Πέρασε ολόκληρο το 2016 για να επιστρέψουν στις τράπεζες 8 δισ. ευρώ από το εξωτερικό, αλλά άρκεσαν 2-3 μήνες για να ξαναφύγουν τα μισά από αυτά. Οι επενδύσεις, που για πρώτη φορά από το 2007 είχαν αρχίσει να αυξάνονται πέρυσι, βούτηξαν -13,5% το τελευταίο 3μηνο. Αυτή η βουτιά ανέκοψε την έως τότε ελαφρά ανοδική πορεία του ΑΕΠ, συμπαρασύροντάς το σε πτώση 1,35%. Αυξήθηκαν και τα «κόκκινα» δάνεια. Το οδυνηρότερο όλων: Ανεστράφη η καθοδική πορεία της ανεργίας, που αυξήθηκε κατά μία ποσοστιαία μονάδα, σκαρφαλώνοντας στο 23,6%. Οι «μαγκιές» έχουν κόστος...

Για άλλη μια φορά η κυβέρνηση είναι διχασμένη ανάμεσα στις απαιτήσεις των δανειστών και στην κοινοβουλευτική βάση της, που έχει πλέον υποχρεωτικά υιοθετήσει το μυθικό (και ανύπαρκτο) αφήγημα του «μηδενικού αθροίσματος» ανάμεσα στα «μέτρα και τα αντίμετρα» της νέας διαπραγμάτευσης, ενόψει της δεύτερης αξιολόγησης. Πρόκειται για την εσωτερική άμυνα μιας καταρρέουσας κυβέρνησης, που επιμένει ότι τα σκληρά μέτρα λιτότητας εμπεριέχουν ήδη και τον εξορκισμό τους

Ερώτηση στη Βουλή για την ανεργία προς την Υπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, κατέθεσε ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, Θανάσης Θεοχαρόπουλος.

Στην ερώτηση αναφέρεται ότι, με βάση την πρόσφατη δημοσίευση της ετήσιας έκθεσης του 2017 για την ελληνική οικονομία και την απασχόληση από το ΙΝΕ-Γ.Σ.Ε.Ε., η ανεργία έχει λάβει δραματικές διαστάσεις στην χώρα μας καθώς το πραγματικό ποσοστό ανεργίας αγγίζει το 30%.

Στην ερώτηση επισημαίνεται ότι η ασκούμενη πολιτική και η υπερφορολόγηση έχουν εξοντώσει νοικοκυριά και επιχειρήσεις, η ανάπτυξη δεν διατάσσεται αλλά για να επιτευχθεί απαιτεί ένα ολοκληρωμένο σχέδιο και σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να είναι βιώσιμη με την ανεργία στα ύψη, ενώ η κυβέρνηση δεν έχει προχωρήσει σε διαρθρωτικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις ούτε έχει παρουσιάσει κανένα σχέδιο για την ανάσχεση της ανεργίας.

Ως γνωστόν, η μνησικακία, η χαιρεκακία και γενικότερα η τάση να υπενθυμίζουμε στους άλλους τα λάθη τους, δεν ανήκουν στην κατηγορία των ευγενών αισθημάτων. Προδίδουν μικροψυχία, ενοχλούν, θρέφουν την αντιπαλότητα και στέκονται εμπόδια στις προσπάθειες να βρεθεί μια μέση οδός συνεννόησης.

Είναι όμως ανθρώπινα. Και ίσως, αν τα εξωτερικεύσουμε σε μικρές δόσεις, αντί να τα κρατάμε μέσα μας, θα μπορέσουμε να τα θέσουμε υπό έλεγχο ή να τα μετριάσουμε.

Αν για κάτι δεν υπάρχει αμφιβολία, είναι ότι πρόκειται για έμπειρο δημοσιογράφο. Στην ιστοσελίδα του μετράμε ότι έχει συνεργαστεί «ως συντάκτης, κριτικός βιβλίου, σύμβουλος έκδοσης, αρχισυντάκτης και εκδότης» με 19 μέσα ενημέρωσης. Κι αυτό, «ενδεικτικά». Χωρίς να υπολογίζουμε το περιοδικό της Ομάδας Φοιτητών Οδοντιατρικής, την εφημερίδα «Μυκονιάτικη» (την οποία διηύθυνε), την «Εποχή» και φυσικά την «Καθημερινή».

Υπάρχει διάχυτη η λάθος εντύπωση ότι ο Καμμένος και το κόμμα του είναι ακροδεξιοί. Ο Τσίπρας ωστόσο χθες το ξεκαθάρισε: "Σε καμμιά περίπτωση, δεν θα χαρακτήριζα τους ΑΝΕΛ ακροδεξιό κόμμα", είπε. Και έβαλε τα πράγματα στη θέση τους. Αποστόμωσε εκείνους που αβασάνιστα έκαναν τέτοιους αστήρικτους χαρακτηρισμούς. Η πορεία των Καμμένου και ΑΝΕΛ, επιβεβαιώνει πως μόνο τέτοιοι δεν είναι!

Αν δεν ήταν υπουργός Αμυνας, ελάχιστοι θα ασχολούνταν μαζί του. Η θέση του όμως και ο θεσμικός του ρόλος τον καθιστούν αυτόχρημα επικίνδυνο. Και ο Πάνος Καμμένος με ένα μπαράζ λεονταρισμών και ανεύθυνων δηλώσεων, που φτάνουν μέχρι την πρόβλεψη επεισοδίου στην Κύπρο, επιβεβαιώνει τους χειρότερους φόβους μας. Στο εσωτερικό μολύνει με το ύφος και ήθος που ανέκαθεν τον χαρακτήριζε στη Βουλή.

Η δίχρονη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ καταναλώθηκε σε μια αέναη διαπραγμάτευση που σταθερά κατέληγε εις βάρος της Ελλάδας. Λάθος υπολογισμοί του συσχετισμού δύναμης, υπεραισιόδοξες εκτιμήσεις που συνεχώς διαψεύδονταν, υπερφίαλες ή τυχοδιωκτικές κινήσεις, κατά κράτος υποχώρηση, υψηλότατο κόστος για την πραγματική οικονομία και για τα πιο αδύναμα στρώματα. Το μοντέλο επαναλαμβάνεται σταθερά, είτε με τον φανφαρονισμό του Βαρουφάκη είτε με τον εκνευρισμό του Τσακαλώτου, πάντα βέβαια υπό τον δημαγωγικό τακτικισμό του Πρωθυπουργού.

Αντί να αντιμετωπίζετε, λοιπόν, τα θέματα της εξωτερικής πολιτικής και της ασφάλειας της χώρας με λεπτούς χειρισμούς, το μόνο που συνεχίζετε να κάνετε είναι να δημιουργείτε εντυπώσεις εις βάρος του δημόσιου και εθνικού συμφέροντος μόνο υπέρ του στενού κομματικού σας κοινού.

Έχετε ένα σαφές και ολοκληρωμένο σχέδιο για τα εξοπλιστικά κονδύλια; Πώς θα τα διαχειριστείτε και πως θα τα κατανείμετε στη συντήρηση ή στην αναβάθμιση ή αν χρειάζεται προμήθεια κάπου, πως όλα αυτά; Υπάρχει ένα σχέδιο; το έχουμε δει; Στην επιτροπή πριν στείλετε το αίτημα για δισεκατομμύρια ευρώ ή για την αναβάθμιση ή για την προμήθεια, δεν θα μπορούσαμε να συζητήσουμε τα θέματα αυτά;

«Μετά από μια δεκαετία αποτυχημένων προσπαθειών διάσωσης της Ελλάδας, η Γερμανία και τα άλλα ευρωπαϊκά έθνη, μαζί με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, πρέπει να δοκιμάσουν μια διαφορετική προσέγγιση. Μια προσέγγιση που θέτει ως προτεραιότητα την αναζωογόνηση της οικονομίας».

Η φράση είναι από ένα editorial των New York Times, που δημοσιεύθηκε την περασμένη Τρίτη, την επομένη του πρόσφατου Γιούρογκρουπ, με τον εύγλωττο τίτλο: «Σώστε την Ελλάδα, σώζοντας την οικονομία της πρώτα».

Πριν από λίγες μέρες, η αντιπρόεδρος του Die Linke κ. Σάρα Βάγκενχεντ πρότεινε ένα νέο δημοψήφισμα για την Ελλάδα, με στόχο την τελική έξοδο της χώρας από τη ζώνη του ευρώ. Σε συνέντευξή της στην εφημερίδα Rheinische Post, η κ. Βάγκενχεντ δήλωσε πως «αν η Ελλάδα βλέπει τις προοπτικές της για την οικονομία της εντός ενός σκληρού νομίσματος, όπως το ευρώ, αυτό θα πρέπει να το αποφασίσει ο ελληνικός λαός. Ωστόσο, πολλά δείχνουν ότι η ανάκαμψη της χώρας θα ήταν λίγο ευκολότερη έξω από αυτόν τον κορσέ (δηλαδή το ευρώ)». Ασκώντας μάλιστα κριτική στον γερμανό υπουργό Οικονομικών κ. Σόιμπλε, είπε ότι εξαπατά επί χρόνια το γερμανικό λαό, «παρ’ όλο που ο ίδιος ξέρει ή τουλάχιστον θα έπρεπε να ξέρει ότι η Ελλάδα έχει χρεοκοπήσει»

Η Δημοκρατική Συμπαράταξη δεν θα ψηφίσει μέτρα απαράδεκτα τα οποία έρχονται ως προϊόν μιας αναποτελεσματικής διαπραγμάτευσης. Η αξιολόγηση έπρεπε να κλείσει χθες, το 2016, εγκαίρως και, όπως λέει το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής, αν αυτό είχε γίνει δεν θα χρειαζόταν αυτά τα νέα απαράδεκτα μέτρα.

Βρισκόμαστε στην κατάσταση όπου συνεχίζεται μία αναποτελεσματική διαπραγμάτευση και στην οποία δεν ξέρει κανένας τι προτείνει και σε τι συμφωνεί η κυβέρνηση.

Ο κ. Τσίπρας ήρθε στη Βουλή και δεν μίλησε ούτε για τη μείωση των συντάξεων και τη μείωση του αφορολόγητου, ούτε για τις ομαδικές απολύσεις, για το μόνο που είπε ήταν ότι δέχθηκε την προληπτική νομοθέτηση και μάλιστα με μία απίστευτη επιχειρηματολογία ότι έτσι νομοθετούμε και σε άλλα νομοσχέδια εκ των προτέρων!