Η ελληνική δικαιοσύνη κάνει το καθήκον της για την αντιμετώπιση της εγκληματικής δράσης της Χρυσής Αυγής. Η διαδικασία πρέπει να συνεχιστεί σύμφωνα με τις προβλεπόμενες από το νόμο διαδικασίες, χωρίς καθυστερήσεις και με πλήρη αξιοποίηση του ισχύοντος νομικού πλαισίου. Επιπλέον, πρέπει να διαλυθούν οι όποιοι διασυνδεμένοι θύλακοι εντός του κρατικού μηχανισμού που παρείχαν κάλυψη στη Χρυσή Αυγή.

Διαβάσαμε στην κυριακάτικη έκδοση της «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ» ένα άρθρο του κου Ξυδάκη με τίτλο «Ιστορικός συμβιβασμός σε καιρούς κρίσης» και κατ’ αρχήν χάρηκα ιδιαίτερα, αφού για πρώτη φορά ο συμπαθής αρθρογράφος, μιλούσε ανοικτά για την αναγκαιότητα αναζήτησης ενός ελληνικού ιστορικού συμβιβασμού ανάμεσα στην αριστερά και τη δεξιά, σε συνθήκες κρίσης και της απειλής του ναζιστικού μορφώματος της «Χρυσής Αυγής».

ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΨΕΙ να αποτελεί μέρος της επικαιρότητας η δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τον νεοναζί της Αμφιάλης. Οσος χρόνος και αν παρέλθει, νωπή θα παραμένει η αποκρουστική «πρεμιέρα θανάτου» από τους νεοναζί σε Ελληνα. Κι αναρωτιέμαι: Επρεπε να είναι Ελληνας το θύμα για να λειτουργήσουν, επιτέλους, τα αντανακλαστικά μας;

Το ποινικό θεσμικό οπλοστάσιο είναι αναγκαίο να εκσυγχρονισθεί, αλλά όχι στη λογική της συγκυριακής αντιμετώπισης ενός ρατσιστικού/ναζιστικού μορφώματος, ούτε στον (έμμεσο) περιορισμό δικαιωμάτων και ελευθεριών λόγω «φασιστικής απειλής». Αν αποδειχθεί ότι τα (υπολογιζόμενα 3.000) μέλη των ταγμάτων εφόδου είχαν συγκροτηθεί στη βάση της οργανωμένης συμμορίας (άρθρο 187 Π.Κ.), προφανώς και πρέπει να διωχθούν ποινικά.

Η στήλη αυτή, σχεδόν μονότονα, επαναλάμβανε όλο το καλοκαίρι πως ο κίνδυνος της φασιστικής βίας είναι ante portas. Η πρόσφατη δολοφονία ενός νέου ανθρώπου έφερε στην επιφάνεια όλο το δίκτυο της χρυσαυγίτικης εξτρεμιστικής δράσης. Έγινε σε όλους επιτέλους – και γνωρίζω την τραγική φόρτιση του επιρρήματος – φανερό πως η Χρυσή Αυγή δεν είναι απλώς ένα αντισυστημικό αντιμνημονιακό κόμμα αλλά μια εγκληματική οργάνωση, με τοπικά δίκτυα και πληρωμένα «συμβόλαια θανάτου» που ποντάρει στην αποσταθεροποίηση του πολιτεύματος και την κοινοβουλευτική εκτροπή.

Η αποτρόπαια δολοφονία της Αμφιάλης μάς θέτει όλους προ των ευθυνών μας. Η Χρυσή Αυγή δεν είναι απλώς το αυγό του φιδιού, που περιμένει την κατάλληλη στιγμή να εκκολαφθεί για να οδηγήσει τη χώρα στον ζόφο. Είναι η ίδια ο ζόφος, που από τώρα ωθεί τους οπαδούς του σε δολοφονίες και σε πράξεις ωμής και απροκάλυπτης βίας.

Ας δούμε αρχικά ποιοι τρόποι ΔΕΝ ενδείκνυνται για την αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής. Ο ξυλοδαρμός ενός ακροδεξιού, ας πούμε, και στη συνέχεια η ανάρτηση των προσωπικών του στοιχείων στο Διαδίκτυο είναι η καταστροφικότερη τακτική που θα μπορούσε κανείς να σκεφθεί για να καταπολεμηθεί ο νεοναζισμός και η απήχησή του.

Χρυσή Αυγή: Θα μοιράσουμε τρόφιμα στο Σύνταγμα, μόνο σε Έλληνες
Καμίνης: Δε σας δίνω το Σύνταγμα, κάντε το στα γραφεία σας
Χρυσή Αυγή: Στο Σύνταγμα
Καμίνης: Στα γραφεία σας, αλλιώς θα φωνάξω την αστυνομία
Χρυσή Αυγή: Στο Σύνταγμα
Καμίνης: Το λόγο έχει η αστυνομία. Θα συνεννοηθώ με τον Δένδια.

"Δεν πρέπει να περάσει η λογική του τσαμπουκά", μου έλεγε ο Γιώργος Καμίνης το πρωί της Πέμπτης, σε μια ραδιοφωνική συνέντευξη, λίγα λεπτά μάλιστα μετά την προσωπική επίθεση που είχε δεχτεί από Χρυσαυγίτη βουλευτή. Και μάλλον έχει δίκιο. Οι νεοναζιστές της "Χρυσής Αυγής", δεν αντιμετωπίζονται με λογική διαλόγου και επιχειρημάτων. Χρειάζεται κάτι πολύ απλό.

Οι εταίροι πρέπει να ανταποκριθούν στην άμεση εκταμίευση των 31,5 δισ. ευρώ για την πορεία της οικονομίας μας, σε σχέση και με την ανάπτυξη που πρέπει να υπάρξει για τη δημιουργία θέσεων εργασίας και για την προοπτική εξόδου από την κρίση. Η Ελλάδα δεν μπορεί να αφήνεται στη διελκυστίνδα του ΔΝΤ και της Γερμανίας για τη βιωσιμότητα του χρέους. Υπάρχουν θέματα χειρισμών. Σε καμία περίπτωση όμως δεν μπορεί να υπάρξει σύνδεση της χρηματοδότησης με τη συνολική απόφαση για τη βιωσιμότητα του χρέους. Η αποδέσμευση της δόσης των 31,5 δισ. και των όσων προβλέπονται από το πρόγραμμα δόσεων είναι υποχρέωση των εταίρων.

Σοκάρει η επίμονα επαναλαμβανόμενη ομολογία του κ. Δένδια ότι είχε πρόσβαση σε υλικό της δικογραφίας σχετικά με τις καταγγελίες για βασανιστήρια στη ΓΑΔΑ. Ακόμη χειρότερα, επιμένει να αποφαίνεται για την ουσία των καταγγελιών παρεμβαίνοντας σε ξένα θεσμικά χωράφια. Η ακρίβεια των ισχυρισμών του μένει να αποδειχτεί. Πάντως, ο 7ος τακτικός ανακριτής στην αναφορά του προς τον εισαγγελέα Πρωτοδικών δεν φαίνεται τόσο βέβαιος για το αβάσιμο των καταγγελιών όσο ο κ. υπουργός.

Την ώρα που τα ανθρωποειδή επέβαλαν τον νόμο τους στο «Χυτήριο» βάλλοντας ευθέως όχι απλώς κατά του πολιτισμού, αλλά κατά της δημοκρατίας και της ελεύθερης έκφρασης, ένας Αυστριακός αλεξιπτωτιστής ο Φέλιξ Μπαουμγκάρντνερ έκανε ελεύθερη πτώση από τα 39.000 μέτρα. Από τη στρατόσφαιρα. Το απόλυτο κοντράστ. Οι σκηνές μπροστά από το «Χυτήριο» παραπέμπουν ευθέως στους σκοτεινούς χρόνους του Μεσαίωνα, όταν η καλλιτεχνική έκφραση θεωρούνταν βλασφημία και τα τάγματα των πιστών «απέδιδαν δικαιοσύνη» ρίχνοντας στην πυρά τους άπιστους. Την ίδια ώρα ο Αυστριακός αλεξιπτωτιστής ξεπερνούσε κάθε προηγούμενο άλμα στο κενό, δείχνοντας ένα μέρος των ανεξάντλητων ανθρωπίνων δυνατοτήτων.