Η κυβέρνηση δηλώνει ότι δεν μπορεί να σταματήσει την ιδιωτικοποίηση της Εγνατίας γιατί ανήκει στο ΤΑΙΠΕΔ, όπου την έβαλαν οι προηγούμενοι.

Η κυβέρνηση δεν γνωρίζει αν υπάρχουν ακόμη και αρχαιολογικοί χώροι που μεταφέρθηκαν στο Υπερταμείο για αξιοποίηση και εγγύηση αποπληρωμής του δημόσιου χρέους, ενώ η ίδια ψήφισε τον νόμο του Υπερταμείου, έφτιαξε τη λίστα των περίπου 10.000 ακινήτων και υπέγραψε τη μεταφορά τους στο Υπερταμείο για 99 χρόνια.

Η κυβέρνηση, ψήφισε μέσα στο Καλοκαίρι ένα νομοσχέδιο για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, που προκάλεσε, μόνο άγονες συγκρούσεις.

Όπως, σχεδόν κάθε νομοσχέδιο της κυβέρνησης, έτσι και αυτό, λιγότερο κοιτά το μέλλον και περισσότερο, τις στενές κομματικές επιδιώξεις του ΣΥΡΙΖΑ.

Ακούγοντας, τον Τσακαλώτο, χάρηκα, γιατί άκουσα έναν Έλληνα σοβαρό Υπουργό, που δεν είχε καμία σχέση με το πρόσφατο παρελθόν, τόσο το δικό του, όσο και του ΣΥΡΙΖΑ.

Μελαγχόλησα όμως, γιατί, χρειάστηκε, να μείνει βυθισμένη στην κρίση, η χώρα, μέχρι σήμερα, για να εκπαιδευτεί, στην «Ευρωπαϊκή κανονικότητα».

Η κατασκευή του «Αυτοκινητόδρομου Αγαιου», ξεκίνησε το 2007 και έπρεπε να ολοκληρωθεί, στο τέλος του 2012.
Το έργο χρηματοδοτήθηκε, κατά 25% από την ΕΕ και το Ελληνικό δημόσιο, κατά 46% από ιδιωτικά κεφάλαια (Εργολάβους και Τράπεζες) και τα υπόλοιπα, από τα διόδια.
Ο Παραχωρησιούχος θα λειτουργεί, θα συντηρεί και θα εκμεταλλεύεται τον Αυτοκινητόδρομο, για 40 χρόνια.

17 ΝΟΕΜΒΡΗ ’73, μια ημέρα που έγινε σύμβολο εξέγερσης και αγώνων.

Μια στιγμή στην ιστορία του τόπου, που άλλαξε την ροή των εξελίξεων και τους σχεδιασμούς της χούντας, για έναν ελεγχόμενο «εκδημοκρατισμό» του δικτατορικού καθεστώτος και την μεταμορφωση του σε «περιορισμένη δημοκρατία».

Η κυβέρνηση, με το προσχέδιο του προϋπολογισμού, που κατέθεσε, αποκαλύπτει τον πολιτικό της σχεδιασμό και τους δυο στόχους της, για τους επόμενους μήνες.

Γνωρίζει καλά, όσες αυταπάτες και αν επανέκτησε, μετά την καθολική ήττα της στρατηγικής της, πέρσι το Καλοκαίρι, ότι περιθώρια ουσιαστικής ανάκαμψης της οικονομίας, που να δικαιολογούν, την παρουσία της στην εξουσία, δεν υπάρχουν, πολύ περισσότερο δεν διαμορφώνει, με τις επιλογές της.

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του ΡΙΟ ΝΤΕ ΤΖΑΝΕΙΡΟ ολοκληρώθηκαν με πολύ χορό, πολλά χρώματα και ένα μήνυμα για το περιβάλλον που καταστρέφεται, που είχε και αρκετή αυτοκριτική.

Η Βραζιλία, όπως κάθε διοργανώτρια χώρα, προσδοκούσε λάμψη, οικονομικά, πολιτικά και γεωπολιτικά οφέλη.

Ο χώρος του κέντρου και της σοσιαλδημοκρατιας, μόνο με απλή αναλογική θα αναπνεύσει, διαφορετικά θα εξαφανιστεί και αυτό, θα είναι καταστροφικό για την χώρα.
Η αλλαγή τώρα, πρέπει να είναι μια και μόνο .
Αυτή που πρότεινε η ΔΗΜΑΡ, το 2013, με μια τροπολογία 15 λέξεων, που καταργούσε το μπόνους των 50 εδρών.
Αυτό είναι το σημαντικό, το μπόνους με προϋποθέσεις που προτείνουν το ΠΑΣΟΚ και το ΠΟΤΑΜΙ, ευνοούν την πόλωση και τον διχασμό και μάλιστα, πιο έντονα.
Αυτό θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και η ΝΔ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσε, για ευνόητους λόγους, την απλή αναλογική, αλλά θα δεχθεί, δήθεν για λόγους συναίνεσης και για να απομονώσει την ΝΔ, την πρόταση του ΠΑΣΟΚ.

Η χώρα, η οικονομία και η κοινωνία ζουν σε ένα διαρκές αδιέξοδο. Η κυβέρνηση αδυνατεί να αναστρέψει την πορεία, αντιθέτως επιταχύνει την πτωτική της τάση.

Η Αξιωματική αντιπολίτευση, που τόσο φώναξε για τον τρόπο που έχασε την εξουσία, τρομάζει στην ιδέα μην την επανακτήσει γρήγορα και κληθεί να ψηφίσει τα ίδια και χειρότερα νομοσχέδια, που τώρα καταγγέλλει.

Τα κόμματα του κέντρου και της σοσιαλδημοκρατίας, βλέπουν τα αδιέξοδα, αλλά δεν μπορούν να πράξουν το αυτονόητο, να συνεργαστούν, για να αποτρέψουν τον διχαστικό δρόμο κυβέρνησης και ΝΔ και την μεγαλύτερη κατάρρευση της χώρας. Δεν μπορούν να καταλάβουν ότι συμφωνούν στα σημαντικά και διαφωνούν στα μικρά, δηλαδή στους προσωπικούς ρόλους.

Η σημερινή αναφορά του ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ, στην αναγκαιότητα διαλόγου, στο χώρο του κέντρου και της σοσιαλδημοκρατιας είναι θετική.

Το «Κοινοβούλιο διαβούλευσης», είναι καλή ιδέα, δεν μπορεί όμως να απουσιάζουν τα κόμματα και δεν πρέπει να είναι χωρίς χρονοδιαγραμμα και στόχους.

Η Ελευθεροτυπία και ο Πλουραλισμός του Τύπου και των ΜΜΕ, είναι κεντρικό δομικό στοιχείο της δημοκρατίας.Είναι βασικό κριτήριο του μορφωτικού επιπέδου ενός λαού.

Χαρακτηρίζει το κράτος δικαίου και την διαφάνεια ,στην λειτουργία του πολιτικού συστήματος.

Οι περιφερειακες εκλογές στην Γαλλία, ήταν τις περισσότερες φορές, προκριμα, για τις προεδρικές.
Οι σημερινές έχουν και τρία αυτοτελή μηνύματα:
-Πρωτιά της ακροδεξιάς
-Την υψηλότερη αποχή, 49 %.
-Την ανακοίνωση του κεντοδεξιου κόμματος του Σαρκοζι, ότι δεν δέχεται την πρόταση των Σοσιαλιστων, για δημοκρατικό μέτωπο, στον δεύτερο γύρο.
Τα νέα δεδομένα αποκαλύπτουν, την μεγάλη απογοήτευση των Γάλλων, από τα ιστορικά κυρίαρχα ρεύματα, στην χώρα του Διαφωτισμού, το κεντροδεξιο, το κεντροαριστερο και το αριστερό.