Με ένα γεγονός συντονίστηκαν πράγματι ο Πρωθυπουργός και οι επικοινωνιολόγοι του. Με τη σεπτεμβριανή επιστροφή των μαθητών στο σχολείο. Τι Οδύσσεια, τι Καβάφης, τι Σεφέρης! Κανονικό εγχειρίδιο! Βέβαια αυτό που είδαμε ήταν σκηνές από ένα μακρύτερο έργο που τελικά δεν παίχτηκε εξαιτίας της τραγωδίας στο Μάτι. Αλλά και ό,τι είδαμε ερχόταν σε σύγκρουση με την πραγματικότητα και το λαϊκό αίσθημα. Αρκεί να δει κανείς τις ομόθυμες εκτιμήσεις των διεθνών μέσων ενημέρωσης και τις προειδοποιήσεις των θεσμικών παραγόντων.

Οταν διάβασα τα σχόλια των αντι-ΣΥΡΙΖΑ με στόχο (στα δώδεκα μέτρα) την Αγγελική Σπανού, μου έκανε εντύπωση το εξής: στα περισσότερα, το κύριο επιχείρημά τους ήταν ένας μακρύς κατάλογος των δεινών που έχει επισωρεύσει στη χώρα η διακυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛΛ. (Διευκρινίζω ότι ως προς τούτο συνυπογράφω και με τα δύο χέρια.)
Ας δούμε όμως τα συμπεράσματα: το πρώτο, το οποίο συχνά δεν διατυπώνεται ρητά αλλά σαφώς εξυπακούεται, είναι πως γι’ αυτό πρέπει «να τους τελειώσουμε πριν μας τελειώσουν».
Και το δεύτερο, πιο υπόγειο, ότι όσοι δεν συμμερίζονται το αντιπολιτευτικό τους μένος καθίστανται αλληλέγγυοι με τον ΣΥΡΙΖΑ και συνυπεύθυνοι.