Ένα μεγάλο χαίρε στον Λεωνίδα

Ένα μεγάλο χαίρε στον ιδεολογικό, πολιτικό και θεωρητικό πατέρα όλων μας.Ένα πικρό, μα τιμημένο αντίο στον κήρυκα της ανανέωσης που μαζί με τον Μπάμπη, τον Άγγελο, το Παύλο, το Μίμη, τον Βασίλη (λείπουν όλοι πιά) έφεραν την άλλη πνοή της αριστεράς στην Ελλάδα. Τούτες τις στιγμές που δεν μπορεί να είναι κακιωμένες, αναρωτιέμαι παρόλα αυτά όλοι αυτοί οι άφρονες "δικοί μας" που τον κυνήγησαν τόσο πολύ τι θα βρούν να πούν πάνω από το φέρετρο του, νέοι και παλαιότεροι. Αναγνωρίζω ακόμα και στον δεξιό αντίπαλο που τον σεβάστηκε να στεναχωρηθεί και να κλάψει για την απώλεια του πολιτικού πολιτισμού του σ. Λεωνίδα, αναγνωρίζω ακόμη και στην Αλέκα την απότιση τιμής σε ένα αγωνιστή, δεν αναγνωρίζω την υποκρισία όσων πάνω στη τιμή του Λεωνίδα και της ανανέωσης και στο όνομα της δήθεν αριστεράς, λοιδώρησαν τις ιδέες και την ανιδιοτέλεια του.

Λεωνίδα, όσο και να μεγάλωσες, όσο και αν οι δυνάμεις σου σε κρατούσαν μακριά από μας, ήσουν πάντα εκεί, εκεί που μας δίδαξες ότι πάντα θα ήσουν και γιαυτό παρότι φυσικά απών ήσουν παρών με την ανάσα σου. Τώρα;

Τώρα θα ήμαστε ακόμα πιό φτωχοί, τώρα και η αριστερά και η πατρίδα και η ανανέωση θα είναι φτωχότερες. Φτωχότερες από πάθος για αλλαγή, από σωφροσύνη, από την νιότη των ιδεών σου, από ότι εσύ εκπροσωπούσες.

Εμείς που βαδίσαμε δίπλα σου, πότε από κοντά πότε από πιό μακριά, αλλά πάντα με αγάπη και σεβασμό, σου λέμε γειά, όχι αντίο, δεν σου πρέπει αυτό και μην ανησυχείς αυτό έχουμε βάλει σκοπό να χτίσουμε για να κάνουμε τις ιδέες σου πράξη θα το ολοκληρώσουμε.

Η σκέψη σου Λεωνίδα, η μουσική σου και η φυσαρμόνικα, η ωδή στη χαρά, οι πρωτοπόρες γεμάτες φρεσκάδα απόψεις σου θα είναι τα εργαλεία και οι θύμησες μας από αυτό - εσένα - που θα μας λείψει τόσο πολύ, τόσο ακέραια, τόσο έντονα.

Γειά σου Λεωνίδα...