Με το τέλος του χρόνου, σειρά από στατιστικά δεδομένα, εκθέσεις, έρευνες επιβεβαιώνουν αυτό που συνιστά απλή αλήθεια για «τους παροικούντας» τη χώρα αυτή: δηλαδή ότι η Ελλάδα εμφανίζει εγγενείς δυσκολίες να αξιοποιήσει τη δυναμική της παγκοσμιοποίησης ως διαδικασίας που μπορεί να προσφέρει «ευκαιρίες» για τη βελτίωση της ευημερίας, ανάπτυξης και τεχνολογικής προόδου.

Στην πρόσφατη «έκθεση προόδου» για την Τουρκία η η Ευρωπαϊκή Επιτροπή καταγράφει μία μεγάλη σειρά πολιτικών, θεσμικών, κοινωνικών «ελλειμμάτων» που χαρακτηρίζουν τη χώρα στην πορεία της προς την (αμφίβολη) ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.).

Ευρωπαϊκή Ενωση και Τουρκία βρίσκονται μπροστά σε ιδιαίτερα κρίσιμες επιλογές. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο (διάσκεψη κορυφής των αρχηγών κρατών της Ε.Ε.) που πρόκειται να γίνει σε λίγες εβδομάδες (14-15 Δεκεμβρίου), κάτω από τη φιλανδική προεδρία, μπορεί να αποδειχθεί ένα ιδιαίτερα κρίσιμο ραντεβού για τη διαπραγματευτική διαδικασία ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε.

ΤΗΝ ΑΛΛΗ εβδομάδα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρόκειται να δημοσιοποιήσει την «έκθεση προόδου» για την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας. Η έκθεση αναμένεται να είναι επικριτική, και δικαίως θα είναι.

Τελικά έχει γίνει σαφές ότι ούτε για το Κυπριακό ούτε για τα Ελληνοτουρκικά υπάρχει έκδηλη βούληση από ελληνικής πλευράς ανάληψης πρωτοβουλιών και αναζήτησης λύσεων.

H ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ (E.E.), παρά τα εσωτερικά της προβλήματα και τις διχογνωμίες, εμφανίζεται και πάλι ως ιδιαίτερα γενναιόδωρη προς την Ελλάδα, αφού για τη νέα περίοδο προϋπολογισμού (2007-2013) θα χορηγήσει στη χώρα, από τα διαρθρωτικά ταμεία, με τη μορφή των μεταβιβάσεων, το σημαντικό ποσό των 20,1 δισ. ευρώ.

Παρά τη θετική χημεία που δημιουργεί η πρόσφατη συμφωνία για τον προϋπολογισμό ("δημοσιονομικές προοπτικές") της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.) για την επόμενη επταετία ( 2007-2013), η Ε.Ε. εξακολουθεί να βρίσκεται σε βαθιά κρίση.

ΠΟΛΥΣ ΛΟΓΟΣ γίνεται για την εισβολή των κινέζικων προϊόντων και την «απειλή» που αντιπροσωπεύουν για την εγχώρια παραγωγή. Λίγη σχετικά σοβαρή συζήτηση γίνεται, ιδιαίτερα εδώ στην Ελλάδα, για την ανάδυση της Κίνας ως μείζονος σημασίας οικονομική δύναμη.

Ακόμα μια φορά, το μέλλον και η θεσμική μορφολογία της Ευρωπαϊκής Ενωσης (Ε.Ε.) βρίσκονται σε αβεβαιότητα.

Εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την επικύρωση και εφαρμογή του ευρωπαϊκού συντάγματος (ή συνταγματικής συνθήκης). Από τυπική, διαδικαστική άποψη έχουμε βεβαίως μια συνθήκη, αλλά από ουσιαστική

H Ελλάδα δεν μπορεί από τη μια μεριά να διατείνεται ότι θέλει την ομοσπονδιακή Ένωση και από την άλλη να προβάλλει επιχειρήματα για υπεροχή του εθνικού δικαίου/Συντάγματος. Πρόκειται για κραυγαλέα αντίφαση...

Ο ΧΡΟΝΟΣ που κλείνει σήμερα σημάδεψε την Ευρωπαϊκή Ένωση (E.E.) με τρεις πραγματικά ιστορικές πράξεις: (α) τη συμφωνία/υπογραφή του Ευρωπαϊκού Συντάγματος, (β) τη διεύρυνση της Ένωσης από δεκαπέντε σε είκοσι πέντε κράτη-μέλη και (γ) την απόφαση για την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Τουρκία.

H ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΕΝΑΡΞΗΣ διαπραγματεύσεων για την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχει εγείρει σειρά ερωτημάτων για απάντηση.