ΠΑΣΟΚ και ΝΔ επιμένουν στην παλαιοκομματική πόλωση

Κατ’ αρχάς, θα ήθελα να κάνετε μια γενική αποτίμηση των αποτελεσμάτων και των δύο γύρων των αυτοδιοικητικών εκλογών…

Ο μεγάλος νικητής των αυτοδιοικητικών εκλογών ήταν η αποχή. Αποχή που μαρτυρά τη βαθιά κρίση του πολιτικού συστήματος. Συνιστά αποδοκιμασία των πολιτών στους χειρισμούς και τις συμπεριφορές των πολιτικών δυνάμεων και πρωταρχικά στις δυνάμεις του δικομματισμού, οι οποίες ιστορικά κατέγραψαν το μικρότερο εκλογικό ποσοστό. Η αποχή εκφράζει τη διάρρηξη της σχέσης εμπιστοσύνης των πολιτών με τα κόμματα και το πολιτικό σύστημα. Η ανασύνθεση του πολιτικού συστήματος πρέπει να γίνει με όρους κοινωνίας. Με τη συμμετοχή των πολιτών, με σταθερή αναφορά στην επίλυση των προβλημάτων της κοινωνίας και της χώρας. Εμείς, με πλήρη αίσθηση των αδιεξόδων του σημερινού πολιτικού συστήματος, κάναμε το πρώτο βήμα και με την ίδρυσή μας καταθέσαμε ως πρωταρχική μας επιλογή να ενισχύσουμε μεθόδους και πρακτικές που θα φέρνουν την «πολιτική στους πολίτες» και τους «πολίτες στην πολιτική». Απόφαση και διεκδίκησή μας πρέπει να είναι το άνοιγμα ενός συστηματικού και ουσιαστικού διαλόγου με τους πολίτες που επιλέγουν το λευκό, το άκυρο ή την αποχή.

Κατά την άποψή σας, τι σηματοδοτούν οι νίκες των κ.κ. Καμίνη και Μπουτάρη στους Δήμους Αθηναίων και Θεσσαλονίκης αντίστοιχα, δεδομένου ότι η Δημοκρατική Αριστερά εξαρχής στήριξε τις υποψηφιότητες αυτές;

Η Δημοκρατική Αριστερά πρότεινε τις υποψηφιότητες του Γ. Καμίνη και του Γ. Μπουτάρη με κριτήριο τον υπερκομματικό χαρακτήρα τους, με αναφορά στην κοινωνία και στην ανάγκη η τοπική αυτοδιοίκηση να λειτουργεί ακηδεμόνευτη από τα κόμματα. Ήταν προτάσεις έξω από το κομματικό σύστημα και γι’ αυτό πέτυχαν ευρεία κοινωνική συσπείρωση και νικηφόρο αποτέλεσμα.

Πιστεύετε ότι οι νίκες αυτές μπορούν να αποτελέσουν απαρχή γενικότερων αλλαγών στο πολιτικό σκηνικό της χώρας;

Οι αυτοδιοικητικές εκλογές δεν αποτελούν πρόκριμα ή προανάκρουσμα στο επίπεδο της κεντρικής πολιτικής σκηνής. Το αποτέλεσμά τους στέλνει μηνύματα, αλλά δεν καθορίζει τους συσχετισμούς στο πολιτικό σκηνικό της χώρας.

Τα δύο μεγάλα κόμματα εμφανίζονται –τουλάχιστον δημοσίως– ικανοποιημένα από το αποτέλεσμα των εκλογών. Συμφωνείτε με την αποτίμηση αυτή;

Η υπέρ-κομματικοποίηση των εκλογών δεν αντιμετώπισε την αποχή. Οι ισχυροί κομματικοί συμβολισμοί και τα διλήμματα που έθεσαν στο εκλογικό σώμα πρωταρχικά η κυβέρνηση –«σταθερότητα ή εκλογές»– αλλά και η αντιπολίτευση –«μνημόνιο ή αντιμνημόνιο»– δεν στάθηκαν ικανά να στρέψουν τον κόσμο στις κάλπες. Οι αντιδράσεις των μεγάλων κομμάτων στο μείζον αυτό γεγονός περιορίζονται στην καταγραφή του γεγονότος και από κει και πέρα το προσπερνούν. Από την πρώτη εκτίμηση των αποτελεσμάτων συνάγεται ότι ούτε η κυβέρνηση κατεδαφίστηκε ούτε η ΝΔ κατήγαγε θρίαμβο: 1.100.000 και 550.000 ψηφοφόροι λιγότεροι αντιστοίχως για τα δύο κόμματα σε σχέση με τις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές συνιστούν μεγέθη που προσδιορίζουν και τα όρια της προσπάθειας για να πείσουν για την «επιτυχία» των στόχων τους. Η υπέρ-κομματικοποίηση των εκλογών δεν απέδωσε κάτι περισσότερο από την περιορισμένη συσπείρωση στους κομματικούς συνδυασμούς των δύο μεγάλων κομμάτων. Τα εκατέρωθεν διλήμματα του δικομματισμού δεν εμπόδισαν τη μεγάλη διαρροή ψηφοφόρων προς συνδυασμούς πολιτικής διαφωνίας ή την αποχή. Ούτε έδωσαν οι κάλπες πολιτική εξουσιοδότηση στην κυβερνητική πολιτική και τα άδικα μέτρα του μνημονίου, όπως αυθαίρετα ισχυρίζεται η κυβέρνηση. Ούτε όμως και ευνόησαν με καθοριστικό τρόπο την τακτική της ΝΔ.

Τελικά, κατά την άποψή σας, οι πολίτες ψήφισαν στις εκλογές αυτές με επίκεντρο το μνημόνιο ή την τοπική αυτοδιοίκηση;

Εδώ και τρεις μήνες η Δημοκρατική Αριστερά επίμονα και συστηματικά υπογράμμιζε ότι οι εκλογές του Νοεμβρίου θα πραγματοποιηθούν σε ένα ιδιαιτέρως οξυμένο κοινωνικό και οικονομικό περιβάλλον. Ήμασταν η μοναδική πολιτική δύναμη που επιδίωκε να αναδείξει τον αυτοδιοικητικό και πολιτικό χαρακτήρα των εκλογών. Ο κεντρικός μας στόχος σε αυτές τις εκλογές ήταν η νίκη των ιδεών της ουσιαστικής αποκέντρωσης, της περιφερειακής συγκρότησης του κράτους, με αυτοδιοίκηση κοινωνικής πολιτικής, και η επικράτηση των δυνάμεων που σε τοπικό επίπεδο μπορούν να υπερασπιστούν και να προωθήσουν αυτές τις ιδέες. Η ανάδειξη δημοτικών και περιφερειακών διοικήσεων που θα διαχειριστούν με διαφάνεια και δημόσιο έλεγχο τις τοπικές υποθέσεις. Τα κριτήρια εντέλει των πολιτών ήταν μεικτά και σύνθετα. Σε όλη την προεκλογική περίοδο τα πεδία αντιπαράθεσης καθορίστηκαν πρωταρχικά από την ετερόκλητη πολιτική συσπείρωση, το αντιμνημονιακό μέτωπο της ΝΔ και ορισμένων κομμάτων της Αριστεράς. Ο πρωθυπουργός «απάντησε» με το διλημματικό σύνθημα «σταθερότητα ή εκλογές», δημιουργώντας ακόμα μεγαλύτερη σύγχυση και αδιέξοδα στον κόσμο. Με άλλα λόγια, το πολιτικό σύστημα που οδήγησε τη χώρα στην τεράστια κρίση και στα όρια της χρεοκοπίας διαμόρφωσε για άλλη μία φορά οξεία παλαιοκομματική πόλωση, έξω και πάνω από τις καθημερινές ανάγκες των πολιτών.

Θα ήθελα κι ένα σχόλιό σας σχετικά με την είσοδο της Χρυσής Αυγής στο δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Αθηναίων…

Την όντως προβληματική κατάσταση σε συγκεκριμένες περιοχές της Αθήνας από την έλλειψη μεταναστευτικής πολιτικής την εκμεταλλεύτηκαν ακροδεξιές δυνάμεις και επένδυσαν στην αγανάκτηση των κατοίκων. Αυτή η αγανάκτηση τις έφερε στο δημοτικό συμβούλιο. Μισαλλόδοξες, ρατσιστικές και ακροδεξιές απόψεις βρίσκουν πρόσφορο έδαφος να αναπτυχθούν εκεί όπου απουσιάζει η ουσιαστική δημοκρατική και αποτελεσματική πολιτική. Οι ευθύνες των κυβερνήσεων της τελευταίας δεκαετίας είναι τεράστιες για το περιθώριο στο οποίο οδηγήθηκαν οι μετανάστες. Ένα περιθώριο που γεννά και εγκληματικότητα.

Όσον αφορά τη Δημοκρατική Αριστερά, ποιες είναι οι εκτιμήσεις σας για τη μελλοντική πορεία του κόμματος του οποίου ηγείστε, αρχίζοντας από τις αυτοδιοικητικές εκλογές;

Η Δημοκρατική Αριστερά, ένα κόμμα με ζωή μόλις 4 μηνών, κατέγραψε, με πολύ σημαντικό και δυναμικό τρόπο, την παρουσία της στους δήμους και στις περιφερειακές αυτοδιοικήσεις. Όλοι κατέγραψαν, πέραν πάσης αμφισβήτησης, την επιτυχία αυτή καθαυτή, αλλά κυρίως τη δυναμική για τη μελλοντική πορεία μας. Τα αποτελέσματα αποτελούν διαβατήριο για την είσοδό μας στη Βουλή, οποτεδήποτε κι αν γίνουν εθνικές εκλογές. Προχωράμε.

Όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι το 2011 θα φέρει νέα, αυστηρότερα δημοσιονομικά μέτρα. Ποια στάση θα κρατήσετε έναντι των όποιων αποφάσεων της κυβέρνησης;

Σήμερα, ενώ είναι ανοιχτά σοβαρά μέτωπα με ιδιαίτερο βάρος για τη μελλοντική πορεία της χώρας, όλοι και όλες έχουν την αίσθηση του δυσβάστακτου δρόμου που είναι μπροστά. Η ελληνική κοινωνία καταλαβαίνει ότι πρέπει να βρεθεί δίκαιος τρόπος μείωσης των ελλειμμάτων, της εξάρτησης από την υπερχρέωση και επομένως να ανατραπεί η πελατειακή διαχείριση των προνομίων, της παραοικονομίας και της φοροδιαφυγής. Η πολίτες διεκδικούν την αναδιανομή και την κοινωνική δικαιοσύνη. Η αλληλεγγύη και ο επανακαθορισμός του προτύπου ανάπτυξης ανοίγουν σήμερα το έδαφος για μια ουσιαστική παρέμβαση στο κράτος, στην αυτοδιοίκηση με αποκέντρωση και στους θεσμούς, αλλά και στην οικονομία με στόχο την προώθηση δομικών μεταρρυθμίσεων. Η δραματική έλλειψη αναπτυξιακής και παραγωγικής διαδικασίας, με ευθύνη της κυβέρνησης, καθηλώνει τη χώρα και τροφοδοτεί αδιέξοδα. Θα αποκρούσουμε κάθε μέτρο που επιβαρύνει τους πολίτες της μισθωτής εργασίας και τους οικονομικά ανίσχυρους.

Παρά τα σκληρά μέτρα που πλήττουν το μεγαλύτερο μέρος των Ελλήνων, παρατηρείται μια γενικότερη δυσκολία της Αριστεράς να κινητοποιήσει τους πολίτες σε αντιδράσεις. Γιατί;

Η Αριστερά δεν έχει αναδείξει και δεν έχει προωθήσει μια πειστική εναλλακτική πολιτική πρόταση που να δίνει απάντηση στα μεγάλα προβλήματα της χώρας και της κοινωνίας. Έτσι, δεν πείθει, δεν μπορεί να συσπειρώσει και να κινητοποιήσει την κοινωνία. Δεν αρκεί ο καταγγελτικός λόγος για να αποκρούσει την πολιτική που τεμαχίζει την κοινωνία, διευρύνει τις ανισότητες και οδηγεί τη χώρα σε αδιέξοδα. Χρειάζεται και η εναλλακτική πρόταση. Η παρουσία της σύγχρονης Αριστεράς, που δεν ερμηνεύει και δεν δρα με φθαρμένα εργαλεία του παρελθόντος, είναι αναγκαία. Αυτή την Αριστερά εκφράζει η Δημοκρατική Αριστερά, με αριστερό ευρωπαϊσμό, με μεταρρυθμιστική στρατηγική, με οικολογική εγρήγορση.