Καθώς σήμερα πραγματοποιείται άτυπο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο (διάσκεψη κορυφής των πολιτικών αρχηγών της Ευρωπαϊκής Ενωσης - Ε.Ε.), η εντεινόμενη οικονομική κρίση αναδεικνύει με τρόπο ιδιαίτερα εύγλωττο τα σημαντικά θεσμικά και πολιτικά «ελλείμματα» στο σύστημα διακυβέρνησης της Ευρωπαϊκής Ενωσης και στο διακυβερνητικό πρότυπο (intergovernmental model) διαμόρφωσης και άσκησης πολιτικής.
Η Τουρκία φαίνεται ότι ταχύτατα φθάνει σε ορισμένα κεντρικά διλήμματα σε σχέση με τον διεθνή/περιφερειακό/ευρωπαϊκό ρόλο της που θα πρέπει να απαντήσει. Τελευταία έχουν σημειωθεί μια σειρά από σημαντικές εξελίξεις που πιστοποιούν την ανάδειξη των διλημμάτων αυτών.
ΤΡΙΑΝΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ χρόνια μετά την τουρκική εισβολή, η διαδικασία ανεύρεσης λύσης στο κυπριακό πρόβλημα φαίνεται ότι έχει μπει σε κάποιον καλό δρόμο. Οι συναντήσεις του Προέδρου Δ. Χριστόφια και του Τουρκοκύπριου ηγέτη Μ. Ταλάτ, παρά τις δυσκολίες, παράγουν αποτελέσματα (νέα συνάντηση πραγματοποιείται σήμερα).
Η ΑΠΟΡΡΙΨΗ της Συνθήκης της Λισαβώνας από την Ιρλανδία σε δημοψήφισμα ξαναρίχνει την Ευρωπαϊκή Ένωση σε υπαρξιακή κρίση, σε μια στιγμή που ξεπερνούσε το σοκ από την απόρριψη του Ευρωπαϊκου Συντάγματος το 2005.
Η ΕΛΛΑΔΑ εξακολουθεί να βρίσκεται αισθητά κάτω από τον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε. των 27) σε ό,τι αφορά το ύψος των δαπανών κοινωνικής προστασίας. Σύμφωνα με τελευταία στοιχεία που δημοσίευσε η Στατιστική Υπηρεσία (Εurostat) της Ένωσης, το ύψος των δαπανών κοινωνικής προστασίας στην Ελλάδα (έτος 2005) αντιστοιχούν στο 24,2% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ),
Η ΕΠΙΤΥΧΗΣ ΕΚΒΑΣΗ της ελληνικής στρατηγικής στο ΝΑΤΟ σχετικά με την ένταξη της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας (ΠΓΔΜ) επιτρέπει ορισμένα γενικότερα αλλά χρήσιμα, νομίζω, συμπεράσματα. Πρώτον, δεν υπάρχει καμία συνωμοσία της διεθνούς κοινότητας εναντίον μας.
ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ πρωτοβουλία για τη συγκρότηση Μεσογειακής Ένωσης πέθανε. Πρόκειται βεβαίως για την πρωτοβουλία που πριν από λίγους μήνες εξήγγειλε ο πρόεδρος της Γαλλίας Ν. Σαρκοζί για τη δημιουργία της «Μεσογειακής Ένωσης»
Η ΕΠΙΛΥΣΗ του κυπριακού προβλήματος επανέρχεται στην agenda μετά το πρόσφατο ιδιαίτερα θετικό εκλογικό αποτέλεσμα με την ανάδειξη του Δ. Χριστόφια στην Προεδρία της Κύπρου. Το αποτέλεσμα αυτό δημιουργεί τώρα το σημαντικότερο «παράθυρο ευκαιρίας» για την επίτευξη λύσης στη βάση «της διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας».
Η ΓΕΙΤΟΝΙΚΗ ΧΩΡΑ των 2 εκατ. κατοίκων (ΠΓΔΜ) είναι κράτος, δεν είναι κρατίδιο, όπως υποτιμητικά αποκαλείται ακόμη και από σοβαρούς αναλυτές. (Αλήθεια, θα μας άρεσε η Κύπρος των 600.000 κατοίκων να αποκαλείται... κρατίδιο;)
Το περιεχόμενο της «ειδικής σχέσης»
Π.Κ. Ιωακειμίδης, Το Βήμα, Νέες Εποχές, Δημοσιευμένο: 2008-02-24
Το κείμενο του πρώην πρωθυπουργού κ. Κ. Σημίτη στο «Βήμα» τής 17.2.2008 ανοίγει επιτέλους και σε αυτή τη χώρα τη συζήτηση για το μέλλον των σχέσεων Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΕ) - Τουρκίας υπό το φως των πρόσφατων δεδομένων και εξελίξεων.
ΣΕ ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ μετρήσεις της κοινής γνώμης, το ενιαίο νόμισμα, ευρώ, καταγράφει εξαιρετικά χαμηλά ποσοστά αποδοχής (γύρω στο 30%). Οι Έλληνες (όπως άλλωστε και οι πολίτες άλλων κρατών-μελών της ευρωζώνης- που, σημειωτέον, από την 1η Ιανουαρίου αριθμεί δεκαπέντε μέλη μετά την ένταξη σε αυτήν της Κύπρου και της Μάλτας) τείνουν να αποδίδουν στο ενιαίο νόμισμα τις αυξήσεις τιμών, την ακρίβεια, τον πληθωρισμό.
Καθώς κλείνει το 2007, η Ευρωπαϊκή Ενωση κλείνει επίσης τα 50 χρόνια λειτουργίας της (ιδρύθηκε, ως γνωστόν, το 1957, ως Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα -ΕΟΚ). Την επέτειο των 50 χρόνων της τη γιόρτασε με ερωτηματικά εάν «θα τα εκατοστίσει», «θα επιβιώσει» ή «θα καταρρεύσει».