Τούτες οι γραμμές προέκυψαν απ’ την τόλμη που μου χάρισε η δική μου Αγία Τριάδα, ο σιτιζόμενος στους κάδους συμπολίτης, η αφαιμαγμένη από τους γονείς της γενιά των παιδιών μου και η κινδυνεύουσα διπλή μου πατρίδα, η Ελλάδα και ο πλανήτης. Το τριπλό χρέος σ’ αυτή την Τριάδα υπηρετώ καταθέτοντας τον πολιτικό οβολό μου, απόσταγμα 40 χρόνων. Αφορμή το Β’ συνέδριο της ΔΗΜΑΡ, η στόχευση όμως γενικότερη, υπερβαίνει τη συγκυρία του συνεδρίου και των προσεχών εκλογών.

Όσο προφανές είναι ότι η στήριξη που παρέχει προσωπικά ο Σαμαράς στον Βενιζέλο έχει μεγάλο κόστος τόσο είναι φανερό ότι αυτό που τους ένωνε μέχρι τώρα, ο αυτοσκοπός της εξουσίας, πλέον δεν αρκεί. Οι δύο πολιτικοί αρχηγοί δεν πείθουν όλο και περισσότερο, στην πραγματικότητα διευρύνουν το έλλειμμα της αξιοπιστίας τους υπονομεύοντας τόσο την κοινωνική συνοχή, όσο και τις δυνατότητες της χώρας.
Πράγματι, ενώ μέχρι πρόσφατα τα δύο συγκυβερνώντα κόμματα λογίζονταν ως σχετικά πιο φερέγγυα, εσχάτως αυτή η αντίληψη αλλάζει εντός και εκτός Ελλάδας.

Η εκπομπή του Γιάννη Πρετεντέρη στο MEGA την περασμένη Δευτέρα (2/12) για τη δημοσκόπηση της GPO, ανέδειξε τρία ενδιαφέροντα ευρήματα: την απελπισία και την απαισιοδοξία των πολιτών για την οικονομική κατάσταση, την απογοήτευση απέναντι στα πολιτικά κόμματα συνολικά και την ευνοϊκή αντίδραση των πολιτών στην ιδέα ενός ισχυρού κόμματος της κεντροαριστεράς. Όμως παράλληλα αποσιώπησε αρκετές ακόμη σημαντικές διαπιστώσεις που προκύπτουν από τη δημοσκόπηση, ενώ ερμήνευσε συχνά μονόπλευρα και όσες επέλεξε να αναδείξει. Ιδού ορισμένα σημεία που υποβαθμίστηκαν, ή και αποσιωπήθηκαν εντελώς

Το συνέδριο της ΔΗΜΑΡ είναι μια ανοιχτή δημοκρατική διαδικασία από την οποία θα εξέλθουμε ενισχυμένοι, με επικαιροποιημένες θέσεις για όλο το φάσμα των ζητημάτων που απασχολούν την ελληνική κοινωνία. Ο εσωκομματικός διάλογος αναγκαίος και επιθυμητός. Δεν φοβόμαστε ούτε αποχωρήσεις, ούτε διαφωνίες. Οι αποφάσεις που θα ληφθούν στο συνέδριο μέσα από ένα δημοκρατικό διάλογο θα ενισχύσουν περαιτέρω τη Δημοκρατική Αριστερά.

Οι διαφορετικές απόψεις που υπάρχουν στη Δημοκρατική Αριστερά είναι ενδιαφέρουσες και θα κριθούν στο συνέδριο. Η ΔΗΜΑΡ οφείλει να δείξει εμπιστοσύνη στις δυνάμεις της και τον προγραμματικό της λόγο. Όσοι από αγνή πρόθεση ή και ιδιοτελώς διακηρύσσουν την εν τοις πράγμασι ρευστοποίηση της ΔΗΜΑΡ προσφέρουν κακή υπηρεσία όχι μόνο στο κόμμα αλλά και στη χώρα. Η αποχώρησή μας από την τρικομματική κυβέρνηση ήταν και επιβεβλημένη, και ορθή, η συλλογική λειτουργία της κυβέρνησης και η προγραμματική βάση συγκρότησής της είχαν αναιρεθεί προ πολλού στην πράξη με αποκλειστική ευθύνη της Νέας Δημοκρατίας. Όσο για το ενδεχόμενο επιστροφής μας στην κυβέρνηση, θα δημιουργούσε και δεν θα έλυνε κανένα πρόβλημα.

Πιστεύω πως σήμερα υπάρχει και πολιτικός χώρος και ανάγκη για ένα αξιόπιστο κεντροαριστερό κόμμα, σταθερά φιλοευρωπαϊκό, που να αντιπαλεύει τα Μνημόνια και τον σαμαρικό αυταρχισμό, ενώ ταυτόχρονα απορρίπτει τον λαϊκισμό και τα "όχι σε όλα" και εργάζεται για μεγάλες μεταρρυθμίσεις με προοδευτικό πρόσημο. Ο δρόμος της ΔΗΜ.ΑΡ. δεν είναι εύκολος στο πολωτικό κλίμα που επικρατεί. Θα ήταν όμως ακόμη πιο δύσκολος, αν το κόμμα παρέμενε όμηρος του κ. Σαμαρά, ακόμη και μετά τα γεγονότα του Ιουνίου.
Ο σημερινός προσανατολισμός της ΔΗΜ.ΑΡ. φαίνεται να συγκεντρώνει τη συναίνεση της μεγάλης πλειοψηφίας των μελών.