Κορυφαίος επιστήμονας στον τομέα του, έχει διατελέσει σύμβουλος υπουργείων Υγείας και Κοινωνικών Υποθέσεων, όπως και ασφαλιστικών ταμείων πολλών χωρών ανά τον κόσμο, ενώ είναι και ο σχεδιαστής του εκσυγχρονισμού των περισσότερων συστημάτων υγείας των χωρών της Ευρώπης αλλά και της Κίνας. Ο καθηγητής Πολιτικής της Υγείας και διευθυντής του Κέντρου Οικονομικών της Υγείας του London School of Economics, εκπρόσωπος της Ελλάδας για τον κορονοϊό στα διεθνή φόρα, μιλάει στην «Εφ.Συν.» την ώρα που η «Ο» προελαύνει.

Καθώς η παγκόσμια κοινότητα παρακολουθεί με αγωνία τις εξελίξεις σχετικά με τη μετάλλαξη Ομικρον, ο καθηγητής Πολιτικής της Υγείας τουLSE, Ηλίας Μόσιαλος, εμφανίζεται στη συνέντευξη που παραχωρεί στα «ΝΕΑ» συγκρατημένα αισιόδοξος. Παρʼ όλα αυτά, επιμένει πως αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να υποτιμηθεί ο κίνδυνος χάνοντας πολύτιμο χρόνο. Αναφερόμενος, δε, στην επέκταση της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού στους πολίτες άνω των 60 ετών, σημειώνει πως ελπίζει το μέτρο να πετύχει ώστε «να μη χρειαστεί να εφαρμοστεί». Οσον αφορά το μέλλον, εκτιμά ότι η νόσος θα γίνει ενδημική.

Τη δραματική προειδοποίηση πως «αν δεν γίνουν μαζικοί εμβολιασμοί σε όλο τον πλανήτη, οι ανισότητες μεταξύ Βορρά και Νότου θα διευρυνθούν, όπως θα αυξηθεί και ο κίνδυνος των μεταλλάξεων» απευθύνει ο Ηλίας Μόσιαλος. «Ο κορoνοϊός δεν θα εξαφανιστεί και θα χρειαστεί να κάνουμε αναμνηστικές δόσεις για να καλύψουμε τις νέες μεταλλάξεις» τονίζει ο πρώην υπουργός Επικρατείας, καθηγητής Πολιτικής της Υγείας στο London School of Economics, σε μία εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στην «Εφ.Συν.» για την Covid-19.

Όλοι παρακολουθούμε το δίπολο όπου οι συζητήσεις για τα εμβόλια αναφέρουν τον κίνδυνο σοβαρών θρομβωτικών επεισοδίων, ενώ ταυτόχρονα οι ανακοινώσεις των επίσημων φορέων αντιπαραθέτουν τις δυσμενείς συνέπειες του COVID-19 και της σημασίας των μαζικών εμβολιασμών.

Ο κίνδυνος εμφάνισης εγκεφαλικής φλεβικής θρόμβωσης σύμφωνα με την τελευταία εκτίμηση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων (ΕΜΑ) -όπως καταγράφηκε μετά τους εμβολιασμούς με το εμβόλιο της AstraZeneca- υπολογίζεται σε 5 περιπτώσεις ανά 1 εκατομμύριο άτομα (95% CI 4,3-5,8).

Αυτό που επείγει είναι οι μαζικοί παγκόσμιοι εμβολιασμοί, γιατί καραδοκούν οι κίνδυνοι εμφάνισης νέων παραλλαγών και επικίνδυνων μεταλλάξεων

Την ανάγκη για διαφάνεια σχετικά με το πού βρισκόμαστε επιδημιολογικά, αλλά και επεξήγηση των αναλύσεων των δεδομένων από τους ειδικούς τονίζει ο καθηγητής Πολιτικής της Υγείας στο London School of Economics Ηλίας Μόσιαλος σε συνέντευξή του στην ΑΥΓΗ της Κυριακής. Ο Ηλ. Μόσιαλος απαντάει στα κύρια ερωτήματα σχετικά με τους εμβολιασμούς και ζητάει κατά προτεραιότητα την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας, καθώς «ακόμη και η συντηρητική κυβέρνηση της Βρετανίας σχεδιάζει να σταματήσει τις ιδιωτικοποιήσεις στο βρετανικό ΕΣΥ»

Το κόστος και οι απώλειες μιας υγειονομικής πανδημίας δεν μπορούν να συγκριθούν με τις αντίστοιχες επιπτώσεις που θα έχει η κλιματική αλλαγή. Θα δημιουργήσει πολλές μεγαλουπόλεις με πληθυσμό άνω των 10 εκατομμυρίων κατοίκων σε πολλές αναπτυσσόμενες χώρες, με άναρxη δόμηση και με προβληματική υγειονομική διαχείριση των αναγκών του αυξανόμενου πληθυσμού.

Όλα αυτά, σε συνδυασμό με τη μεγάλη διάδοση ζωονοσογόνων απειλών, ίσως να μας οδηγήσουν σύντομα σε μια άλλη μεγάλη πανδημία. Ισως να είναι θέμα χρόνου.

«Μετά από έναν περίπου χρόνο μετά τη διαπίστωση της πανδημίας στην Κίνα, πέρσι στις αρχές Δεκεμβρίου, έχουμε επιτέλους κάποια καλά νέα στο μέτωπο των εμβολίων.

H Pfizer/BioNTech και η Moderna φαίνεται πως θα είναι οι πρώτες εταιρείες που θα καταθέσουν αίτηση για επείγουσα αδειοδότηση χρήσης εμβολίου COVID-19 σε ανθρώπους.

Προτάσεις για την αναδιοργάνωση του συστήματος υγείας και των νοσοκομειακών υπηρεσιών κατέθεσε ο ο καθηγητής της πολιτικής της υγείας και Διευθυντής του LSE, Ηλίας Μόσιαλος.

«Στην Αττική χρειάζεται στρατηγικός ανασχεδιασμός για τη δημιουργία σύγχρονου νοσοκομειακού συστήματος με προδιαγραφές που να ανταποκρίνονται στις επιστημονικές εξελίξεις του 21ου αιώνα» αναφέρει ο καθηγητής.

Τι σημαίνει η αύξηση του αριθμού των κρουσμάτων; Εξαρση ή δεύτερο κύμα;

H πορεία της πανδημίας παραμένει αβέβαιη, αλλά γνωρίζουμε πώς θα τελειώσει: όταν η εξάπλωση του ιού αρχίζει να επιβραδύνεται, και τελικά σταματήσει εντελώς, επειδή αρκετά άτομα έχουν αναπτύξει ανοσία στον ιό. Τότε, είτε αυτό το σημείο επιτευχθεί από εμβόλιο, είτε επειδή μεγάλος αριθμός ατόμων «κόλλησε τον ιό» και έχει ανοσία, λέμε πως ο πληθυσμός έχει αναπτύξει «ανοσία της αγέλης».

Σε όσα μάθαμε στους εννέα μήνες της πανδημίας του κοροναϊού εστιάζει ο καθηγητής πολιτικής της υγείας στο LSE, Ηλίας Μόσιαλος, εστιάζοντας παράλληλα στα επόμενα βήματα που πρέπει να γίνουν.

Όπως χαρακτηριστικά λέει «πέρασαν περίπου 9 μήνες από τη διαπίστωση της νέας ασθένειας που πλέον όλοι γνωρίζουμε ως νόσο του COVID-19. Το 2020 είναι η χρονιά της πανδημίας και του lockdown, που φρέναρε την οικονομία του πλανήτη και επηρέασε πολυδιάστατα τη ζωή όλων μας, ευπαθών και μη, γονέων και μη, εργαζομένων και μη».

Τον Ηλία Μόσιαλο τον γνωρίζω από την εποχή που ήταν βουλευτής και στη συνέχεια υπουργός Επικρατείας και κυβερνητικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ (2009-2011) επί πρωθυπουργίας Γιώργου Παπανδρέου. Μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση που θεώρησε εξαρχής ότι η ενασχόλησή του με την πολιτική ήταν κάτι το προσωρινό και σε χρόνο μηδέν επέστρεψε στο Λονδίνο, στα κανονικά του καθήκοντα του καθηγητή Πολιτικής Υγείας στο London School of Economics. Αυτή η καθαρότητα στη σκέψη του ήταν εμφανής από το πρώτο κιόλας τηλεφώνημα που είχαμε στις αρχές Μαρτίου εφέτος. Ηταν οι μέρες που ελάχιστοι είχαν αντιληφθεί πόσο σοβαρή ήταν η κατάσταση με τον κορωνοϊό.

Επειδή η νόσος του Covid-19 είναι μια νέα ασθένεια, δεν υπάρχουν μακροχρόνιες και συστηματικές μελέτες σχετικά με τη πορεία όσων νόσησαν με σοβαρά συμπτώματα. Ακόμα και οι πρώτοι ασθενείς που ανέρρωσαν στην Κίνα μολύνθηκαν μόλις πριν από λίγους μήνες.

Υπολογίζεται πλέον ότι το 40-45% των ατόμων που νόσησαν με Covid-19 μπορεί να είναι ασυμπτωματικά και άλλα ίσως να βιώσουν ήπια την ασθένεια χωρίς διαρκή συμπτώματα (doi.org/10.7326/M20-3012). Ωστόσο, για πολλούς ασθενείς Covid-19 η ανάρρωση διήρκησε πολύ περισσότερο από τις δύο εβδομάδες που περιγράφει ο ΠΟΥ και η ιατρική κοινότητα.