Ο πρωθυπουργός άκουσε τις προτάσεις μας. Το ζητούμενο όμως δεν είναι η ακρόαση των προτάσεων, αλλά η αξιοποίηση των προτάσεων που κατατίθενται. Κι’ αυτό δεν υπάρχει.

Επεσήμανα, για παράδειγμα, ότι το έλλειμμα πρέπει να μειωθεί με αύξηση των εσόδων από δίκαιη φορολογία. Οι δαπάνες πρέπει να περισταλούν. Η κυβέρνηση απέτυχε και στα έσοδα και στις δαπάνες και η φορολογία που προωθεί θα επιβαρύνει ακόμα περισσότερο τους οικονομικά ανίσχυρους και θα τροφοδοτήσει την ύφεση. Δεν μπορεί η μόνη πηγή εσόδων να είναι η περικοπή αποδοχών, συντάξεων και κοινωνικών δαπανών, την ώρα μάλιστα που η παραοικονομία και η διαφθορά εξακολουθούν να λυμαίνονται τεράστια ποσοστά του Α.Ε.Π.

Το κόμμα μας, από θέση ευθύνης έναντι της χώρας και της κοινωνίας, πρότεινε μια ρεαλιστική εναλλακτική λύση, που συνδυάζει την προσπάθεια για τη δημοσιονομική εξυγίανση της χώρας και τη διεκδίκηση στο επίπεδο της ΕΕ για θετική αναδιάρθρωση του χρέους και χρηματοδότηση ενός πενταετούς αναπτυξιακού προγράμματος επενδυτικών δραστηριοτήτων, το οποίο οφείλει να προωθήσει η ελληνική κυβέρνηση. Είχα την ευκαιρία να εκθέσεω προ ημερών στον πρωθυπουργό, στην κατ’ ιδίαν συνάντησή μας, αυτό το πρόγραμμα και να του υπογραμμίσω ότι εμείς δεν επενδύουμε πολιτικά στην καταστροφή της χώρας, αλλά υπερασπιζόμαστε την ανόρθωση της κοινωνίας.

Οταν την πρώτη φορά άκουσα τον πρόεδρο του ΣΕΒ κύριο Δασκαλόπουλο να δηλώνει πως «αν δεν τα καταφέρουµε, θα πεινάσουµε» – η χρήση πρώτου πληθυντικού συµπεριλαµβάνει και τους βιοµήχανους στους µελλοντικούς πεινασµένους – σκέφτηκα πως πιθανόν να πρόκειται περί lapsus µε τη ψυχαναλυτική του έννοια, ως ένα λάθος δηλαδή χωρίς προφανές νόηµα.

...Η τεράστια αυτή περιουσία  Ελληνικού Δημοσίουδεν μπορεί από μόνη της να αποτελέσει πηγή εσόδων.
Για το λόγο αυτό προτείνω μια εταιρεία ειδικού σκοπού θα εκδώσει ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου διάρκειας 35-40 ετών με εγγύηση το συγκεκριμένο χαρτοφυλάκιο της ακίνητης περιουσίας .
Το ύψος της έκδοσης θα πρέπει να γίνει σε συνάρτηση με την επαναγορά από την δευτερογενή αγορά μέρους του δημοσίου χρέους.
Θεωρώ ότι το ύψος της έκδοσης θα πρέπει να είναι μεταξύ 80-120ΔΙΣ ΕΥΡΩ με επιτόκιο όσο με τον γερμανικών ομολόγων.

.

Να μια ερώτηση για δυνατούς λύτες. Μια ερώτηση που δεν παραπέμπει σε γρήγορη απάντηση.

Η χθεσινή βεβαιότητα φαντάζει ανώφελο φληνάφημα, έγκριτοι οικονομολόγοι ερίζουν για το πρακτέο και η κοινωνία γονατίζει από τον ολοένα και μεγαλύτερο κεφαλικό φόρο που καλείται για την επιβίωσή της να καταθέτει..

Στον Μινώταυρο στελνόντουσαν κάθε λίγο και λιγάκι καραβιές με λευχείμονες παρθένες για να ικανοποιήσουν τη βουλιμία του θηρίου.

Το σήμερα παραπέμπει στο μυθικό χθες. Μόνο που ο μύθος φρόντισε να υπάρχει Θησέας, Αριάδνη και φυσικά ο μίτος.

«Η χώρα έχει εµπλακεί µε ευθύνη της κυβέρνησης σ’ έναν φαύλο κύκλο αλληλοδιάδοχων µέτρων, χωρίς να διαφαίνεται ο δρόµος εξόδου από την κρίση», λέει στα «ΝΕΑ» ο πρόεδρος της ∆ηµοκρατικής Αριστεράς.
Στην αναγκαιότητα να σταλεί ένα ενιαίο µήνυµα των πολιτικών κοµµάτων προς τους ευρωπαίους εταίρους µας επιµένει ο πρόεδρος της ∆ηµοκρατικής Αριστεράς Φώτης Κουβέλης .
Ο Φ. Κουβέλης διευκρινίζει ότι – έχοντας ήδη καταψηφίσει το Μνηµόνιο – δεν θα ψηφίσει το ΜεσοπρόθεσµοΠρόγραµµα ∆ηµοσιονοµικής Προσαρµογής καιεπιµένει στη λύση της αναδιάρθρωσης του χρέους. Ο πρόεδρος της ∆ΗΜΑΡ ζητεί ορθή αξιοποίηση του υπαλληλικού δυναµικού στον δηµόσιο τοµέα, εποµένως λέει «ναι» στις µετατάξεις, όχι όµως ως πρόσχηµα γιααπολύσεις. Παράλληλα, δεναποκλείει το ενδεχόµενο προκήρυξης πρόωρων εκλογών και επαναλαµβάνει ότι όποτε κι αν στηθούν κάλπες, το κόµµα του θα κατέβει αυτόνοµα µε δικό του πρόγραµµα και θέσεις.

Οι εξελίξεις πυκνώνουν γύρω από το μεγάλο κουβάρι που έχει φτιαχτεί με το έλλειμμα, το χρέος, το μέλλον του χρέους, τα δάνεια, τους όρους για τα δάνεια. Χωρίς καθαρή σκέψη - μακριά από δογματικά προκάτ συμπεράσματα - χωρίς σαφείς στρατηγικές επιλογές δεν μπορούμε να βρούμε άκρη μέσα στη σύγχυση.
ΚΑΘΑΡΗ σκέψη δεν αναδεικνύουν ή δεν καλλιεργούν αντιλήψεις που αναπαράγονται από ηγετικές προσωπικότητες εκτός και εντός Ελλάδος του τύπου: οι Έλληνες έχουν πολλές διακοπές ή ότι επέρχεται η πλήρης υποταγή στο μεγάλο κεφάλαιο.

Μπορεί να μην είναι η πρώτη φορά που κάποιος ισχυρός χουφτώνει μια καμαριέρα, αλλά σίγουρα δεν περιμέναμε να δούμε τον επικεφαλής του ΔΝΤ να προσέρχεται στο δικαστήριο με χειροπέδες και να προφυλακίζεται. Ποιος δεν απολαμβάνει την ταπείνωση των μεγαλόσχημων; (Εξ ου τα ανέκδοτα που άρχισαν να κυκλοφορούν)

Καιρός να επιχειρήσουµε (και) κάτι διαφορετικό. Παράλληλα µε τις προσπάθειες/προγράµµατα για την αντιµετώπιση της δηµοσιονοµικής κρίσης της χώρας (χρέους, ελλείµµατος), νοµίζω ότι είναι πλέον επιτακτικό να επιχειρήσουµε, σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ενωσης (Ε.Ε.), την αντιµετώπιση του αναπτυξιακού προβλήµατος πού είναι άλλωστε το αφετηριακά µείζον πρόβληµα της χώρας.

Πληροφορίες από τις Βρυξέλλες αναφέρουν ότι ο υπουργός Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου πέρασε τη Δευτέρα μία από τις χειρότερες μέρες της πολιτικής καριέρας του στη βελγική πρωτεύουσα.

Κατ’ ορισμένους υπέστη μεγίστη προσβολή από τους συναδέλφους του στη συνεδρίαση του Eurogroup.

Αναμφισβήτητα βιώνουμε μια ιδιαίτερα σύνθετη, πολιτική και κοινωνική περίοδο. Η χώρα έχει υποστεί πρωτοφανή πολυκερματισμό των πολιτικών δυνάμεων και επαγωγικά πολύπλευρη διάσπαση της κοινωνίας.
Η κυβέρνηση τα τελευταία εικοσιτετράωρα, αναμφίβολα συμπεριφέρεται σαν μια λέσχη φιλελλήνων παρατηρητών και όχι όπως πρέπει να λειτουργεί σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης.
Γιατί εγκληματικά, η κυβέρνηση χρονοτριβεί σε μια τόσο περίεργη και δύσκολη οικονομική και πολιτική συγκυρία;

Είμαι ένα τυπικό δείγμα της Γενιάς της Άπνοιας. Όσοι γεννηθήκαμε μετά το 1980 δεν ξέρουμε τι θα πει αέρας. Βέβαια, η Άπνοια δεν έχει να κάνει μόνο με την τσέπη μας: όλα βαίνουν καλώς εναντίον μας (δανείζομαι ατάκες από συνήθεια: όλοι με δανεικά τη βολεύουμε σ’ αυτή τη χώρα τον τελευταίο καιρό άλλωστε!). Δεν θέλουμε να μείνουμε στην ιστορία ως η γαλήνη πριν την καταιγίδα αλλά ούτε και ως οι καταλύτες της επικείμενης, κατά τα έως τώρα τεκμήρια, καταστροφής. Άπνοια, λοιπόν∙ σύμφωνοι. Και τώρα; Αντί να κάτσουμε κάτω οκλαδόν γύρω από τις στάχτες να φυσάμε τ’ αποκαΐδια ή να πάρουμε τα βουνά για το νέο ανένδοτο (επαναστάτες ανέκδοτο), καλύτερα δεν θα είναι να σηκωθούμε όρθιοι και να δοκιμάσουμε τη δική μας πνοή;