Η χώρα βιώνει πρωτοφανή κρίση, μια κρίση «τριφασική». Τα προβλήματα στην οικονομία ξεκίνησαν από το τέλος του 2019, παρά τους ισχυρισμούς της Κυβέρνησης. Ο κορωνοϊός επισκέφθηκε τη χώρα αρχές του χρόνου, ενώ το μείγμα επιβαρύνθηκε δραματικά με την κρίση στα Ελληνοτουρκικά. Ηδη εδώ και έναν μήνα τουρκικό ερευνητικό σκάφος κινείται (και όχι μόνο) σε περιοχές όπου η χώρα μας ασκεί κυριαρχικά δικαιώματα.

Η αντίθεση της Καστελίνα στη θέση του Μπερτινότι - "Δεν είναι εφικτός ένας πράσινος καπιταλισμός. Η οικολογική επανάσταση -η χρήση αυτής της σημαντικής λέξης από εμένα γίνεται συνειδητά- προϋποθέτει το τέλος της κομβικότητας του πλέον ευαίσθητου οργανισμού του καπιταλισμού, της αγοράς ως αυτόνομου οργάνου"

Η κυβέρνηση δεν επιδίωξε ποτέ μακρόπνοες λύσεις στο προσφυγικό-μεταναστευτικό, αλλά αφοσιώθηκε αποκλειστικά στο δόγμα της με κάθε τρόπο αποτροπής των προσφυγικών ροών, μία ανεδαφική και αντιδραστική επιλογή που δεν μπορούσε να έχει καμία άλλη κατάληξη από όσα παρακολουθούμε στη Μόρια αυτές τις ώρες.

Το κίνημα κατά της μάσκας, διεθνώς, είναι υποσύνολο του κινήματος των αρνητών της ύπαρξης του κορωνοϊού. Οι πιο προχωρημένοι μάλιστα στη σοφιστική από τους πολεμίους της μάσκας θα ξεγλιστρήσουν μ’ ένα «ναι μεν αλλά», αν τους ρωτήσεις πώς συμβιβάζεται η απώλεια 900.000 ζωών με την ανυπαρξία θανατηφόρου ιού: «Ισως υπάρχει ιός, όμως η μάσκα είναι ανελεύθερη και επικίνδυνη, ιδίως για τα παιδιά». Ποιος το λέει αυτό; Μα, «οι φίλοι μου στο φέισμπουκ, ο παπάς στην εκκλησία, ο αρχιεπίσκοπος Κύπρου, άγιος άνθρωπος και μορφωμένος, ο ξάδελφος του κουμπάρου μου που είναι γιατρός στην Αμερική, μπήκα χθες σ’ ένα ταξί…». Τέτοια επιστημονικά.

Η εθνικιστική και ορθολογική προσέγγιση για τα ελληνοτουρκικά συγκλίνουν σε ένα κοινό σημείο: ότι έχουμε να κάνουμε με μια διαφορετική Τουρκία σε σχέση με αυτή που αντιμετωπίζαμε πριν από δεκαετίες. Η σημερινή Τουρκία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν θέλει να αναδειχθεί σε περιφερειακή ή και παγκόσμια δύναμη.

«Κανείς δεν έστειλε τελεσίγραφο. Αυτό που ειπώθηκε ήταν το προφανές. Πρέπει όλοι να το συμμεριστούμε, γιατί η χώρα αντιμετωπίζει μια πολύ βαθιά οικονομική και κοινωνική κρίση και επομένως το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται είναι μια πολιτική κρίση.

Το ενδεχόμενο αγοράς πολεμικών αεροσκαφών Rafale του γαλλικού ομίλου Ντασό από την κυβέρνηση Μητσοτάκη έρχεται ξανά στο προσκήνιο μετά το ναυάγιο των γαλλικών φρεγατών, προς μεγάλη ικανοποίηση του Παρισιού, διότι οι καιροί είναι δύσκολοι λόγω της οικονομικής κρίσης. Εξάλλου το συγκεκριμένο γαλλικό αεροσκάφος είχε ανέκαθεν προβλήματα να βρει αγοραστές επειδή, παρά τα ποιοτικά του χαρακτηριστικά, θεωρείται ακριβό σε σχέση με τον υφιστάμενο ανταγωνισμό κυρίως των ΗΠΑ, και όχι μόνο.

Παρά την εκτόξευση της ανεργίας τους τελευταίους μήνες (σύμφωνα με τον ΟΑΕΔ οι εγγεγραμμένοι άνεργοι τον Ιούλιο «εκτοξεύτηκαν» στα 1.095.997 άτομα, αριθμός αυξημένος κατά 125.796 σε σχέση με τους 970.201 που είχαν καταγραφεί έναν χρόνο νωρίτερα, δηλαδή αύξηση 12,97%), η κυβέρνηση διά υπουργικών αποφάσεων άρχισε το «ξήλωμα» του προγράμματος «Συν-Εργασία», κάνοντας πολύ ευκολότερες τις απολύσεις για χιλιάδες εργαζομένους.

Ποια είναι η επόμενη InstaShop; Η εξαγορά της startup που έφτιαξαν το 2015 στο Ντουμπάι δύο διπλωματούχοι του Τμήματος Μηχανικών Παραγωγής και Διοίκησης του Πολυτεχνείου Κρήτης από τη γερμανική Delivery Hero έναντι του ποσού των 360 εκατομμυρίων δολαρίων - από τα οποία, τα 270 εκατομμύρια στο χέρι και τα υπόλοιπα με την επίτευξη των στόχων ανάπτυξης - έστρεψε για τα καλά το ενδιαφέρον επιχειρηματικών και επενδυτικών κύκλων προς την πλευρά του εγχώριου οικοσυστήματος καινοτομίας που αποτελεί χάρις στο έμψυχο δυναμικό του - τα «μυαλά» με τις ιδέες που γεννούν εφαρμογές και λύσεις εμπορικά αξιοποιήσιμες σε ευρεία κλίμακα - μια αναδυόμενη δύναμη.

H πυρκαγιά των Μυκηνών ήταν η θρυαλλίδα που διέλυσε την επικοινωνιακή μυθοπλασία της μετάδοσης των ειδήσεων που έχει καθιερώσει η κυβέρνηση της Ν.Δ. ξεπερνώντας τεχνικές σκηνοθετικής αναπαράστασης. Πάντα με την επικουρία των πρόθυμων, «πετσωμένων» μιντιακών μέσων.

Δεν ξάφνιασε η ανακοίνωση της ύφεσης το δεύτερο τρίμηνο συγκριτικά με το αντίστοιχο περυσινό. Η ύφεση ήταν εντός πλαισίου προβλέψεων του υπουργείου Οικονομικών, μάλιστα ελαφρά μικρότερη από αυτές – αντί για 2,6% ήταν 0,5% το πρώτο τρίμηνο και αντί 15,7% ήταν 15,2% το δεύτερο.

Είναι γνωστό πως ο σίγουρος χαμένος στις ένοπλες συρράξεις και στις δραματικές διακρατικές κρίσεις είναι η αλήθεια και η ενημέρωση. Ο Βίσμαρκ, μάλιστα, υποστήριζε πως τα μεγαλύτερα ψέματα λέγονται ύστερα από το κυνήγι, κατά τη διάρκεια του πολέμου και πριν από τις εκλογές.

Παντού στον κόσμο, η ματιά που τα καθιερωμένα εθνικά μέσα ενημέρωσης έχουν για την κατάσταση σε περίοδο διακρατικών κρίσεων είναι, συνήθως, από την πλευρά των «εθνικών συμφερόντων».