιαλδημοκρατίας, της ανανεωτικής αριστεράς και του μεταρρυθμιστικού κέντρου, να μείνει εκλογικά αυτόνομο ή να συμμετέχει σε μία συμμαχία με την ΝΔ, την Δράση και άλλες δυνάμεις της δεξιάς. Δεν μπορεί όμως αυτές οι επιλογές να μένουν ανοιχτές για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, αυτό θα βλάψει κυρίως το ίδιο το Ποτάμι.

Η χώρα μας βρίσκεται σε αδιέξοδο. Εδώ και 15 μήνες η κυβέρνηση δεν έχει παρουσιάσει κανένα σχέδιο για την καταπολέμηση της ανεργίας, την παραγωγική ανασυγκρότηση, τις απαραίτητες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, τρέχει πίσω από τα γεγονότα και δεν διαπραγματεύεται αποτελεσματικά, αγνοώντας τους διεθνείς συσχετισμούς, όπως απέδειξε και η πρόσφατη προσπάθεια επικοινωνιακής αξιοποίησης των διαρροών τηλεφωνικών συνομιλιών από τα WikiLeaks. Το αποτέλεσμα είναι καταστροφικό καθώς οδηγεί σε αργό θάνατο και υπάρχει ο κίνδυνος να καλλιεργηθεί κλίμα αντιευρωπαϊσμού που θα επιβεβαιώσει τις λογικές Σόιμπλε.

Οι εκλογές κάθε εξάμηνο δεν είναι λύση, οδηγηθήκαμε 3 φορές στις κάλπες το 2015 και τα αδιέξοδα είναι και πάλι μπροστά μας. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ πρέπει να παραιτηθεί και να δημιουργηθεί μία νέα κυβέρνηση ευρείας πλειοψηφίας των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων που με ορίζοντα τριετίας θα βγάλει οριστικά την χώρα από τα μνημόνια. Πρέπει να κάνουν όλοι ένα βήμα πίσω για να υπάρξει διακομματική λύση εθνικής συνεννόησης χωρίς να μπλέξουμε σε περιπέτειες εκλογών με κινδύνους νέας πολιτικής και οικονομικής αστάθειας. Ένα βήμα πίσω σημαίνει ο κ. Τσίπρας και οι αποτυχημένοι υπουργοί να αποχωριστούν τις καρέκλες της εξουσίας και η ΝΔ να μην επιμείνει στην διεξαγωγή εκλογών και να στηρίξει μία τέτοια κυβέρνηση με πρόσωπα κοινής αποδοχής.

Το φαινόμενο της χώρας μας όπου ένα κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς επιλέγει μετά από δύο εκλογικές αναμετρήσεις να συγκυβερνήσει με το κόμμα της εθνικολαϊκιστικής δεξιάς είναι το αρνητικό παράδειγμα της Ευρώπης. Μάλιστα σε πρόσφατη συνέντευξη του ο κ. Τσίπρας για να δικαιολογήσει την συνεργασία του χαρακτήρισε τους ΑΝΕΛ ως κεντροδεξιά! Τουλάχιστον παραδέχθηκε ότι συγκυβερνά με την δεξιά κατόπιν δικής του επιλογής, είναι και αυτό ένα βήμα. Εμείς στο προτεινόμενο νέο κυβερνητικό σχήμα, δεν εξαιρούμε τον ΣΥΡΙΖΑ, στο πλαίσιο όμως μίας κυβέρνησης ευρείας πλειοψηφίας που θα στηρίζεται από περισσότερους από 200 βουλευτές, καθώς οι συνθήκες είναι τόσο οριακές που δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να βγούμε από την κρίση.