Τα νέα από την Ευρώπη δεν είναι ευχάριστα. Ο δημοκρατικός υποψήφιος νίκησε στις προεδρικές εκλογές στην Αυστρία, όμως το ποσοστό του ακροδεξιού αντιπάλου του είναι τρομακτικό. Στη δε Ιταλία ο ετερόκλητος συνασπισμός των δυνάμεων του ΟΧΙ κέρδισε συντριπτικά.
Σχεδόν σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες σχηματοποιείται μια νέα κυρίαρχη αντίθεση πέρα από τη διαίρεση Αριστεράς - Δεξιάς.
Μετά τον θάνατο του Φιντέλ Κάστρο πολλοί, με ιδιαίτερη ένταση, προσπαθούν να αποτιμήσουν την περίπτωσή του και πάντα από μια δεδομένη οπτική γωνία. Δεν θα μπορούσε όμως να γίνει διαφορετικά. Ο Κάστρο υπήρξε ένας άνθρωπος της ρήξης και ως τέτοιος δημιούργησε έντονες πολώσεις. Αλλωστε, αναμετρήθηκε με πάθος με τα μεγάλα διακυβεύματα του περασμένου αιώνα: Τον ιμπεριαλισμό, την επανάσταση, τον Κομμουνισμό, τον ολοκληρωτισμό.
Τι να γράψει όμως κανείς για τον Φιντέλ, ιδίως αν ήταν από τους ήρωες των εφηβικών του χρόνων; Και για ποιον Φιντέλ να γράψει;
Τελικά το 2ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ διεξήχθη όπως ακριβώς είχε προβλεφθεί. Δοξαστικό, επιβεβαιωτικό, επικυρωτικό. Ηταν εκπληκτικό. Από τους χιλιάδες συνέδρους δεν βρέθηκε ούτε ένας να ασκήσει κριτική και να διαφοροποιηθεί. Ούτε ένας δεν αμφέβαλλε για την ορθότητα των αναλύσεων του κόμματος για την κρίση, ούτε ένας δεν αναρωτήθηκε για τους στόχους και τους τρόπους της τρέχουσας διακυβέρνησης
Η αυτοκτονία είναι μία αυστηρά προσωπική υπόθεση και γι’ αυτό αφήνει πάντα αναπάντητα ερωτήματα και πλήθος εικασιών και υποθέσεων. Πόσω μάλλον όταν ο αυτόχειρας είναι ένας μαρξιστής φιλόσοφος, ο οποίος έπρεπε, όπως επέτασσε η κυρίαρχη εκδοχή της κοσμοθεωρίας του, να έχει μια κατάφαση απέναντι στη ζωή. Ο λόγος είναι βέβαια για τον Νίκο Πουλαντζά, ο οποίος τριάντα επτά χρόνια πριν, την 3 Οκτωβρίου του 1979, έφυγε οικειοθελώς από τη ζωή.
H συχνά χρησιμοποιούμενη έκφραση «ενδιαφέροντες καιροί» προέρχεται από την παλιά κινέζικη κατάρα «να ζήσει σε ενδιαφέροντες καιρούς» ο μισητός αποδέκτης της. Δηλαδή να ζήσει σε εποχές όπου έχει διακοπεί η ήρεμη και σχετικά πληκτική καθημερινότητα και υπάρχουν πόλεμοι, βιαιότητες, καταστροφές, μετακινήσεις, διωγμοί και ξεριζωμοί.
Πριν λίγες μέρες , μια απόφαση της Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος προκάλεσε ιδιαίτερη εντύπωση. Η Ιεραρχία , η οποία συνεδρίασε στα πλαίσια της προετοιμασίας της Αγίας Μεγάλης Συνόδου των Εκκλησιών που θα συνέλθει τον Ιούνιο στην Κρήτη , αποφάσισε να μην αναφέρονται στα κείμενα της ως “ εκκλησίες ” η ρωμαιοκαθολική και η προτεσταντική , αλλά να αποκαλούνται “ομολογίες ” η “ χριστιανικές κοινότητες ”.
Το τελευταίο διάστημα αρχίζει να εμφανίζεται σταδιακά μια αλλαγή στη στάση των πολιτών απέναντι στους πρόσφυγες Τα αρχικά αισθήματα αλληλεγγύης μετατρέπονται σε δυσαρέσκεια και διαμαρτυρία. Η παρατεταμένη παραμονή των προσφύγων / μεταναστών στην Ειδομένη και στο λιμάνι του Πειραιά , η άρνηση τους να μεταβούν σε οργανωμένους καταυλισμούς , οι καταλήψεις και οι αποκλεισμοί των δρόμων από μέρους τους
Η Ελλάδα και η υπόλοιπη Ευρώπη βρίσκονται στο επίκεντρο μιας ιστορικής συγκυρίας . Τεράστιες μάζες ανθρώπων μετακινούνται από την Ανατολή στη Δύση. Τα αίτια της τεκτονικής αυτής μετακίνησης είναι πολλαπλά. Ο νεανικός υπερπληθυσμός , η υπανάπτυξη , η πείνα , τα ανελεύθερα καθεστώτα , ο θρησκευτικός φανατισμός και βέβαια οι πόλεμοι με αποκορύφωμα τον εν εξελίξει ακόμα της Συρίας .
Η πλήρης πολιτική και ιδεολογική αποδόμηση του ΣΥΡΙΖΑ εκτυλίσσεται με γοργούς ρυθμούς. Εκδηλώνεται πλέον και με λεκτικές και σωματικές βιαιότητες, με προπηλακισμούς στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, με εισβολές και καταστροφές στα γραφεία του και άλλες τέτοιες πρακτικές. Οι χαρακτηρισμοί «προδότες» και «ξενόδουλοι», οι απειλές για «κρεμάλες» και «Γουδή» και άλλα φρικώδη εκτοξεύονται τώρα εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ.
Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2015. Ισως η ημερομηνία αυτή να σηματοδοτεί τη μεταφορά του εξτρεμιστικού ισλαμικού πολέμου στην Ευρώπη, με αυξημένη μάλιστα ισχύ. Η δυναμική ισλαμική μειοψηφία, που εκφράζεται από το Ισλαμικό Κράτος, έχει εξαπολύσει έναν «ιερό» πόλεμο κατά της Ευρώπης και της Δύσης, αλλά και εναντίον όποιου έχει μια διαφορετική ερμηνεία της ίδιας καταγωγικής θρησκείας
Η ρήση ότι τα πράγματα θα ήταν εξόχως κωμικά εάν δεν ήταν τραγικά έχει πλέον διαρκή ισχύ. Αίφνης ο κ. Τσίπρας, μετά την περιβόητη σύσκεψη των αρχηγών, κατήγγειλε το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία ότι δεν έχουν το απαραίτητο αίσθημα ευθύνης και την αναγκαία σοβαρότητα μπροστά στην κρίσιμη κατάσταση της χώρας και ότι κρατούν υπονομευτική στάση στο ζήτημα του Ασφαλιστικού.
Ο πόλεμος κατά του ναζιστικού και μιλιταριστικού ολοκληρωτισμού τα χρόνια 1939-1945 θεωρείται και είναι παράδειγμα δίκαιου πολέμου. Πολύ περισσότερο δίκαιος πόλεμος ήταν η τοπική εκδήλωσή του στα ελληνοαλβανικά σύνορα ανάμεσα στην Ελλάδα και την Ιταλία, αφού ενυπήρχε και το στοιχείο της άμυνας μιας χώρας εναντίον μιας καταφανέστατα άδικης επίθεσης.
