Είναι φανερό, το τελευταίο διάστημα, ότι η πολύπλευρη κρίση που ταλανίζει εδώ και πολύ καιρό τη χώρα μας έχει πλήξει βαριά και τις Ανεξάρτητες Διοικητικές Αρχές (Α.Δ.Α.), δηλαδή έναν από τους πλέον σημαντικούς θεσμούς που κατοχυρώθηκαν συνταγματικά με την αναθεώρηση του 2001.

Οι Α.Δ.Α. ιστορικά αποτέλεσαν μια πρώτη σοβαρή προσπάθεια των εθνικών κρατών αφ’ενός μεν να αντιμετωπίσουν γραφειοκρατικές και πελατειακές παρεκτροπές του κράτους αφ’ετέρου δε να καθιερώσουν ισχυρά θεσμικά αντίβαρα απέναντι σε πανίσχυρες ιδιωτικές εξουσίες, οι οποίες, διαθέτοντας μέσα πρωτοφανούς εμβέλειας και αποτελεσματικότητας, απειλούν ευθέως πλείστα όσα ατομικά δικαιώματα.

Η Γαλλία ανέδειξε σε κυρίαρχη θέση το ακροδεξιό, βαθύτατα αντι-ευρωπαικό Εθνικό Μέτωπο. Η Δανία μόλις ψήφισε ενάντια στη βαθύτερη ενοποίηση . Και η Ελλάδα εξακολουθεί να αντιμετωπίζει τον κίνδυνο εξόδου από Σέγκεν και ευρωζώνη . Κοινό σημείο όλων αυτών ; Η επιταχυνόμενη διαδικασία απ-ευρωπαισμού( de–Europeanization) με την έννοια της αποσύνδεσης από την εσωτερική λογική και αξίες της Ευρωπαικής ενοποίησης.

Οι περιφερειακες εκλογές στην Γαλλία, ήταν τις περισσότερες φορές, προκριμα, για τις προεδρικές.
Οι σημερινές έχουν και τρία αυτοτελή μηνύματα:
-Πρωτιά της ακροδεξιάς
-Την υψηλότερη αποχή, 49 %.
-Την ανακοίνωση του κεντοδεξιου κόμματος του Σαρκοζι, ότι δεν δέχεται την πρόταση των Σοσιαλιστων, για δημοκρατικό μέτωπο, στον δεύτερο γύρο.
Τα νέα δεδομένα αποκαλύπτουν, την μεγάλη απογοήτευση των Γάλλων, από τα ιστορικά κυρίαρχα ρεύματα, στην χώρα του Διαφωτισμού, το κεντροδεξιο, το κεντροαριστερο και το αριστερό.

Επτά στους δέκα Γάλλους συμφωνούν με τις διαδηλώσεις και τις απεργίες και περισσότεροι ακόμη είναι εκείνοι που ζητούν από την κυβέρνηση να διαπραγματευθεί με τα συνδικάτα. Και ας έχουν συχνά πρόβλημα βενζίνης, και ας εμφανίστηκαν ήδη οι απαραίτητοι «μπαχαλάκηδες» με επακόλουθο κάποιες καταστροφές στους δρόμους, το κάψιμο μερικών ΙΧ και συγκρούσεις με την αστυνομία που τόσο αρέσουν στα τηλεοπτικά δελτία...