Από μια ενδελεχή ανάγνωση των αποτελεσμάτων της Ροδόπης προκύπτει, ότι μπορεί ο ΣΥΝ να βγήκε τρίτο κόμμα στις εκλογές, μπορεί να υπερδιπλασίασε τα ποσοστά του, όμως υπάρχει και μια αθέατη πλευρά. Την επομένη των εκλογών η Συμβουλευτική Επιτροπή παρέθεσε γεύμα στους υποψήφιους μειονοτικούς βουλευτές Ροδόπης και Ξάνθης.
Αν ένας προσεκτικός παρατηρητής παρακολουθούσε την Κυριακή το βράδυ τον πρώην πρωθυπουργό να εκφωνεί το διάγγελμα της αποχώρησής του, θα διαπίστωνε με έκπληξη ότι δεν κούνησε ούτε μια φορά τα χέρια του. Δεν υπήρχε πια λόγος. Ο ρόλος του στιβαρού πρωθυπουργού είχε τελειώσει. Μπορούσε ξανά να μιλάει κανονικά σαν άνθρωπος.
Η επόμενη μέρα μετά τις εκλογές, κορυφαία παρά τα θρυλούμενα διαδικασία έκφρασης των κοινωνικοπολιτικών διεργασιών, βρίσκει τον ΣΥΝ και τον ΣΥΡΙΖΑ σε πελάγη συγκρατημένης αισιοδοξίας. Το απρόσμενα καλό, για την κατάσταση και όχι για τις δυνατότητες του πολιτικού σχηματισμού, αποτέλεσμα, σε συνδυασμό με την άνετη αυτοδυναμία του ΠΑΣΟΚ, την συντριβή της Ν.Δ., την μείωση του ΚΚΕ και τους εκτός βουλής Οικολόγους, δίνει τεράστιες δυνατότητες αναστοχασμού, ανασχεδιασμού πολιτικών και δράσεων, με σχετικά άνετο χρονικό ορίζοντα.
Ο δικομματισμός καλά κρατεί, διαψεύδοντας όσους πρότρεξαν και μίλησαν για το τέλος του. Παρά την μικρή σχετικά υποχώρηση που έχει, τα δύο μεγαλύτερα κόμματα, σε αντίθεση με αντίστοιχα κόμματα σε πολλές χώρες της Ευρώπης, συγκέντρωσαν πάνω από το 77% των έγκυρων ψήφων.
[Μπορείς να ανοίξεις το κείμενο και σε PDF-Αρχείο κάνοντας κλικ ΕΔΩ]
Εύλογη η ενασχόληση με τα ποσοστά, αλλά δεν επαρκεί για την εξαγωγή τελικών συμπερασμάτων για τις εκλογικές επιλογές των πολιτών. Ας προσέξουμε τους αριθμούς ψήφων.
Η Ν.Δ. έχασε από το 2007 σχεδόν 700.000 ψήφους (2009: 2.295.125 / 2007: 2.994.979). Πού πήγαν; Στο ΠΑΣΟΚ; Μόνον εν μέρει. Το ΠΑΣΟΚ κέρδισε σε σύγκριση με το 2007 284.047 ψήφους (2009: 3.011.326 / 2007: 2.727.279). Ακόμη και αν όλη η αύξηση του ΠΑΣΟΚ αποδοθεί σε εισροές από τη Ν.Δ. (κάτι που δεν ισχύει) και αν προσθέσουμε και την αύξηση του ΛΑΟΣ, πάλι λείπουν 301.593 ψήφοι.
-Γιατί οι πολίτες επιλέγουν σταθερά εδώ και τριάντα πέντε χρόνια τα κόμματα του δικομματισμού ; -Γιατί τα κόμματα της αριστεράς περιορίζονται στα γνωστά ποσοστά τους, παρά την κατάρρευση του ενός ή του άλλου πόλου του δικομματισμού ;
Οι εκλογές τέλειωσαν. Η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και προσωπικά ο κ. Καραμανλής υπέστη μια συντριπτική ήττα. Το ΠΑΣΟΚ κατήγαγε μια μεγάλη νίκη, παίρνοντας την ποθούμενη αυτοδυναμία. Οι δυνάμεις του ΚΚΕ υπέστησαν μια υποχώρηση δείχνοντας ότι έχει πιάσει ‘’οροφή’’ που πρέπει να προβληματίσει τον Περισσό.
"Σε κοινοβουλευτικό επίπεδο η αποτελεσματικότητα των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ είναι απολύτως εφικτός στόχος", υπογραμμίζει η υποψήφια στη Β’ Αθηνών, Σοφία Ανδριοπούλου, μεταφέροντας την εμπειρία της από τη δίμηνη συμμετοχή της στην Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ. Έχοντας χειριστεί από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ το νομοσχέδιο για τις κουκούλες, τονίζει ότι "δεν είναι δυνατόν η απάντηση σε έντονες κοινωνικές καταστάσεις να είναι μόνο η άκρατη και άκριτη καταστολή".
Βαγγέλης Ζορκάδης, Συνέντευξη στον Ανδρέα Παπαδόπουλο, Αυγή, Δημοσιευμένο: 2009-10-01
Σταθερά στην πρώτη γραμμή των αγώνων και πάντα μέσα από τις τάξεις της ανανεωτικής αριστεράς, ο Βαγγέλης Ζορκάδης είναι υποψήφιος με τον ΣΥΡΙΖΑ στην Α’ Θεσσαλονίκης. Το κρίσιμο, σημειώνει, είναι να ηττηθεί ο δικομματισμός και να μετατοπιστεί η πολιτική ζωή προς τα αριστερά. Μιλάει για τις απαραίτητες πρωτοβουλίες που πρέπει να αναληφθούν σε τοπικό επίπεδο, καθώς η Θεσσαλονίκη από πόλη του Μανώλη Αναγνωστάκη έχει μετατραπεί σε πόλη του Άνθιμου και του Ψωμιάδη.
Να ‘μαστε πάλι σε εκλογές, δύο χρόνια ακριβώς, μετά τις αμέσως προηγούμενες. Σε τραγική επανάληψη το όλο σκηνικό, με την οικονομία και πάλι, ως «εθνικό θέμα», τις πυρκαγιές και την οικολογική καταστροφή της χώρας, ως «φόντο». Τραγικά επίκαιρα ακόμη, όσα απασχολούσαν την προεκλογική αντιπαράθεση δύο χρόνια πριν. Οι μόνες υπαρκτές εξελίξεις είναι αυτές προς το χειρότερο : στην οικονομία, στο περιβάλλον, στην παιδεία, στη διοίκηση, στη δικαιοσύνη, στην υγεία…
Προχωράμε προς τις εκλογές στις 4 Οκτωβρίου μέσα σε ένα κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο που χαρακτηρίζεται, βασικά, από την γενικευμένη κρίση. Κρίση, πρωτίστως, οικονομική και κρίση ηθική. Ζούμε τις επώδυνες επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης που βασανίζουν χιλιάδες συνανθρώπους μας και υφιστάμεθα καθημερινά τη διάχυτη ηθική ανομία που διαβρώνει βασικούς αρμούς της κοινωνίας μας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε μία εξαιρετικά αποτελεσματική κοινοβουλευτική ομάδα. Έκανε καλή αντιπολίτευση και ανέδειξε πάρα πολλά θέματα, προτείνοντας ταυτόχρονα λύσεις (πχ το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, που έρχονται με καθυστέρηση να το υιοθετήσουν πολλοί). Καλύπτει έναν ευρύτατο χώρο, από τις παρυφές του κέντρου μέχρι τα νέα αριστερά κινήματα.