Λύση υπάρχει και είναι απλή, αλλά, δυστυχώς, μόνοι οι Αμερικανοί μπορεί να την επιβάλουν. Για να εξομαλυνθεί η κατάσταση στη Μέση Ανατολή, για να υποχωρήσει το τυφλό μίσος κατά της Δύσης και για να μπορέσουν, επιτέλους οι Ιρακινοί να ζήσουν σαν άνθρωποι, θα πρέπει να γίνει αυτό που ξέρουν ακόμη και οι πέτρες: θα πρέπει να φανεί πεντακάθαρα ότι οι Αμερικανοί είναι αποφασισμένοι να σταματήσουν τα εγκλήματα του Ισραήλ...
Η εισβολή στο Ιράκ ήταν απροσχημάτιστη. Τα όπλα μαζικής καταστροφής ήσαν ανύπαρκτα. Η κατοχή της χώρας αιματηρή. Τα βασανιστήρια του Αμπού Γκραίημπ επιστρέφουν την ανθρωπότητα στην εποχή της ρωμαϊκής αρένας. Η διεθνής κοινότητα και το διεθνές δίκαιο τσαλακώθηκαν με το χειρότερο τρόπο.
Ο Βρετανός πρωθυπουργός δήλωσε ότι εξετάζει το ενδεχόμενο να στείλει στο Σουδάν στρατιωτικές δυνάμεις επειδή, όπως είπε, αισθάνεται το βάρος μιας ηθικής υποχρέωσης. Στην επαρχία Νταρφούρ, ως γνωστόν, η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο.
Για να μην αμερικανοποιηθούμε όλοι
Αιμίλιος Ζαχαρέας, Ελευθεροτυπία, Δημοσιευμένο: 2004-06-24
Τα αισθήματα φρίκης, αποστροφής, απέχθειας, βδελυρότητας που προκάλεσαν οι βασανισμοί των Ιρακινών από το στρατό κατοχής των ΗΠΑ μάς προτρέπουν να στοχαστούμε πάνω σε μερικά θεμελιώδη χαρακτηριστικά αυτής της χώρας και των κατοίκων της, χαρακτηριστικά που διαμορφώνουν εν πολλοίς την πολιτική των ΗΠΑ έναντι λαών, τους οποίους συνήθως αποκαλούν φανατικούς του Ισλάμ.
Η χρήση των βασανιστηρίων από τους αμερικανούς στρατιώτες δεν είναι ένα άνθος του κακού, που φύτρωσε ξαφνικά με ευθύνη ορισμένων κακών και σαδιστών δεσμοφυλάκων, που τους αρέσει να γελούν με τις δυστυχίες των άλλων.
Αμερικανοί στρατιώτες, που βασάνιζαν Ιρακινούς κρατουμένους στις φυλακές του Αμπού Γκράιμπ, δήλωσαν ότι εκτελούσαν εντολές των ανωτέρων τους. Και οι συγγενείς και φίλοι τους από την Αμερική υποστήριξαν ότι οι βασανιστές στον προηγούμενο βίο τους ήταν συνηθισμένοι άνθρωποι, νομοταγείς πολίτες, ενάρετοι οικογενειάρχες, συμπονετικοί γονείς, καλοί σπουδαστές ή επαγγελματίες.
Ποια είναι τα όρια, πώς προσδιορίζεται το πεδίο της διμερούς ελληνοαμερικανικής σχέσης με την Αθήνα δρομολογημένη σταθερά στη συμμετοχή στα πιο προωθημένα σχήματα ευρωπαϊκής συνοχής; Το ερώτημα τίθεται εύλογα με αφορμή την επίσκεψη Καραμανλή στις ΗΠΑ, αλλά δεν αφορά μόνο τη χώρα μας, αλλά το σύνολο των χωρών μελών.
Έστι δίκης οφθαλμός. Ο άδικος πόλεμος του Iράκ φαίνεται ότι θα φάει τους αδικήσαντες, τον έναν μετά τον άλλον. ʼρχισε με τον Aθνάρ. Eκ πρώτης όψεως έχασε τη νίκη μέσα από τα χέρια του γιατί είπε ψέματα. Aν δεν υπήρχε όμως η καθολική αντίδραση του ισπανικού λαού στον πόλεμο ένα χρόνο πριν θα είχε κοστίσει τόσο το ψέμα;