Θεωρητικά οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες είναι σύμμαχοι της εργατικής τάξης. Ομως πολύ συχνά αποδεικνύονται οι χειρότεροι εκμεταλλευτές της, πρωταθλητές στην παραβατικότητα της εργατικής νομοθεσίας. Προτάσσοντας ως δικαιολογία ότι για τα απλήρωτα ημερομίσθια, την ανασφάλιστη εργασία ή την άρνηση πληρωμής της υπερωρίας οδηγούνται από το ίδιο το σύστημα, το οποίο τους εξαναγκάζει να μεταφέρουν στους εργαζόμενους την πίεση που υφίστανται από τους μεγάλους παίκτες της αγοράς, γίνονται οι χειρότεροι εκμεταλλευτές της.

Την εβδομάδα που μας πέρασε ήρθαν άλλα δύο χτυπήματα σε βάρος της αξιοπρέπειας των εργαζομένων. Το πρώτο έχει τα χαρακτηριστικά απάτης, αυτό που συνηθίζει ο κ. Χατζηδάκης, και αφορά την περιβόητη πια ψηφιακή κάρτα εργασίας. Ολη η φιλοσοφία της κάρτας είναι η μοναδικότητά της και το απόρρητο των κωδικών της, ώστε με ασφάλεια ο εργαζόμενος να προστατεύεται από την κάθε λογής εργοδοτική αυθαιρεσία. Ετσι διαφημίστηκε, έτσι νομοθετήθηκε.