Πάγια τακτική των ενόχων είναι η «διασπορά» της ενοχής σε «όλους» ή «όλη την κοινωνία». Η τακτική του «ανεμιστήρα» που σκορπίζει τη λάσπη και βρωμίζει τους πάντες.
Την τακτική αυτή τροφοδοτούν, ίσως από υπερβολική ευαισθησία, και άνθρωποι που σε καμία περίπτωση δε θα μπορούσαν να κατηγορηθούν οι ίδιοι για συμμετοχή σε διαπλοκή και διαφθορά. Όπως ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Π. Κοροβέσης, που σε δηλώσεις του κατήγγειλε τον ενιαίο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ της Οικουμενικής κυβέρνησης Ζολώτα, ότι «τα πήρε» και αυτός από τη Siemens - Intracom, για τις ψηφιακές παροχές του Ο.Τ.Ε.
Όσοι σε άλλες εποχές είχαμε θητεύσει στις γραμμές του ΚΚΕ ("τιμή μας και καμάρι μας"), θα θυμόμαστε ή θα είχαμε ακούσει κάποια πράγματα και για την επαγρύπνηση. Υπήρχαν, δηλαδή, υπεύθυνα άτομα ή και ολόκληρες ομάδες σ’ όλες τις οργανώσεις, που φρόντιζαν για την προστασία του κόμματος.
Με άλλα λόγια, έπρεπε να ’χουν τα μάτια τους δεκατέσσερα, αλλά και τ’ αυτιά τους και όλες τους τις αισθήσεις σε συνεχή ετοιμότητα, γιατί ο εχθρός υπήρχε παντού. Ακόμα και μέσα στις γραμμές μας!
Γρηγόρης Ψαριανός, Συνέντευξη στον Τάσο Τσακίρογλου, Κυρ. Ελευθεροτυπία, Δημοσιευμένο: 2009-08-15
Ο πρωθυπουργός δεν πρόκειται να κάνει καμία μεταρρύθμιση, έχει άλλες δουλειές να κάνει: κάνα ψαράκι στη Ραφήνα, κάνα DVD», λέει ο Γρ. Ψαριανός, προσθέτοντας ότι, «σε μια μη σοβαρή χώρα, ποτέ δεν ξέρεις πότε θα γίνουν εκλογές».
*Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ χαρακτηρίζει «γελοιότητα» τον πόλεμο για τις καρέκλες και τονίζει πως αν κάποιοι βλέπουν τον ΣΥΡΙΖΑ ως χώρο για ψάρεμα μελών έχουν λάθος.
*Σημειώνει ότι η Ελλάδα θέλει μια μεγάλη αριστερά, «και μεταρρυθμιστική, και επαναστατική, και διαχειριστική, και κυβερνητική», η οποία δεν γίνεται με άθροισμα γκρουπούσκουλων.
Σύμφωνα με τις αναλύσεις-νεκροτομές που έχουν πληθύνει τελευταία στον ΣΥΡΙΖΑ, ένας από τους λόγους για το κακό εκλογικό αποτέλεσμα είναι ότι το κόμμα «δέχθηκε επίθεση».
Συνέβη όντως; Θα απαντήσω «σίγουρα ναι», διευκρινίζοντας ωστόσο ότι τέτοιου είδους επιθέσεις είναι όχι μόνο συνηθισμένες αλλά και απαραίτητες για τη Δημοκρατία...
Η ραστώνη των διακοπών είναι εμφανής και στις στήλες της Αυγής. Οι λύσεις για τα εσωκομματικά ζητήματα του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ έχουν παραπεμφθεί στον Σεπτέμβρη και τον Οκτώβρη. Οι ειδήσεις έχουν ήδη ανακοινωθεί. Τον Σεπτέμβρη περιμένουμε, όπως δημοσιεύθηκε στην Αυγή, πανελλαδική σύσκεψη του Αριστερού Ρεύματος, πριν από το προγραμματισμένο Διαρκές Συνέδριο, που θα γίνει επίσης τον Σεπτέμβρη και τον Οκτώβρη έχει αποφασιστεί να γίνει η πανελλαδική οργανωτική σύσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ.
Όταν παλαιότερα παιζόταν το έργο «Χώρος Διαλόγου & Κοινής Δράσης της Αριστεράς», της «Μεγάλης» και «Τρανής» Αριστεράς κ.λπ., με άρθρο μου στην ΑΥΓΗ, είχα χαρακτηρίσει το μόρφωμα εκείνο, όπως είχε τότε στηθεί βεβαίως, «θνησιγενές βρέφος», όπερ και εγένετο• «τέθνηκεν» προ πολλού το «θείον» βρέφος, όπως το ίδιο θα συμβεί, αν δεν έχει ήδη συμβεί και με το δίδυμο αδερφάκι του, τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. με τη μορφή βεβαίως που έχει σήμερα, την πολιτική και ιδεολογική του πλατφόρμα, υπαρκτή ή ανύπαρκτη, το ίδιο κάνει…
Η ιδεολογική μονομέρεια και η σιδερένια πειθαρχία δεν ήταν ποτέ τα «ατού» της ανανεωτικής ριζοσπαστικής αριστεράς.
Στο εσωτερικό της συνυπήρχαν, άλλοτε αρμονικά και άλλοτε μαχητικά, ρεύματα και τάσεις που, παρά τις αντιπαραθέσεις, κατάφερναν να υπηρετούν μια γενική πολιτική κατεύθυνση και να συμφωνούν σε μια συντεταγμένη πορεία.
Ο Θ.Μαργαρίτης, σε συνέντευξή του στο ραδιόφωνο του ΦΛΑΣ (Α.Κοκορίκος), αναφερόμενος στα εσωκομματικά του ΣΥΝ, μεταξύ άλλων τόνισε:
Το σχήμα του ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζει πλέον δομικά και δυσεπίλυτα προβλήματα. O ΣΥΝ, από την πλευρά του, οφείλει να επανεξετάσει τη χρησιμότητα αυτού του συμμαχικού φορέα, την εξάντληση της προωθητικής του δύναμης.
Αυτό που σήμερα χρειάζεται είναι οι διορθώσεις στην πολιτική γραμμή του ΣΥΝ και οι νέοι προσανατολισμοί συνεργασιών προς το χώρο της οικολογίας και του δημοκρατικού σοσιαλισμού.
Όταν το 2001 το κόμμα μας ο ΣΥΝ επί προεδρίας Κωνσταντόπουλου αποφάσιζε την έναρξη του Χώρου Διαλόγου της Αριστεράς, η πλειοψηφία των μελών της Γραμματείας της Π.Κ της Αγίας Παρασκευής είχε εκφράσει τις αντιρρήσεις της στη μονομέρεια ενός τέτοιου εγχειρήματος υποστηρίζοντας ότι:
Η «επανάσταση» που «σχεδίασε» κατά το παρελθόν και συνεχίζει να «σχεδιάζει και σήμερα» -λέμε τώρα- η «επαναστατική» αριστερά, έχει πολλούς λόγους, που δεν ...αισθάνεται καλά τον τελευταίο καιρό. Από όλες τις επαναστάσεις που μπορούν να προκύψουν στο μέλλον –αυτές δεν τις αφορούσε το κείμενό μου-, η μόνη που είμαι απολύτως σίγουρος –επειδή μ’αυτήν έχω ασχοληθεί για πολλά χρόνια-, ότι έχει πεθάνει για τα καλά, είναι αυτή που δεν τολμάμε να ομολογήσουμε. Ας την ονομάσουμε η «ακατονόμαστη» για να συνεννοούμαστε.
O ΣΥΡΙΖΑ πήρε στις ευρωεκλογές 4,7%. Το γεγονός αυτό κατεγράφη ως ήττα στον δημόσιο χώρο. Όσοι αμφισβητούν τη συγκεκριμένη ερμηνεία, π.χ. ορισμένοι από την πλειοψηφία του ΣΥΝ, δεν έχουν καταφέρει να σχηματίσουν μιαν άλλη εικόνα. Μάλιστα, όσα ακολούθησαν, κυρίως με τις ακροβατικές παλινωδίες του Α. Αλαβάνου, παγίωσαν την ερμηνεία της ήττας- αλλά και την ίδια την ήτταστο εκλογικό σώμα.
Αφορμή για τις παρακατω σκεψεις μου,ηταν το κειμενο του συντροφου Κωστα Ανδρεου,με τιτλο <<Ας αφησουμε την επανασταση εξω απο τη συζητηση για την αριστερα.>>Θα ηθελα πανω σε αυτο να πω καποια πραγματα.Καταρχας,συμφωνω μαζι του για το οτι,δεν ειναι δυνατον να μην κανουμε τιποτα σημερα,για τον κοσμακη που υποφερει,επειδη ο καπιταλισμος δεν παιρνει,λεει,βελτιωση αλλα μονο ανατρεπεται.