Η «σφαγή των νηπίων» στην Κάνα αποτέλεσε την κορύφωση του δράματος. Είναι προφανές ότι η ιμπεριαλιστική πολιτική των ΗΠΑ στη M. Ανατολή και ο εθνικιστικός παροξυσμός του Ισραήλ άνοιξαν το «κουτί της Πανδώρας» με απρόβλεπτες συνέπειες για όλο τον κόσμο. Είναι επείγουσα ανάγκη - χωρίς όρους και υποσημειώσεις - να σταματήσουν τώρα οι εχθροπραξίες.

Ολοκληρώθηκε ο πρώτος κύκλος των φοιτητικών κινητοποιήσεων. Τώρα με μεγαλύτερη άνεση μπορούμε να βγάλουμε τα πρώτα συμπεράσματα. H κυβέρνηση «βρήκε τον δάσκαλό της»! Μαθημένη από τις «νίκες» σε όλα τα μέτωπα αντίστασης στις συντηρητικές πολιτικές της προχώρησε χωρίς διάλογο, με περισσή αδιαλλαξία στις αντιμεταρρυθμίσεις για τα πανεπιστήμια.

Η πρόσφατη πρόταση του Γ. Παπανδρέου για μονομερή επέκταση των χωρικών μας υδάτων κορυφώνει τις αντιφάσεις του ΠΑΣΟΚ στα ελληνοτουρκικά θέματα.

Είναι προφανές ότι σε μια λεπτή στιγμή στο Αιγαίο, όπου όλοι αγωνιζόμαστε για την αποκλιμάκωση της έντασης, η συγκεκριμένη πρόταση περιπλέκει τις εξελίξεις.

Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, αντί να συμβάλει στην αλλαγή νοοτροπίας σε μεγάλες μερίδες του ελληνικού λαού που θεωρούν υποχωρητικές τις θέσεις όλων των ελληνικών κυβερνήσεων απέναντι στους τουρκικούς χειρισμούς, προχωρά στη συνταγή «διάλογος με τσαμπουκά».

Η συνταγή αυτή δεν ωφελεί. Απαιτείται σταθερή προσήλωση στη γραμμή του διαλόγου, της αμοιβαίας μείωσης των εξοπλισμών, στον αδιάκοπο αγώνα για την ειρήνη στο Αιγαίο. Όποιος πατάει σε δυο βάρκες, στο τέλος πέφτει στη θάλασσα.

TO ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ Καρατζαφέρη δεν επιτρέπει την αδιαφορία και τον εφησυχασμό. Ορισμένοι ισχυρίζονται ότι η γραμμή αντιπαράθεσης προς το ΛΑΟΣ ενδεχομένως να το ωφελεί επικοινωνιακά. Είναι έτσι όμως τα πράγματα;

Ο Θ. Μαργαρίτης, μέλος της Π.Γ. του ΣΥΝ, σε εκδήλωση του ΣΥΝ στην Κέρκυρα, μεταξύ άλλων, τόνισε:

«Είναι σημαντικό το γεγονός ότι ο κ. Παπανδρέου ανέλαβε το τιμόνι της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Βρίσκεται πιο κοντά στα μεγάλα στρατηγικά διλήμματα της σοσιαλδημοκρατίας.

Θα υπάρξουν βήματα με ριζοσπαστική προοπτική, με κριτική στο σημερινό σύστημα, με συμμαχίες προς τα αριστερά ή θα συνεχιστεί η συνταγή των συγκλίσεων στον «μεσαίο χώρο» και το φλερτ με το νεοφιλελευθερισμό;

Είναι ώρα στην Ελλάδα να ανοίξει μια σοβαρή συζήτηση για τις σχέσεις της σοσιαλδημοκρατίας με την Αριστερά χωρίς φοβίες, χωρίς δογματισμούς, χωρίς μεταγραφές στελεχών. Αυτός ο διάλογος αφορά την ανάγκη των κοινωνικών μετασχηματισμών, την οπτική του σοσιαλισμού.

Οι δημοσκοπήσεις επιβεβαιώνουν ότι ο ΣΥΝ βρίσκεται σε μια πολύ δύσκολη στιγμή. Δεν αποτελούν την απόλυτη αλήθεια αλλά καταγράφουν ανησυχητικά φαινόμενα στασιμότητας και υποχώρησης.

Είναι προφανές ότι υπάρχουν διαφορετικές απόψεις για τα αίτια αυτής της δυσμενούς εικόνας που προκαλεί αβεβαιότητα στον κόσμο μας.

Ο λόγος που συγκεντρώθηκαν περίπου 500 άτομα στην εκδήλωση της Ανανεωτικής Συσπείρωσης ήταν απλός. Υπάρχει πλέον μια σοβαρή αμφισβήτηση της ικανότητας του ΣΥΝ να εκπροσωπεί τον πλουραλισμό της ανανεωτικής αριστεράς.

Με αφορμή τις επιλογές για τον Δήμο της Αθήνας, άνοιξε ένας δραματικός κύκλος εσωστρέφειας. Με ευθύνη της ηγεσίας κυριάρχησαν οι αφόρητες ιδεοληψίες, οι ξεπερασμένες αντιλήψεις κομματικής νομιμότητας, οι αριστερίστικες κορώνες.

Ο Αλέκος Αλαβάνος υπέκυψε σε πιέσεις για τον Δήμο της Αθήνας λειτουργώντας ουσιαστικά ως πρόεδρος μόνο μιας τάσης, υποστηρίζει ο Θόδωρος Μαργαρίτης, μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΝ. Όπως αναφέρει το στέλεχος της Κουμουνδούρου, η απόρριψη της υποψηφιότητας Παπαγιαννάκη οφείλεται στο γεγονός πως μετά το συνέδριο κάποιοι κυριεύθηκαν από τη λογική τού «πάρ’ τα όλα». ..

Ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ μετά το συνέδριό του βρίσκεται σε μια νέα περίοδο. Οι αποφάσεις είναι δεδομένες. Η ενότητα του κόμματος αδιαπραγμάτευτη.
Στο συνέδριο διατυπώθηκαν μειοψηφούσες απόψεις που θέτουν άλλες προτεραιότητες στη φυσιογνωμία και την πολιτική του κόμματος. Αυτό φυσικά δεν εμποδίζει τις όποιες πολιτικές πρωτοβουλίες μέσα στην κοινωνία. Ο πολυτασικός χαρακτήρας του ΣΥΝ αποτελεί στοιχείο συσπείρωσης και πλουραλισμού.

Ο ΣΥΝ βρίσκεται μπροστά σε κρίσιμα διλήμματα. Υπάρχει η δυνατότητα να συνεχίσει - με άλλους τρόπους και μορφές - το εγχείρημα της μεγάλης κομμουνιστικής περιπέτειας. Στον ορίζοντα αυτό κυριαρχούν η εμμονή στα ταξικά κινήματα, η αντικαπιταλιστική ρητορεία, η επιδίωξη για επανένωση της Αριστεράς. Υπάρχει και μια διαφορετική προσέγγιση που επικεντρώνεται στην προτεραιότητα για σύγχρονες και ριζοσπαστικές τοποθετήσεις.

Όχι» στην προοπτική που θα στιγματίσει τον ΣΥΝ ως ένα ακόμα κομμάτι της παραδοσιακής κομμουνιστικής Αριστεράς. Αυτή είναι η θέση του Θοδωρή Μαργαρίτη για την επόμενη μέρα του 4ου τακτικού συνεδρίου του κόμματος, όπου στη διαδικασία για την εκλογή του νέου προέδρου δηλώνει ξεκάθαρα ότι θα ψηφίσει Μιχάλη Παπαγιαννάκη. Επειδή, όπως λέει, μπορεί να δώσει στον ΣΥΝ «όπως παλιότερα και ο Ν. Κωνσταντόπουλος, την εικόνα ενός κόμματος με πολυσυλλεκτική ικανότητα στον ευρύτερο χώρο της Αριστεράς».

Το συνέδριο του Συνασπισμού πλησιάζει. Η ύπαρξη δύο εισηγητικών κειμένων από την Κεντρική Επιτροπή προς τις οργανώσεις και τους φίλους του κόμματος διευκολύνει μια άνετη πολιτική συζήτηση και επιβεβαιώνει ότι ήταν περιττές οι κινδυνολογίες περί διχασμού.