Κατά προτεραιότητα, ψηφοθηρία…

Στα τέλη των περιπετειών του, το πρόβλημα του Πινόκιο δεν ήταν ότι μεγάλωνε η μύτη του κάθε φορά που έλεγε ψέματα, τότε πια είχε καταλάβει πόσο κακό είναι να λες ψέματα και τα είχε σταματήσει. Το μεγάλο πρόβλημά του παρουσιάστηκε αφότου απελευθερώθηκε από τα σκοινάκια απ’ όπου κρεμόταν ως μαριονέτα και απέκτησε τη δυνατότητα να κινείται ελεύθερα – όπως του άρεσε. Τότε, ακριβώς, άρχισε να κάνει το ένα λάθος πάνω στο άλλο, κι έτσι κατέληξε στην κοιλιά του κήτους. Το (κατά Susan Strange) πρόβλημα του Πινόκιο, είναι ένα πρόβλημα του πολιτικού μας συστήματος.