Η κίνηση της Σοφίας Μπεκατώρου αποτελεί μία γενναία πράξη, μία νίκη πολιτισμού. Δείχνει το δρόμο για μια κοινωνία που δεν θα ανέχεται την σεξουαλική κακοποίηση και την έμφυλη βία.

Γιʼ αυτό είμαστε δίπλα στη Σοφία και σε κάθε Σοφία,  που δημόσια καταγγέλλει τον βιαστή της, όποτε κι αν βρει το κουράγιο, χωρίς υποκριτικά ναι μεν αλλά.

Ο Trump φεύγει, αλλά το φάντασμα του διχασμού, το οποίο ανέδειξε και τροφοδότησε, παραμένει. Και όχι μόνον στις ΗΠΑ. Το 41% όσων συμμετείχαν σε πρόσφατη έρευνα της ProRata εκτιμά πως κάτι σαν αυτό που συνέβη στο Καπιτώλιο είναι πολύ ή αρκετά πιθανό να συμβεί μέσα στην επόμενη πενταετία και στη χώρα μας, ενώ το 57% εκτιμά ότι η Ακροδεξιά, διότι αυτήν αναγνώρισε στα πρόσωπα των εισβολέων η σχετική πλειοψηφία, το πιστεύει για κάποια μεγάλη ευρωπαϊκή χώρα.

Θέση 1. Η Ιδεολογία. Έδωσε πνοή και προοπτική στην πολιτική, όπως την αντιλαμβανόταν ο Μακιαβέλι, ως τέχνη του κυβερνάν (και ως εκ τούτου του αντιπολιτεύεσθαι). Στον Μαρξ, ιδεολογία είναι η ψευδής συνείδηση. Στον Λένιν κάθε τάξη έχει την ιδεολογία της. Ο Γκράμσι θέτει το πρόβλημα της ιδεολογίας με όρους ηγεμονίας. Δεν μπορούμε όμως να μιλήσουμε σήμερα για ιδεολογία χωρίς να αναφερθούμε στις πολιτισμικές της διαστάσεις, δηλαδή στον τρόπο ζωής, στις αναπαραστάσεις, στις λογοθετικές πρακτικές (discursive practices) και στις ταυτότητες που διαμορφώνουν τρόπους αντίληψης των πραγμάτων, και επομένως τρόπους αντίληψης του κόσμου και του δέοντος. Η ιδεολογία δεν έρχεται απέξω ως επιφοίτηση του Αγίου πνεύματος.

Το μικρό σχόλιο που ακολουθεί είναι συνέπεια της σημασίας που αποκτά το πρώτο και πιό διαδεδομένο στοιχείο του περιοδικού πίνακα των χημικών στοιχείων, δηλ. του Υδρογόνου (που είναι συσσωρευτής και μεταφορέας ενέργειας): στα πλαίσια του Next Generation Eu και Green Deal, της μείωσης των εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα κατά 55% μέχρι το 2030 και του ελληνικού κυβερνητικού ενεργειακού νεφελώματος. Αφορμή δε είναι η έγκριση του ιταλικού Next Generation Eu από τη μεριά της σε κρίση Κυβέρνησης. ΄Εγκριση που πρέπει να ακολουθήσει τη διαδικασία με τους κοινωνικούς φορείς και το Κοινοβούλιο, ώστε να αποσταλεί το γρηγορότερο δυνατό στις Βρυξέλλες, δαφορετικά... δεν γίνονται ορατά τα 209 δις, Ευρώ.

Η κυβέρνηση με μοναδική μέχρι στιγμής παραγωγική καινοτομία, το πρόγραμμα "Ελλάς Ελλήνων Αστυνομικών και Ειδικών Φρουρών", φαίνεται ότι διευρύνει την απασχόληση των νέων στον στρατηγικό για την οικονομία τομέα του "Νόμου και της Τάξης"
Στο διάλογο για την Πανεπιστημιακή Αστυνομία έχουν ήδη κατατεθεί πολλά επιχειρήματα που εξηγούν την αντίθεση όλης της δημοκρατικής- προοδευτικής μερίδας της πανεπιστημιακής κοινότητας. απέναντι σε ένα μέτρο ακροδεξιάς κοπής και έμπνευσης.

Υπάρχει μια διάχυτη άποψη, πως ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία δεν καρπώνεται την όποια φθορά της κυβέρνησης. Αλήθεια, τι φταίει; Δεν πείθει;

H αλήθεια είναι ότι μαζί με το διάχυτο αίσθημα ανασφάλειας και φόβου, η αποδοχή της κυβερνητικής πολιτικής στην Υγεία και στην Οικονομία έχει μειωθεί σημαντικά τους τελευταίους μήνες. Ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία είναι λογικό μετά από μία ήττα να περάσει μία περίοδο αναστοχασμού, η οποία όμως δεν μπορεί να κρατά πολύ όταν κοινωνία αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα. Σε συνθήκες υγειονομικής και οικονομικής ανασφάλειας, οι πολίτες προσπαθούν να επιβιώσουν και δεν ενδιαφέρονται για εκλογές. Μόλις όμως η πανδημία, ξεπεραστεί οι πολίτες θα κάνουν “τον πολιτικό λογαριασμό”, θα χρεώσουν στη ΝΔ τα εγκληματικά λάθη και θα πιστώσουν σε εμάς την υπεύθυνη στάση.

Απέτυχε η κυβέρνηση στη διαχείριση της πανδημίας; Δεν το πιστεύω. Γιατί το ζήτημά της δεν είναι να διαχειριστεί την πανδημία αλλά να την χρησιμοποιήσει ως χρυσή ευκαιρία για να εφαρμόσει το πρόγραμμά της. Όπως τώρα, με κλειστά τα πανεπιστήμια, με lockdown στην κοινωνία, με τρομοκρατημένο κοινό, παρά την ομόφωνη αντίδραση πρυτάνεων και συγκλήτων, περιφρονώντας το αυτοδιοίκητο φυτεύει την αστυνομία στα πανεπιστήμια. Δεν είμαι από αυτούς που θα έλεγαν όλα καλά με την ασφάλεια των πανεπιστημίων, βασικά των κεντρικών. Αλλά η θεραπεία δεν είναι ο ακρωτηριασμός της αυτονομίας, αλλά η ενίσχυσή της.

Θετική εξέλιξη η επανεκκίνηση των διερευνητικών επαφών Ελλάδας-Τουρκίας με στόχο τη μείωση της έντασης και την ειρηνική επίλυση διαφορών στη βάση του Διεθνούς Δικαίου.
Κάθε πλευρά θα θέσει τα θέματα που κρίνει. Γι αυτό άλλωστε λέγονται διερευνητικές οι επαφές. Γίνονται για να διαπιστωθεί αν συμφωνούν ποια θέματα να συζητήσουν μετά από αυτές 
Και εάν οι διερευνητικές επαφές δεν μπορέσουν να ευοδωθούν επόμενο βήμα είναι η σύναψη συνυποσχετικού για προσφυγή στο δικαστήριο της Χάγης.
Ο διάλογος που βασίζεται στο Διεθνές Δίκαιο είναι ο δρόμος για να δοθεί διέξοδος στο αδιέξοδο που έχει δημιουργηθεί το τελευταίο χρονικό διάστημα.

Ποιος είναι ο συντομότερος δρόμος για τη διάλυση της δημόσιας διοίκησης; Μα το να σταματήσουν πλήρως οι προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Ο,τι ακριβώς γίνεται τους τελευταίους 18 μήνες στο σύστημα Υγείας, στα σχολεία και τα Πανεπιστήμια, στο κοινωνικό κράτος. Η πολιτική της νεοφιλελεύθερης Δεξιάς δεν έχει στόχο την ενίσχυση του μόνιμου ανθρώπινου δυναμικού στο Δημόσιο. Εχει πολιτική τις περιστασιακές θέσεις ορισμένου χρόνου και ορισμένου έργου – και αυτήν την πολιτική εφαρμόζει με συνέπεια τους τελευταίους 18 μήνες.

Δεν αρκεί να εξοντωθεί πολιτικά ο Τραμπ, αν μείνουν οι ιδέες και οι πρακτικές του θα βρεθεί άλλος να τις εκπροσωπήσει. Και υπάρχουν αρκετοί μνηστήρες. Και μιμητές. Και όχι μόνο στην Αμερική, αλλά και στην Ευρώπη και στην Ελλάδα.

Ηταν σοκ: Ενα λεφούσι ντοπαρισμένο από τις αθλιότητες περί νοθείας και τις προτροπές του Τραμπ «να είμαστε άγριοι!», εισέβαλε στο Καπιτώλιο, να ακυρώσει τις εκλογές που κέρδισε ο Μπάιντεν με 7 εκατ. ψήφους διαφορά και 306 εκλέκτορες έναντι 232. Πέντε άνθρωποι σκοτώθηκαν, οι εισβολείς απομακρύνθηκαν, ο Τραμπ εγκαταλείπεται από τον εσμό του που τρέχει να προλάβει να μην παρασυρθεί μαζί του στον βυθό της περιφρόνησης, σε δέκα ημέρες ο Τζο Μπάιντεν ορκίζεται 46ος πρόεδρος των ΗΠΑ. Λοιπόν, όλα καλά; Δεν νομίζω.

Η Επανάσταση δεν διαμορφώνει αυτομάτως πολίτες, δημιουργεί όμως επαναστάτες, που διεκδικούν τις μείζονες προϋποθέσεις για να είναι πολίτες

Η Επανάσταση του 1821 θεμελιώνεται στις υποδοχές που δημιούργησε στον οθωμανοκρατούμενο χώρο η Φιλική Εταιρεία, όπου δεξιώθηκε τα πολιτικά προτάγματα του Διαφωτισμού και συνέβαλε αποφασιστικά στη διάχυσή τους και στις ετοιμότητες για «ξεσηκωμό». Το ελληνικό έθνος λοιπόν συγκροτείται στο πλαίσιο της Επανάστασης ως πολιτικό υποκείμενο με επαναστατικό, νεωτερικό πρόγραμμα.