Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο του εμφυλίου πολέμου που εκτυλίσσεται αυτές τις ημέρες στο γαλλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα δεν είναι το ποιος τελικά θα νικήσει. Αλλά ότι αποκλείστηκε ο πιο σοβαρός από τους υποψηφίους, ο δήμαρχος του Παρισιού Μπερτράν Ντελανοέ.

Ένα από τα μπεστ σέλερ της προεκλογικής περιόδου που μόλις ολοκληρώθηκε στην Αμερική έχει τον δυσοίωνο τίτλο «Πόσο βλάκες είμαστε;».

Η απάντηση δεν είναι και πολύ αισιόδοξη.

Δύσκολη, και πολύ κρίσιμη, είναι η εβδομάδα που αρχίζει για τις μεγάλες διεθνείς χρηματαγορές, οι οποίες έχουν χάσει τη μισή κεφαλαιοποίησή τους από τις αρχές του χρόνου. Συνολικά, έχουν «εξαφανιστεί» 25 τρισεκατομμύρια δολάρια, δύο φορές το ΑΕΠ των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής.

Κάποτε είχαν αποκαλέσει τη Σοβιετική Ένωση «Μπουρκίνα Φάσο με πυραύλους». Σήμερα χαρακτηρίζουν τις Ηνωμένες Πολιτείες «Μπανανία με πυρηνικά όπλα». Μα πώς να πορευτείς σ΄ έναν κόσμο που χάνει όλα τα σημεία αναφοράς;

Τα πράγματα είναι χειρότερα από το ΄29. Κι αυτό, επειδή δεν έχουμε έναν ελέφαντα που μετακινείται σε ένα μικρό δωμάτιο, αλλά τρεις. Λύση, πάντως, υπάρχει.

Από έντεκα το 2000, οι σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις στην Ευρώπη έχουν μειωθεί στις τρεις (συν μια διακοσμητική συμμετοχή).

H εποχή της «μαύρης πολιτικής» (black politics) στην Αμερική έχει τελειώσει, σε αυτό συμφωνούν τόσο οι οπαδοί όσο και οι αντίπαλοι του Ομπάμα. Ο τελευταίος είναι ο αρχιτέκτονας και το σύμβολο αυτής της εξέλιξης, ο άνθρωπος που αρνείται να παίξει το φυλετικό χαρτί, που «αποφυλετικοποιεί» την πολιτική στο όνομα της ενότητας.

Στην Κωνσταντινούπολη. Διαδηλωτές φωνάζουν συνθήματα κατά της κυβέρνησης.

«Εκτιμώ ότι μια καινούργια νεο-εθνικιστική παράταξη θα σχηματίσει ένα πολιτικό κόμμα. Και υπό την πίεση του στρατού, του δικαστικού σώματος, της γραφειοκρατίας και των λεγόμενων διανοουμένων, το κόμμα αυτό θα αναλάβει την εξουσία».

Αυτή η φωτογραφία εκπέμπει κύματα αισιοδοξίας. Αυτά τα παιδιά δεν πετούν πέτρες ούτε καίνε αυτοκίνητα στο προάστιο όπου μένουν, αλλά στηρίζουν τις ελπίδες τους για ένα καλύτερο μέλλον σε μια μαγική λέξη: την εκπαίδευση.

Η ελευθερία της έκφρασης μπορεί να υπόκειται σε θρησκευτικούς, φυλετικούς ή άλλους περιορισμούς; Η απάντηση αναζητείται, άλλη μία φορά, στη χώρα που παλαιότερα θεωρούνταν η πιο ανοιχτή στην Ευρώπη.

«Η καταμέτρηση δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί στην Πενσυλβάνια, αλλά ένα πράγμα είναι σαφές. Σε μια Πολιτεία όπου μόλις πριν από δύο εβδομάδες ήμασταν πίσω 25 μονάδες, βοηθήσατε να μειωθεί η διαφορά σε επίπεδα που λίγοι φαντάζονταν».

Τo «yes, we can» (ναι, μπορούμε) μεταφράζεται στα ιταλικά «si, puo fare». Ο Βελτρόνι δανείζεται το σύνθημα του Ομπάμα. Και κερδίζει συνεχώς πόντους στις δημοσκοπήσεις.