Τώρα τελευταία, μια μομφή που εκτοξεύεται ολοένα και πιο συχνά είναι ότι κάποιοι σπέρνουν τον διχασμό. Αν το καλοσκεφτούμε όμως, η ταυτότητά μας αναγκαστικά προκύπτει από μια άρνηση: οι πλούσιοι δεν είναι φτωχοί, οι γέροι δεν είναι νέοι, ο Αθηναίος δεν είναι Θεσσαλονικιός κοκ. Ετσι λειτουργεί η γλώσσα. Το ίδιο ισχύει, κατά μείζονα λόγο, και στην πολιτική. Η ένταξή μας σε μια παράταξη κατ’ ανάγκη λειτουργεί διχαστικά επειδή δηλώνει την αντίθεσή μας σε όσους επέλεξαν μια άλλη. Αυτό γινόταν πάντα, αυτό θα γίνεται και στο μέλλον.

Η γερμανική Σοσιαλδημοκρατία, το αρχαιότερο κεντροαριστερό κόμμα στην Ευρώπη, επανέκαμψε την Τετάρτη στην καγκελαρία ύστερα από δεκαέξι χρόνια απουσίας.

Πριν από μερικούς μήνες το ιστορικό SPD φαινόταν να έχει κλείσει τον κύκλο του ως μεγάλο κόμμα καθώς οι δημοσκοπήσεις το κατέτασσαν στην τρίτη θέση μετά τους Χριστιανοδημοκράτες και τους Πράσινους.