Μια διαχρονική διαρθρωτική αδυναμία του επιχειρηματικού συστήματος στη χώρα μας συνδέεται με το μέγεθος και κυρίως με τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα των επιχειρήσεων που το συγκροτούν. Ειδικότερα, το επιχειρηματικό μας σύστημα περιλαμβάνει υπερβολικά πολλές «πολύ-πολύ μικρές επιχειρήσεις» (0 έως 4 άτομα), που δεν εξελίσσονται και εξαρχής ακολουθούν ένα μοντέλο ρηχής τεχνολογικά, ασθενικής καινοτομικά επιχειρηματικότητας, διαθέτουν προϊόντα ή υπηρεσίες χαμηλής προστιθέμενης αξίας, που κατά μήκος της αλυσίδας αξίας βρίσκονται πολύ κοντά στον τελικό καταναλωτή.

Τα νέα τετελεσμένα που δημιουργεί η Τουρκία οδηγούν την Κύπρο «στην οριστική διχοτόμηση» προειδοποιεί, μιλώντας στα «ΝΕΑ», ο γενικός γραμματέας του ΑΚΕΛ Στέφανος Στεφάνου. Από το Λονδίνο όπου βρέθηκε για σειρά επαφών με στελέχη της βρετανικής κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, κάλεσε τη Βρετανία να παραμείνει προσηλωμένη στις προσπάθειες για λύση εντός του πλαισίου των ψηφισμάτων του ΟΗΕ.

Όταν ο αυστριακός καγκελάριος Αλεξάντερ Σάλενμπεργκ ανακοίνωσε τις προάλλες την επιβολή ενός νέου, καθολικού λοκντάουν για δέκα μέρες, προέβαλε δύο λόγους. Ο ένας ήταν προφανής: η σωτηρία του συστήματος υγείας. Ο άλλος ήταν κάπως ιδιαίτερος: να παρακινηθούν οι Αυστριακοί - το ένα τρίτο των οποίων εξακολουθεί να αρνείται να εμβολιαστεί - να καθίσουν και να σκεφτούν τις επιλογές τους.

Νέες συνθήκες - για κάποιους πικρές - έχουν επιβληθεί εδώ και καιρό, ακόμα και εάν τώρα το καταλαβαίνουν και οι πιο ενημερωμένοι. Ο κόσμος του παρελθόντος έχει πραγματικά καταρρεύσει και έχουμε εισέλθει στον γιγάντιο αλλά μυστηριώδη χώρο ενός νέου κόσμου, τον οποίο συχνά παλεύουμε να φανταστούμε και τον οποίο θα αφήσουμε στις επόμενες γενιές.

Κενά στην παρακολούθηση των ασθενών στην κοινότητα αλλά και αστοχίες στο εμβολιαστικό πρόγραμμα εντοπίζει μιλώντας στα «ΝΕΑ» ο Γρηγόρης Γεροτζιάφας, καθηγητής Αιματολογίας στην Ιατρική Σχολή της Σορβόννης, υπεύθυνος του Τμήματος Θρόμβωσης στο Νοσοκομείο Tenon στο Παρίσι και διευθυντής της ερευνητικής ομάδας INSERM U93. Και σημειώνει ότι είναι σημαντικό το κράτος να δημιουργεί σχέσεις εμπιστοσύνης με τους πολίτες και όχι αντιπαράθεσης.

Tον χειμώνα 2021-2022 η Ευρώπη βιώνει έκρηξη τιμών φυσικού αερίου. Κατʼ αρχήν η Ευρωπαϊκή Ενωση πρέπει να ομολογήσει έλλειμμα πολιτικής για το φυσικό αέριο αφού δεν έλαβε μέτρα προστασίας, τόσο μέσω μηχανισμών αντιστάθμισης των τιμών (price hedging), όσο και μέσω διασφάλισης επάρκειας προσφοράς (αφού υστερεί η προσφορά από τη Ρωσία και οι αποθήκες φυσικού αερίου δεν είναι πλήρεις).

Αν έβλεπε κανείς την Αθηνά Λινού να περιμένει να ψηφίσει για αρχηγό του ΚΙΝΑΛ, θα νόμιζε ότι έχει πειστήρια εισοδισμού. Θα είχε τάχα ως ζωντανή απόδειξη την καθηγήτρια Επιδημιολογίας που στην πανδημία συμπλέει με τον ΣΥΡΙΖΑ. Θα έλεγε πως, ιδού, ήρθαν οι «μηχανισμοί».

Το 2017 η Γερμανία χρειάσθηκε σχεδόν ένα εξάμηνο μετεκλογικών διαπραγματεύσεων για να αποκτήσει κυβέρνηση, ένα εξάμηνο μέσα στο οποίο αποδομήθηκε ο ευρωπαϊκός ζήλος του Μακρόν όπως είχε αποτυπωθεί στις ομιλίες του στην Πνύκα και στην Σορβόννη τον Σεπτέμβριο του 2017.

Μία από τις εκδηλώσεις της χτεσινής μέρας για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών, ίσως η πιο εντυπωσιακή, ήταν η φωταγώγηση του μνημειώδους έργου του Ζογγολόπουλου στο Ζάλογγο. Οι γνωστές «Σουλιώτισσες» , έξι γυναίκες ενωμένες σε μία σύνθεση μήκους 18 μέτρων και ύψους 15 μέτρων δεσπόζουν ενός γκρεμού (και μιας ερημιάς) όπου «έπεσαν» σύμφωνα με την παράδοση με την πασίγνωστη επινοημένη θεατρικότητα.

Η καταβαράθρωση της τουρκικής οικονομίας δεν είναι καλό νέο για την Ελλάδα. Δεν είναι βέβαια και «νέο» με όλη τη σημασία της λέξης. Οι αυτοσχεδιασμοί του δεσπότη Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν με τα επιτόκια δεν άρχισαν μόλις χθες. Πάνε χρόνια που, εκτός από το πεδίο της πολιτικής (εσωτερικής και διεθνούς), της δικαιοσύνης, της ενημέρωσης και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, εφαρμόζει και στην οικονομία το δόγμα «αποφασίζω, διατάσσω και λογαριασμό δεν δίνω». Το συνηθίζουν οι απολυτόφρονες.

Μια ιστορία μετ’ εμποδίων

Εδώ και χρόνια ακούγεται και γράφεται πως εκτός από την άνοδο και την πτώση, την άνθηση και το μαρασμό της σοσιαλδημοκρατίας σε διάφορες χώρες της Ευρώπης, υπάρχει ένα ιδιαίτερο ελληνικό ζήτημα σε σχέση με τη σοσιαλδημοκρατική υπόθεση και την υποδοχή της. Ιστορικοί και κοινωνικοί λόγοι εμπόδισαν, αλλοίωσαν ή υπονόμευσαν εξαρχής την τύχη μιας αντίστοιχης κουλτούρας και πολιτικής.

Η ανακοίνωση της χορήγησης ενός έκτακτου πακέτου της τάξης των 338,5 εκατ. ευρώ όπως ήταν αναμενόμενο συγκέντρωσε την προσοχή όλων, πολιτικών δυνάμεων και μέσων ενημέρωσης. Και θα προκαλούσε έκπληξη η μη αποδοχή του ως θετική εξέλιξη από την πλευρά των κομμάτων. Όλοι το καλωσόρισαν, τονίζοντας ότι στην επικείμενη συζήτηση στο κοινοβούλιο θα το υπερψηφίσουν. Οι επιμέρους διαφωνίες που καταγράφηκαν αφορούσαν το μέγεθος και τη στόχευση του, ενώ δεν έλειψαν οι συγκρίσεις και η υπενθύμιση σχολίων που είχαν συνοδεύσει αντίστοιχες αποφάσεις σε προηγούμενα χρόνια.