Σχεδόν ένα χρόνο πριν, 27 Ιουνίου 2010, στην παρέμβασή μου στην πανελλαδική συνδιάσκεψη για την δημιουργία της ΔΗΜ.ΑΡ., σε μια προσπάθεια ιατροψυχοκοινωνικής προσέγγισης της ελληνικής κοινωνικής πραγματικότητας, είχα μιλήσει για την σημαντική παράμετρο, την οποία πρέπει να λάβουμε υπόψη αναλύοντας το παρόν, κατά την άποψή μου πάντα, και για να μπορέσουμε να συνεισφέρουμε θετικά στην διαμόρφωση μιας πολιτικής, η οποία σε βάθος χρόνο να επιφέρει τις απαιτούμενες αλλαγές τις οποίες έχει ανάγκη η χώρα ώστε να μπορέσει να πάρει μια θέση στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι.

Ίσως φίλοι μου, όλη αυτή η κρίση και οι Πλατείες είναι ή θα γίνουν μια οδυνηρή τελετή πολιτικής ενηλικίωσης του νεοέλληνα....
Όταν, μπροστά στις συγκλονιστικές και κρίσιμες στιγμές που βιώνει η χώρα, την αποκάλυψη των συνεπειών του διαρκούς πολιτικοοικονομικού εγκλήματος των τελευταίων δεκαετιών, η συνείδηση έρχεται αντιμέτωπη με τις επόμενες γενιές που θα πληρώσουν, χωρίς να φταίνε, την ακολασία της καταναλωτικής κραιπάλης και της ξενδιατροπιάς, της γενιάς της ρεμούλας, του ατομικού βολέματος, της αρπαχτής, και του «να περνάω καλά κι όλα τ άλλα είναι για τους μαλάκες», της καμαρίλας του κάθε χρώματος και απόχρωσης κομματικού μηχανισμού...

Η κυβέρνηση υποχρεώθηκε εκ των πραγμάτων και ελέω μνημονίου να αρχίσει μία πορεία εξευρωπαϊσμού της χώρας.
Θετική η διακήρυξη για το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων.
Στην πράξη όμως η κυβέρνηση δείχνει να προσπαθεί να κάνει ελιγμούς ώστε στην ουσία να περισώσουν οι προνομιούχοι των κλειστών επαγγελμάτων σημαντικά οφέλη ή να αποζημιωθούν τα μέγιστα.Η διαχείριση του θέματος των μεταφορών έδωσε μια πρώτη γεύση για το πώς ΠΑΣΟΚ και κυβέρνηση αντιμετωπίζουν το θέμα των σημαντικών τομών, τις οποίες έχει ανάγκη η χώρα για να μπορέσει να συνεχίσει να υπάρχει σαν ευρωπαϊκή χώρα.

Πιστεύω ότι η πρόσβαση και η χρησιμοποίηση των δημοσίων υποδομών και εγκαταστάσεων των υπηρεσιών παροχής και αποκατάστασης υγείας πρέπει να είναι αγαθό και δικαίωμα του κάθε πολίτη στην χώρα αυτή.

Οι εγκαταστάσεις αυτές, τις οποίες έχουν χρηματοδοτήσει και χρηματοδοτούν οι φορολογούμενοι, αυτές που ανήκουν στο ΕΣΥ, είναι σήμερα αποκλεισμένες για ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού.

Τα νοσοκομεία του ΕΣΥ είναι δυστυχώς χώρος μη προσβάσιμος στους πολίτες, οι οποίοι για τους δικούς τους λόγους έχουν κάνει την επιλογή να έχουν παρόχους υγείας που δραστηριοποιούνται στον ιδιωτικό τομέα και οι οποίοι είναι αποκλεισμένοι από τα τις εγκαταστάσεις του ΕΣΥ.

Έτσι ονομάζεται και αποκαλείται «αριστερά» το ΚΚΕ και το έκτρωμα ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ…και αναπαράγεται καθημερινά από σχεδόν όλους…και φυσικά με πρωτεργάτες τα ΜΜΕ.
Είναι η επαλήθευση της διαπίστωσης ότι η χώρα αυτή, οι κάτοικοι της οποίας ονομάζονται έλληνες, και δυστυχώς κατ΄ επίφαση πολίτες, ζει στην μακαριότητά της αρνούμενη να δει και να πει τα σύκα σύκα και την σκάφη σκάφη.
Βιάζοντας την πραγματικότητα και «πλάθοντας σύστημα παραισθήσεων»…

Η μέχρι τώρα πορεία μας σαν Δ.Α., και παρά τις γνωστές αντικειμενικές δυσκολίες, τις οποίες πάντα έχει ένα τέτοιο εγχείρημα και ειδικά στον χώρο της αριστεράς, εκτιμώ ότι είναι θετική όσον αφορά την δημόσια εικόνα και παραμένει ελπιδοφόρα, παρά τις εμφανείς αδυναμίες και ορισμένες αλλά σαφείς ενδείξεις διολίσθησης σε γνωστές «πρακτικές από τα παλιά».

Ο απεγκλωβισμός ενός στελεχιακού δυναμικού, το οποίο δεν είχε πλέον περιθώρια δημιουργικής λειτουργίας και παραγωγής πολιτικής μέσα στο ασφυκτικό κλίμα του μορφώματος ΣΥΝ , και του κατά την άποψή μου πολιτικού εκτρώματος, με την επωνυμία ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ , αυτός ο απεγκλωβισμός λειτούργησε όχι μόνο αναζωογονητικά αλλά και εξελικτικά θετικά για το δυναμικό αυτό.

Διαβάζω: «…Τη δημιουργία ενός «μεγάλου συνασπισμού», με συμμετοχή του ΣΥΝ, της Δημοκρατικής Αριστεράς, των Οικολόγων Πράσινων και διαφωνούντων του ΠΑΣΟΚ, προτείνει ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλης…» http://www.earistera.gr/content/view/714/76/lang,el/

Να πω ότι δεν έχω τις διανοητικές ικανότητες να καταλάβω την "πιρουέτα" του βουλευτού του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλη...να το δεχθώ …

Έχω όμως να απαντήσω σε μερικά ερωτήματα περισσότερο προς εμένα τον ίδιο… και τα ερωτήματα αυτά με βασανίζουν….

Φίλοι και φίλες,

Δεν είμαι γνωστή φυσιογνωμία σε πάρα πολλούς από εσάς.

Έχετε λοιπόν και το ανένταχτο πρόσωπο, πίσω από τις σχολιαστικές παρεμβάσεις και την αρθρογραφία σε μερικούς ιστοτόπους του ανανεωτικού χώρου στο διαδίκτυο. Είναι το πρόσωπο που μια στιγμή μετά την αποχώρησή της Α.Π. από το συνέδριο του ΣΥΝ ρωτούσε: «Τολμάω να πω ‘αλληλούϊα’ ???»

Έχοντας ακούσει τους ομιλητές από το βήμα αυτό αρχίζω να πιστεύω ότι ίσως ήρθε η στιγμή πηγαίνοντας σπίτι μου απόψε να το πω….