Τα δημοσκοπικά στοιχεία δεν αποτυπώνουν την προσπάθεια που γίνεται για την συγκρότηση του πόλου του δημοκρατικού σοσιαλισμού, της Κεντροαριστεράς. Είναι μια προσπάθεια που έχει ξεκινήσει εδώ και κάποιο καιρό, έχει θετικά αποτελέσματα, αλλά όχι το εύρος που θέλουμε, το εύρος της κεντροαριστερής συμπαράταξης που επιδιώκουμε. Πιστεύω ότι μετά τις ευρωεκλογές, όλοι οι πολιτικοί χώροι από τη Δεξιά ως την Αριστερά θα μπουν σε συνθήκη ανασυνθέσεων. Μην ξεχνάμε ότι από τις εθνικές εκλογές του 2012 έχει αρχίσει, χωρίς να ολοκληρωθεί, μια διαδικασία μετάβασης και ανασύνθεσης του πολιτικού συστήματος. Σε αυτό το περιβάλλον δεν αποτελεί εξαίρεση η Κεντροαριστερά. Προσωπικά, είμαι αποφασισμένος να αναλάβω πρωτοβουλίες για την ανασύνθεση του χώρου σε προοδευτική βάση που θα αποτυπώνεται σε συγκεκριμένο κυβερνητικό πρόγραμμα.

Το κόμμα μας έγκαιρα και με μεγάλη πλειοψηφία έχει εξηγήσει με ποια αντίληψη προσέρχεται στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Στον πρώτο βαθμό – ας το επαναλάβω – στηρίζουμε σχήματα με όραμα και τοπικό προοδευτικό αναπτυξιακό σχέδιο, που δεν εντάσσονται σε λογικές κομματικών εξουσιοδοτήσεων. Στις περιφερειακές και στις εκλογές στις μεγάλες πόλεις, όπου εκπέμπονται ευρύτερα μηνύματα, τα κριτήρια μας εκτός από αυτοδιοικητικά είναι και πολιτικά. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, στις περιπτώσεις αυτές δεν στηρίζουμε στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ή άλλων κομμάτων.

Η ΔΗΜΑΡ παραμένει η Αριστερά των λύσεων και της ευθύνης, στοχεύοντας σε κυβερνητικές συνεργασίες με προοδευτικό πρόσημο. Σας παραπέμπω στην ομιλία μου της περασμένης Κυριακής, στην παρουσίαση του ευρωψηφοδελτίου του σχήματος «Δημοκρατική Αριστερά - Προοδευτική Συνεργασία», όπου εξήγησα αναλυτικά πώς αντιλαμβανόμαστε τον κυβερνητικό μας ρόλο. Εκεί επανέλαβα ότι το κόμμα μας διεκδικεί ισχυρή πολιτική εντολή για να διαδραματίσει σημαίνοντα ρόλο στη μελλοντική συγκρότηση κυβερνήσεων προγραμματικής συνεργασίας. Καλούμε τους πολίτες να υποστηρίξουν τον προοδευτικό πόλο που συγκροτήσαμε για να ισχυροποιηθεί μια πρόταση που υπερβαίνει τη συντηρητική πολιτική και τον αριστερό λαϊκισμό. Στόχος μας είναι να συμμετέχουμε σε κυβερνητικές λύσεις με ξεκάθαρους όρους και διακριτές πολιτικές. Πολιτικές που θα ανακουφίσουν τους πολίτες και θα δημιουργήσουν βάσιμες ελπίδες ανάκαμψης.

Πιστεύω ότι η κυβέρνηση, μετά την αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ, υιοθέτησε ένα σχέδιο προσεταιρισμού των ψηφοφόρων της Χρυσής Αυγής, στο οποίο, όπως αποκαλύπτεται, πρωταγωνιστικό ρόλο διαδραμάτισε ο Τ. Μπαλτάκος. Η υιοθέτηση της ακροδεξιάς ατζέντας σε μία σειρά εκφάνσεις της δημόσιας ζωής, θεωρώ πως υπήρξε καρπός αυτού του σχεδίου. Η Δημοκρατική Αριστερά το κατήγγειλε από τότε, αλλά πολλοί παράγοντες του δημοσίου βίου που σήμερα παριστάνουν τους έκπληκτους, μας καταλόγιζαν τότε "αριστερίστικες υπερευαισθησίες". Οι εξελίξεις αποδεικνύουν ποιοι είχαν δίκιο και ποιοι αρνούνταν να αντικρύσουν τη ζοφερή πραγματικότητα.

Στη ΔΗΜΑΡ μελετούμε με προσοχή την εικόνα που καταγράφουν οι δημοσκοπήσεις τόσο για εμάς όσο και για τα άλλα κόμματα. Θα σας πρότεινα, ωστόσο, να μην εστιάζουμε μόνο στην πρόθεση ψήφου, αλλά και στα ευρήματα που προϊδεάζουν για το πώς μπορεί να συμπεριφερθεί η μερίδα εκείνη της κοινής γνώμης που αρνείται να τοποθετηθεί ή δηλώνει αναποφάσιστη. Το γεγονός, για παράδειγμα, ότι η ΔΗΜΑΡ παραμένει μετά τον ΣΥΡΙΖΑ το δεύτερο κόμμα σε δημοφιλία ή το ότι κατατάσσεται επίσης δεύτερη όταν οι πολίτες, αποφασισμένοι και αναποφάσιστοι, ερωτώνται ποιος ασκεί καλύτερη αντιπολίτευση, μας δημιουργεί τη βεβαιότητα ότι άλλη θα είναι η τελική εκλογική εικόνα.

...Εξακολουθώ να πιστεύω ότι το «Ποτάμι» κινείται στη σκιά και στη σύγχυση, καθώς οι θέσεις του είναι ένα μείγμα «δημοφιλών» ίσως απόψεων, χωρίς ωστόσο ιδεολογική ραχοκοκαλιά και σαφές πολιτικό στίγμα.

Υποστηρίζουν πως εκπροσωπούν το αντικομφορμιστικό και ότι κομίζουν το νέο. Διαφωνώ. Το «νέο» δεν προσδιορίζεται από τον χρόνο της εμφάνισής του ή από τις δηλώσεις των δημιουργών του. Το νέο προϋποθέτει λόγο συγκεκριμένο και για το σήμερα και για το αύριο, καθώς και προγραμματικές δεσμεύσεις. Δεν διαπιστώνω στο νέο σχήμα κάτι τέτοιο. Το "νέο" δεν μπορεί να δομείται πάνω στα υλικά του παρελθόντος με εργαλεία την ιδεολογική ασάφεια και την πολιτική σύγχυση. Ποια διαφορά έχει τότε από το «παλιό» που υποτίθεται πως αντιπαλεύει;

Παραδομένη στο έλεος μιας νέας πόλωσης, που αναπαράγει τις χειρότερες παραδόσεις του δικομματισμού, η πολιτική ζωή βρίσκεται εγκλωβισμένη σε αδιέξοδες αναμετρήσεις, που διαστρέφουν τις πραγματικές αντιθέσεις. Η επικίνδυνη θεωρία των δύο άκρων που επιχείρησε να εισαγάγει η ΝΔ και ο ισοπεδωτικός αντιπολιτευτικός λόγος του ΣΥΡΙΖΑ συνθέτουν πλέον ένα σκηνικό διαρκών επεισοδίων, που ακυρώνει κάθε πιθανότητα πολιτικού διαλόγου και αναζήτησης λύσεων. Οι πολεμικές ρητορικές αφθονούν, ο πολιτικός διάλογος σπανίζει, η πολιτική ατμόσφαιρα δηλητηριάζεται. Η αντίληψη των στρατοπέδων απειλεί να διαγράψει κάθε διαφορετική άποψη, ανατροφοδοτώντας διαρκώς πολώσεις, που διχοτομούν επικίνδυνα την ελληνική κοινωνία.

Οι αυτοδιοικητικές εκλογές δεν θα καταγράψουν σε καμία περίπτωση κομματικούς συσχετισμούς, αν και οι εκλογές για την περιφερειακή αυτοδιοίκηση έχουν ένα πολιτικό χρώμα. Οι ευρωεκλογές έχουν την αυτονομία τους. Μια μεγάλη διαφορά όμως θα αναδείξει φωνές που θα λένε ότι η κυβέρνηση δεν έχει τη δημοκρατική νομιμοποίηση. Δηλαδή το αποτέλεσμα θα είναι κρίσιμο μέγεθος για την αμφισβήτηση της κυβέρνησης. Πιστεύω ότι η χώρα δεν χρειάζεται εκλογές αλλά αλλαγή της πολιτικής. Αν η κυβέρνηση δεν αλλάξει πολιτική, δεν αποκρούσει την επιβολή νέων μέτρων, δεν οδηγήσει σε νέα διαπραγμάτευση με θετικό αποτέλεσμα για τη χώρα, τότε οι εκλογές είναι μονόδρομος

Η χώρα εξακολουθεί να ζει στη βαριά σκιά της κρίσης, που αφυδατώνει την κοινωνία και την οικονομία. Παρά την προσπάθεια της κυβέρνησης να προβάλει τη δημιουργία του πρωτογενούς πλεονάσματος ως τέλος των δεινών του τόπου, η περιθωριοποίηση ευρύτατων κοινωνικών στρωμάτων, η ουσιαστική καταστροφή της μεσαίας τάξης και η έκρηξη της ανεργίας συνθέτουν ένα σκηνικό που σφραγίζει, ασχέτως των επικοινωνιακών επιλογών και των όποιων πολιτικών προτεραιοτήτων, τις στιγμές που διανύουμε.
Η πολιτική δεν ασκείται ποτέ ερήμην της πραγματικότητας. Συνεπώς, και οι πολιτικές εξελίξεις που με ρωτάτε, δεν μπορεί παρά να δρομολογούνται παράλληλα με αυτήν. Οι πολίτες γνωρίζουν, καλύτερα παντός άλλου, ότι η αφόρητη καθημερινότητα που βιώνουν δεν καλυτερεύει με ρητορικές που επαγγέλλονται, απλώς, ένα νεφελώδες καλύτερο αύριο.

Τη λύση μιας «ευρείας διακομματικής συνεννόησης», στην οποία καταλυτικό ρόλο θα έχει η ΔΗΜΑΡ, περιγράφει για πρώτη φορά ο κ. Φώτης Κουβέλης, σε περίπτωση αδυναμίας σχηματισμού κυβέρνησης στις επόμενες εθνικές εκλογές. Συγκεκριμένα, μιλάει για μια «διακομματική κυβέρνηση συνεννόησης προγραμματικού χαρακτήρα» με αναγκαία «την εξισορροπητική παρουσία ενός ισχυρού προοδευτικού πόλου» και αφήνει έτσι να εννοηθεί ότι η ΔΗΜΑΡ θα μπορούσε να αποτελέσει ακόμη και τη γέφυρα μεταξύ της Ν.Δ. και του ΣΥΡΙΖΑ, αν τούτο χρειαστεί.

Η ΔΗΜΑΡ δεν είναι ΣΥΡΙΖΑ. Η Δημοκρατική Αριστερά είναι ένα κόμμα του δημοκρατικού σοσιαλισμού, είναι ένα κόμμα μεταρρυθμιστικό. Είναι ένα κόμμα με βαθιά την προσήλωση του στην ευρωπαϊκή πορεία της χώρας. Το έχω πει επανειλημμένα. Ούτε ανοίγουμε παράθυρο, ούτε κλείνουμε μάτι, ούτε ανοίγουμε πόρτες προς το ΣΥΡΙΖΑ. Έχω μιλήσει για το λαϊκότροπο δημαγωγικό τους λόγο, τον αριστερότροπο λαϊκισμό τους. Έχουμε διαφωνήσει και διαφωνούμε με όλα αυτά που καταγράφουν ως πολιτική πρόταση στην ελληνική κοινωνία για την πορεία και την εξέλιξη της χώρας, αλλά κάποιοι ή δεν θέλουν να ακούν ή κάνουν πως δεν ακούν.

...Στο πλαίσιο της ευρωομάδας συναντώνται κόμματα τυπικά σοσιαλδημοκρατικά, σοσιαλιστικά, αριστερά και εν γένει προοδευτικά, πολλά από τα οποία δεν ανήκουν στη σοσιαλιστική Διεθνή. Εμείς εντασσόμαστε με τη δική μας ταυτότητα, τις δική μας κληρονομιά και την πολιτική μας αυτονομία.Στην Ελλάδα τα πράγματα είναι σαφώς διαφορετικά. Το αίτημα για αλλαγή πολιτικών στη χώρα μας θέλουμε να εκφραστεί με την υποστήριξη στο ευρωψηφοδελτίο με το οποίο θα συμμετέχει η ΔΗΜΑΡ και οι σύμμαχοι της, με στόχο να αλλάξουν οι συσχετισμοί. Η πολιτική μας πρόταση είναι σε αντιπαράθεση και με το ΠΑΣΟΚ που στήριξε και στηρίζει συντηρητικές πολιτικές στην Ελλάδα.