H μεγάλη οικονομική ανεπάρκεια το 2009, όταν ξεκίνησε η οικονομική κρίση στην Ευρώπη (η Ελλάδα είχε μεγάλο Δημόσιο-οικονομικό έλλειμμα (>15% του ΑΕΠ), το χειρότερο έλλειμμα στο ισοζύγιο πληρωμών (15%) και τεράστιο Δημόσιο χρέος (130% του ΑΕΠ), σε συνδυασμό με τη μεγάλη ανεπάρκεια-ευτέλεια θεσμών, τη μεγάλη μείωση της παραγωγικής βάσης και τη μεγάλη αντίσταση του πολιτικού συστήματος και των κοινωνικών συλλογικοτήτων στις προσπάθειες εκσυγχρονισμού, με εξηγούν με αντικειμενικό τρόπο το γιατί η μετωπική αντιπαράθεση για τη «διάσωση της χώρας» με κριτήριο μόνο τη μνημονιακή, από τη μια μεριά, και την αντιμνημονιακή πολιτική, από την άλλη, είναι εντελώς ανιστόρητη και, εμφανώς, επιζήμια για τη χώρα.

Πολλά έχουν ειπωθεί και γραφτεί τις τελευταίες μέρες ( για να αναφέρω, μόνο λίγα, από τα σχετικά άρθρα που έχουν δημοσιευθεί στο πρόταγκον, για την εντυπωσιακή άνοδο της ΧΑ που δείχνουν οι δημοσκοπήσεις. Άλλα τόσα, προφανώς, θα ειπωθούν και θα γραφτούν και μετά τις εκλογές της Κυριακής.

"Τι θα σημαίνει για την πολιτική ζωή του τόπου να μην υπάρχει ΔΗΜΑΡ;" ρώτησε η δημοσιογράφος τον Φώτη Κουβέλη.
Πριν από πάρα πολλά χρόνια έγραφα :
«Τα νεανικά μας χρόνια και η σχέση μας με την πολιτική και τον πολιτισμό τον καιρό της δικτατορίας και της μεταπολίτευσης, καθορίστηκαν βαθιά από την εμφάνιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη του ρεύματος της Ανανεωτικής Αριστεράς.
Ζώντας τότε αρκετοί από εμάς την πιο ακραία μορφή του καπιταλισμού και του ατλαντισμού, τη δικτατορία και αγωνιζόμενοι εναντίον της, μάθαμε ταυτόχρονα να αγωνιζόμαστε κατά του σταλινισμού και του δογματισμού. Νοιώσαμε βαθιά τη διάσπαση σε ανανεωτές και δογματικούς του ΚΚΕ, το Γαλλικό Μάη, την Άνοιξη της Πράγας. Οργανωθήκαμε στο ΡΗΓΑ ΦΕΡΑΙΟ, τη νεολαία του ΚΚΕ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ. Αγαπάμε την πολιτική μας ιστορία.

Πολλοί από όσους το 2012 ψήφισαν μία ή δύο φορές ΔΗΜΑΡ αντιμετωπίζουν τις ευρωεκλογές της ερχόμενης Κυριακής με έντονη απογοήτευση. Η ΔΗΜΑΡ δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες τους (όχι πάντα τις ίδιες), όμως και τα άλλα σχήματα που θα μπορούσαν να ψηφίσουν δεν τους ενθουσιάζουν. Αλλά και αρκετοί από όσους αυτοπροσδιορίζονται ως κεντροαριστεροί και ψήφισαν το 2012 ΠΑΣΟΚ, προβληματίζονται σήμερα βλέποντας το κόμμα του κ.Βενιζέλου να διολισθαίνει προς τη δεξιά και να βουλιάζει σπαρασσόμενο. Αυτά εξηγούν γιατί η ΔΗΜΑΡ εμφανίζει μεν χαμηλά δημοσκοπικά ποσοστά, ταυτόχρονα όμως ένας σημαντικός αριθμός κεντροαριστερών αμφιταλαντεύονται ανάμεσα σε αρκετά κόμματα, που συνήθως περιλαμβάνουν την «Ελιά», τον ΣΥΡΙΖΑ, το «Ποτάμι», αλλά και τη ΔΗΜΑΡ.

Η εμφάνιση του ΠΟΤΑΜΙΟΥ αμέσως μετά την αποτυχία του εγχειρήματος των 58, με αρχές και θέσεις που πατούν(η «κλοπή» αναδείχθηκε άλλωστε προτέρημα από τον αρχηγό του) πάνω στις θέσεις που εδώ και 3 χρόνια επεξεργάστηκε, παρουσίασε και πάλεψε η ΔΗΜΑΡ και μάλιστα με την εικόνα του νέου, αλλά και με την απροσδιοριστία στα «δύσκολα» είναι προφανές πως μας πιέζει και θα μας πιέσει.

Το αν θα μιλήσουμε με το Ποτάμι μετεκλογικά για την ανασύνθεση της Κεντροαριστεράς θα είναι αυταπόδεικτο, εφόσον θα αποφασίσουν στο υπεσχημένο συνέδριο της Σαμοθράκης ότι αποτελούν δύναμη που αυτοαναγνωρίζεται στον χώρο της Κεντροαριστεράς.

Εκτιμώ ότι η αρνητική δυναμική που μεταφέρουν τα μέτρα που έρχονται, θα οδηγήσουν τη χώρα σε πρόωρη προσφυγή στις κάλπες εντός του 2014. Αναφέρεστε σε μια παλιότερη δήλωσή μου περί εκλογών, αλλά δεν την θυμάστε ολόκληρη. Έλεγα τότε, η χώρα δεν χρειάζεται εκλογές, χρειάζεται αλλαγή πολιτικής. Προσέθετα, μάλιστα, ότι η προσφυγή στις κάλπες είναι αναγκαία, αν επιβληθούν νέα επαχθή μέτρα. Σήμερα, βρισκόμαστε σε άλλο περιβάλλον. Άλλα μέτρα ήρθαν (με το πολυνομοσχέδιο) και άλλα προαναγγέλλονται (με το μεσοπρόθεσμο). Οι κάλπες θα αποδειχθούν μονόδρομος…

Εμείς, ως ΔΗΜΑΡ –ΠΡΟΣ, καλούμε τους πολίτες να αποκρούσουν το δίλημμα «αστάθεια ή σταθερότητα», που αποσιωπά το γεγονός ότι καμία σταθερότητα δεν είναι νοητή με πολιτικές που αποσταθεροποιούν την κοινωνία. Να αποκρούσουν, επίσης, το … μικρομέγαλο δίλημμα «ΣΥΡΙΖΑ ή ΜΕΡΚΕΛ». Να προσπεράσουν τον πολιτικό πανικό του «Ή μας ψηφίζετε ή αποχωρούμε από την κυβέρνηση».

Καλούμε τους πολίτες σε ένα αγώνα με διπλή στόχευση: Από την Ευρώπη της λιτότητας στην Ευρώπη της αλληλεγγύης. Από την Ελλάδα της κρίσης στην Ελλάδα της προοδευτικής ανασυγκρότησης

Είμαι πολιτικό στέλεχος της ΔΗΜΑΡ που δίνει τη μάχη του σταυρού για τις ευρωεκλογές σε όλες τις περιφέρειες της επικράτειας. Μην περιμένετε λοιπόν να σας πω τι προβλέπω να συμβεί, μέσα σε ένα άκρως μεταβαλλόμενο πολιτικό σκηνικό, όπου οι πολίτες προβληματίζονται εντόνως και δεν επιλέγουν μόνο την τιμωρητική ψήφο, όπου οι πλέον σοβαροί αναλυτές ομιλούν για ουσιαστική αδυναμία βεβαιότητας πρόγνωσης.
Μπορώ όμως να αναφερθώ διεξοδικά προς τα που θα ήθελα να κατευθυνθούν οι ψήφοι των Ελλήνων πολιτών ώστε να μπορεί να υπάρξουν συμφέρουσες εξελίξεις στη χώρα μας.

Οι ευρωεκλογές αυτές θα διεξαχθούν μέσα σε μια Ευρώπη βαθειάς κοινωνικής κρίσης με εκατομμύρια άνεργους και ένα αναπτυξιακό πρότυπο υπό αμφισβήτηση.
Για εμάς τους Έλληνες, που βιώνουμε τα τέσσερα τελευταία χρόνια τη μεγαλύτερη μεταπολεμική οικονομική, κοινωνική και πολιτισμική κρίση, οι εκλογές αυτές έχουν εκ των πραγμάτων μια πολύ μεγαλύτερη σημασία.
Η αντίληψη πως τα δικά μας προβλήματα μας φθάνουν, με την Ευρώπη ας ασχοληθούν άλλοι, παραβλέπει ότι όλα τα προβλήματά μας είναι απόλυτα ευρωπαϊκά. Και η πάλη για το δικό μας μέλλον είναι αλληλένδετη με την πάλη για μια άλλη Ευρώπη.
Οφείλουμε γι’ αυτό, προσερχόμενοι μαζικά στις κάλπες, να δώσουμε τη δική μας απάντηση.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΤΗΣ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΤΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

Στις 25 Μαΐου διεξάγονται οι εκλογές για την ανάδειξη του ευρωκοινοβουλίου. Η Ευρώπη δοκιμάζεται από τις πολιτικές λιτότητας που τροφοδοτούν την κοινωνική υποβάθμιση, τον ευρωσκεπτικισμό και την ακροδεξιά. Δεν αξίζει στην Ευρώπη μια τέτοια εξέλιξη.

Ψηφίζουμε για να σταλεί ισχυρό μήνυμα για αλλαγή πολιτικής στην Ευρώπη. Για να αλλάξει η πολιτική ατζέντα. Αυτό σημαίνει:

- Κοινή και αμοιβαία αντιμετώπιση της κρίσης χρέους.

- Γενναία αύξηση του κοινοτικού προϋπολογισμού.

- Έμφαση στις επενδύσεις και την συνανάπτυξη. Μεταφορά παραγωγικών πόρων από το Βορά στο Νότο.

Το κόμμα μας έγκαιρα και με μεγάλη πλειοψηφία έχει εξηγήσει με ποια αντίληψη προσέρχεται στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Στον πρώτο βαθμό – ας το επαναλάβω – στηρίζουμε σχήματα με όραμα και τοπικό προοδευτικό αναπτυξιακό σχέδιο, που δεν εντάσσονται σε λογικές κομματικών εξουσιοδοτήσεων. Στις περιφερειακές και στις εκλογές στις μεγάλες πόλεις, όπου εκπέμπονται ευρύτερα μηνύματα, τα κριτήρια μας εκτός από αυτοδιοικητικά είναι και πολιτικά. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, στις περιπτώσεις αυτές δεν στηρίζουμε στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ή άλλων κομμάτων.

•Ξεκινάμε τον αγώνα για τις ευρωεκλογές. Μια σημαντική αναμέτρηση που θα επιδράσει στις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Ο κίνδυνος ενίσχυσης του ευρωσκεπτικισμού και των ακραίων πολιτικά δυνάμεων είναι υπαρκτός. Εδράζεται στην τεράστια υποβάθμιση των συνθηκών ζωής. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, ο πιο ευνοϊκός παγκοσμίως χώρος για τις δυνάμεις της εργασίας, για τους πολίτες γενικότερα, δεν πρέπει να οπισθοδρομήσει και να συμβιβαστεί με μια πολιτική λιτότητας που έχει επιβληθεί με γερμανική επιμονή σε όλη την Ευρώπη. Μια πολιτική που βαθαίνει τις ανισότητες μεταξύ Βορά – Νότου. Που βαθαίνει τις ανισότητες και την ανεργία εντός των κρατών.

Το ευρωηφοδέλτιο της συμπαράταξης «Δημοκρατική Αριστερά-Προοδευτική Συνεργασία».