Εξαιτίας της παρακμής και της σύγχυσης που μας περιβάλλει, επιβάλλεται συχνά να υπενθυμίζουμε τα αυτονόητα. Η δημοκρατία λοιπόν είναι το καλύτερο πολίτευμα για μια κοινωνία και ο καλύτερος τρόπος οργάνωσης και λειτουργίας ενός πολιτικού φορέα.

Όχι γιατί έτσι λαμβάνονται οπωσδήποτε οι σωστές αποφάσεις – αυτό κρίνεται πάντα εκ των υστέρων - αλλά γιατί τις παίρνουμε όλοι μαζί και κατά πλειοψηφία και είμαστε συνδρώντες, συμμετέχοντες και συνυπεύθυνοι. Γι` αυτό η δημοκρατία μπορεί να είναι πιο αργή αλλά στο τέλος αποδεικνύεται πάντοτε πιο αποτελεσματική. Είναι έτσι κι αλλιώς λάθος να ταυτίζουμε πάντοτε την ταχύτητα με την αποτελεσματικότητα. Έχει γράψει θαυμάσια πράγματα επ` αυτού ο Καστοριάδης, για να τον θυμηθούμε κι αυτόν.

Τ​​ο κείμενο «Μια Στρατηγική Ανάπτυξης για το Μέλλον», που κατέθεσε με μεγάλη καθυστέρηση στη Βουλή η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, παρέχει την ευκαιρία να συζητήσουμε για την επιθυμητή πορεία της οικονομίας μετά τη λήξη του τρίτου μνημονίου.

Οι κυβερνητικοί εταίροι αναγνωρίζουν ότι η κρίση οδήγησε στα μνημόνια και όχι το αντίστροφο, αφού στο αναπτυξιακό σχέδιο γίνεται η παραδοχή ότι τα δίδυμα ελλείμματα πριν από το 2009 ήταν εκτός ελέγχου, με αποτέλεσμα να χαθεί η πρόσβαση στις αγορές. Ετσι, το σχέδιο αναγνωρίζει ως προϋπόθεση για τη μετάβαση σε βιώσιμη ανάπτυξη τη διαμόρφωση ενός περιβάλλοντος δημοσιονομικής σταθερότητας με υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα.