Η Ομιλία του Θ. Λεβέντη στη Βουλή για τον εφαρμοστικό νόμο του Υπουργείου Υγείας και Εργασίας

ΔΗΜΑΡ:OXI επί της αρχής. ΝΑΙ στην περιφερειακή συγκρότηση του ΕΣΥ(1), ρυθμίσεις φαρμακείων(15), γενόσημα(21), υποχρεώσεις εργοδοτών για μετανάστες(80), χορήγηση άδειας παραμονής(89), δικαιωματα εργαζομένων στην ενημέρωση και διαβούλευση σε κοινοτικές επιχειρήσεις(49-61)

Ο βουλευτής Θανάσης Λεβέντης στην ομιλία του στην ολομέλεια της Βουλής, κατά τη διάρκεια της συζήτησης του εφαρμοστικού νόμου αρμοδιότητας Υπουργείων Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης μεταξύ των άλλων είπε:

Ως Δημοκρατική Αριστερά καταψηφίζουμε επί της αρχής το νομοσχέδιο, ένα νομοσχέδιο με πολλά κεφάλαια και τροπολογίες, που δεν έχουν ενιαίο σύνολο. Και μάλιστα ένα νομοσχέδιο που έρχεται με την μορφή του επείγοντος και περιλαμβάνει διάφορες διατάξεις που δεν καλύπτουν τη δικαιολογία του επείγοντος ακόμα και με τα επιχειρήματα που προβάλλει η κυβέρνηση.

Όσον αφορά την ανασυγκρότηση των υγειονομικών περιφερειών αλλάζει ο χαρακτήρας, αλλάζει το περιεχόμενο, αλλάζει, αν θέλετε, και η εδαφική επικράτεια της κάθε υγειονομικής περιφέρειας., όμως τα πράγματα δεν αλλάζουν και μάλιστα δείχνουν να πηγαίνουν προς το χειρότερο. Υπάρχουν τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό και είναι αδύνατο να καλυφθούν οι ανάγκες. Διαφωνούμε για το κλείσιμο των Ψυχιατρικών Μονάδων και είμαστε κατά της πώλησης – ενοποίησης του ΕΡΡΙΚΟΣ ΝΤΥΝΑΝ με τον τρόπο που πάει να γίνει.

Σχετικά με τη μηνιαία φαρμακευτική δαπάνη, έχουμε πει πολλές φορές ότι στην Ελλάδα ξοδεύονται πολύ περισσότερα για φάρμακα. Έχουμε πολύ μεγαλύτερη κατανάλωση φαρμάκων απ’ ό,τι στις άλλες ευρωπαϊκές και ανεπτυγμένες χώρες. Και αυτό είναι ζήτημα διαπαιδαγώγησης και των Ελλήνων πολιτών και των ασθενών, των συγγενών αλλά και των γιατρών. Μπορούμε να κάνουμε εξοικονόμηση στη φαρμακευτική δαπάνη, όχι γιατί το λέει το μνημόνιο, αλλά γιατί δεν χρειάζεται να χορηγούνται όλα αυτά τα φάρμακα. Σε καμία περίπτωση όμως δεν επιτρέπεται να στερηθούν οι άρρωστοι τα φάρμακα που έχουν ανάγκη, ούτε να περνούν από τα 40 κύματα για να τα προμηθευτούν, όπως συχνά γίνεται σήμερα.

Σε σχέση με τα γενόσημα πιστεύω και ως γιατρός ότι η δραστική ουσία θα πρέπει να είναι το κριτήριο. Όμως, μην ξεχνάμε ότι τα φάρμακα δεν έχουν μόνο δραστική ουσία, έχουν και διάφορα έκδοχα. Και εδώ έχουμε τα παρατράγουδα. Έχουμε και φάρμακα που έρχονται από τρίτες χώρες. Πρέπει να δώσουμε προσοχή στα έκδοχα, στα στοιχεία που πρέπει να εξασφαλίζουν την καλή απόδοση και σε όλες τις προϋποθέσεις για να εξασφαλίζεται υγεία και για να μην υπάρχουν μολύνσεις, μικρόβια.

Ως Δημοκρατική Αριστερά πιστεύουμε ότι πρέπει να απελευθερωθούν όλα τα επαγγέλματα όπως πρέπει να απελευθερωθεί και το ωράριο των φαρμακείων. Δεν πρέπει όμως να παραγνωρίσουμε και ορισμένες πραγματικότητες. Τα περισσότερα φαρμακεία έχουν έναν φαρμακοποιό και αν χρειάζεται να είναι επί εικοσιτετραώρου στο πόστο του για να προσφέρει υπηρεσίες, θα δυσκολευτεί. Πρέπει λοιπόν να υπάρξουν και άλλες εναλλακτικές λύσεις. Πρέπει να φροντίσουμε να υπάρξει ένα νομικό πλαίσιο για τη διευκόλυνση των συνενώσεων μέσω αστικών συνεταιρισμών των φαρμακοποιών, ώστε να υπάρξουν πιο μεγάλες, πιο υγιείς και πιο ευέλικτες μονάδες.

Συμφωνούμε με την ενσωμάτση της Οδηγίας για το δικαίωμα των εργαζομένων στην ενημέρωση και τη διαβούλευση, αν και όπως φέρατε όλες αυτές τις Οδηγίες δεν προλάβαμε να κάνουμε καμία ουσιαστική συζήτηση, ενώ περιλαμβάνουν αρκετά σοβαρά ζητήματα που θίγουν τα δικαιώματα των εργαζομένων,. Διαφωνούμε με όλες τις άλλες Οδηγίες καθώς και με τα Ιδιωτικά Γραφεία Ευρέσεως Εργασίας και την «ενοικίαση» των εργαζόμενων.

Τέλος να αποσυρθούν τα άρθρα σχετικά με την Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας . Η ΕΣΔΥ έχει τρία σκέλη: τη δημόσια υγεία, τα οικονομικά της υγείας και το διοικητικό κομμάτι. Για το δεύτερο και το τρίτο, ναι. Στο θέμα όμως της δημόσιας υγείας έχουμε σοβαρές ενστάσεις. Τα άρθρα αυτά θα έπρεπε να μελετηθούν καλύτερα, να ζητηθούν και οι γνώμες των ιατρικών σχολών, ώστε να μπορέσει να γίνει το καλύτερο δυνατό. Είναι μία Σχολή η οποία έχει προσφέρει -και προσφέρει- εξαιρετικό έργο. Όχι, όμως, με αυτό τον τρόπο. Γι’ αυτό εμείς διαφωνούμε με αυτό τον τρόπο που τίθεται.

To πλήρες κείμενο της ομιλίας του Θανάση Λεβέντη(από τα πρακτικά της Βουλής)

Ομιλία Θανάση Λεβέντη στην ολομέλεια της Βουλής, κατά τη διάρκεια της συζήτησης του εφαρμοστικού νόμου αρμοδιότητας Υπουργείων Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κατ’ αρχήν έχουμε ένα τεράστιο νομοσχέδιο που έχει πάρα πολλά κεφάλαια και που, αν θέλετε, δεν είναι σ’ ένα ενιαίο σύνολο. Εκτός αυτού, έχουμε κι αυτόν τον χείμαρρο των τροπολογιών, κύριε Υπουργέ, που είναι στην πράξη αδύνατο να τις παρακολουθήσει και να τις μελετήσει κανείς, όπως θα όφειλε. Έρχεται, λοιπόν, αυτό το νομοσχέδιο με τη διαδικασία του επείγοντος, όπως εσείς το χαρακτηρίσατε. Και βέβαια εδώ υπάρχουν και οι μνημονιακές πιέσεις που οδηγούν προς αυτή την κατεύθυνση.

Θα προσπαθήσω να τοποθετηθώ μέσα στο περιορισμένο πλαίσιο, που μου επιτρέπει ο χρόνος.

Κατ’ αρχήν, όσον αφορά την ανασυγκρότηση των υγειονομικών περιφερειών, είπαμε και στην Επιτροπή ότι έχουν γίνει διάφορες μεταρρυθμίσεις. Αλλάζει ο χαρακτήρας, αλλάζει το περιεχόμενο, αλλάζει, αν θέλετε, και η εδαφική επικράτεια της κάθε υγειονομικής περιφέρειας. Όμως τα πράγματα δεν αλλάζουν. Δεν πάνε προς το καλύτερο. Ξέρουμε πολύ καλά -το ξέρουν οι πάντες αλλά κι εσείς, κύριε Υπουργέ- ότι τα υγειονομικά μας πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο. Δυστυχώς, αυτό το διαπιστώνει κάθε μέρα ο ελληνικός λαός και το πληρώνει κιόλας με την υγεία του, για να μην πω ότι μερικές φορές το πληρώνει και με την ίδια του τη ζωή. Δεν νομίζω ότι θα αλλάξουν και τώρα τα υγειονομικά μας πράγματα.

Αυτό που θα ήθελα όμως να πω εδώ είναι ότι μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο μπαίνει και το ζήτημα του πώς είναι πλαισιωμένες οι υγειονομικές μας μονάδες. Υπάρχουν τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό, ιδιαίτερα νοσηλευτικό, και με τους περιορισμούς που τίθενται –φεύγουν πέντε ή δέκα και προσλαμβάνεται ένας- δεν μπορούν να καλυφθούν οι ανάγκες, τη στιγμή μάλιστα που είχαμε και μία μαζική αποχώρηση υγειονομικού και άλλου προσωπικού από τα νοσοκομεία και τις άλλες υγειονομικές μονάδες λόγω όλων αυτών των διατάξεων που έχουν έρθει, με τις συνταξιοδοτήσεις και τα σχετικά. Χθες μάλιστα ψηφίσαμε ότι θα περιοριστούν και τα ποσά τα οποία διατίθενται για τις εφημερίες των υγειονομικών. Αυτό το θέμα πρέπει να το έχουμε σοβαρά υπόψη. Περιορίζονται οι μισθοί, περιορίζονται οι συντάξεις, αλλά περιορίζονται και οι εφημερίες και έτσι δημιουργούνται τεράστια κενά. Αυτό είναι εις βάρος δυστυχώς των προσφερομένων υπηρεσιών, που όσο και να αγωνίζονται οι εργαζόμενοι στον υγειονομικό τομέα, δεν μπορούν να καλύψουν όλες αυτές τις ανάγκες. Κι από όλους έχει γίνει αποδεκτό ότι με τη δική τους αυτοθυσία μπορεί και στέκεται ό,τι στέκεται έως αυτή τη στιγμή όρθιο.

Για το άρθρο 6 και τον υπεύθυνο συντονιστή των Κέντρων Υγείας, λέτε ότι πρέπει να είναι γενικής ιατρικής ή παθολόγος. Δεν μπορώ να δεχθώ ότι ένας πεπειραμένος γυναικολόγος, γενικός χειρουργός, παιδίατρος, δεν έχει τη δυνατότητα να είναι συντονιστής. Αυτού του είδους η διακριτική μεταχείριση για μας είναι ακατανόητη και απαράδεκτη αν θέλετε. Δηλαδή, σε λίγο θα περάσουμε στα νοσοκομεία ότι δεν θα μπορούν να αναλάβουν διευθύνσεις και συντονιστικούς ρόλους κάποιες ειδικότητες. Αυτό νομίζω πως θα πρέπει να αποσυρθεί, κύριε Υπουργέ.

Σχετικά με τη μηνιαία φαρμακευτική δαπάνη, έχουμε πει πολλές φορές ότι στην Ελλάδα ξοδεύονται πολύ περισσότερα για φάρμακα. Έχουμε πολύ μεγαλύτερη κατανάλωση φαρμάκων απ’ ό,τι στις άλλες ευρωπαϊκές και ανεπτυγμένες χώρες. Και αυτό είναι ζήτημα διαπαιδαγώγησης και των Ελλήνων πολιτών και των ασθενών, των συγγενών αλλά και των γιατρών. Μπορούμε να κάνουμε εξοικονόμηση στη φαρμακευτική δαπάνη, όχι γιατί το λέει το μνημόνιο, αλλά γιατί δεν χρειάζεται να χορηγούνται όλα αυτά τα φάρμακα. Οι βιταμίνες που χορηγούνται, δεν χρειάζονται. Και αυτά που χορηγούνται για τα εγκεφαλικά επεισόδια, δεν χρειάζονται στο συντριπτικό τους ποσοστό. Έχουμε υπερκατανάλωση αντιβιοτικών τα οποία δίνονται για ένα συνάχι κ.λπ. Δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο αυτή η κατάσταση.

Για τη μηνιαία φαρμακευτική δαπάνη, λέτε ότι αν ξεπεραστεί το πλαφόν, θα αρχίσουμε να ζητάμε πίσω χρήματα. Τι θα κάνουμε δηλαδή; Αν ξοδέψαμε 1 δισεκατομμύριο ευρώ ενώ έπρεπε να ξοδέψουμε 500 εκατομμύρια ευρώ, τον επόμενο μήνα δεν θα ξοδέψουμε τίποτα για φάρμακα; Εδώ λίγο το πράγμα μπατάρει και φοβάμαι ότι θα υπάρξουν σοβαρότατα προβλήματα. Μπορεί να περιοριστεί η φαρμακευτική δαπάνη ξεκινώντας πρώτα με αυτό που είπα, με τη διαπαιδαγώγηση. Γίνεται υπερκατανάλωση από κακή αν θέλετε πληροφόρηση και κακή ιατρική αντιμετώπιση. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι όποιος έχει ανάγκη το φάρμακο, θα το στερείται. Μη φτάσουμε στο άλλο άκρο. Αυτή τη στιγμή κινδυνεύουν καρκινοπαθείς να μην έχουν τα φάρμακά τους, γιατί υπάρχουν διάφορες διαδικασίες, γιατί πρέπει να περάσουν από σαράντα κύματα. Αυτά πρέπει οπωσδήποτε να αποκλειστούν.

Όσον αφορά τα φαρμακεία και το ωράριό τους, εμείς πιστεύουμε ότι πρέπει να απελευθερωθούν όλα τα επαγγέλματα όπως πρέπει να απελευθερωθεί και το ωράριο των φαρμακείων. Δεν πρέπει όμως να παραγνωρίσουμε και ορισμένες πραγματικότητες. Τα περισσότερα φαρμακεία έχουν έναν φαρμακοποιό και αν χρειάζεται να είναι επί εικοσιτετραώρου στο πόστο του για να προσφέρει υπηρεσίες, θα δυσκολευτεί. Πρέπει λοιπόν να υπάρξουν και άλλες εναλλακτικές λύσεις.

Κύριε Υπουργέ, να φροντίσουμε να υπάρξει ένα νομικό πλαίσιο για τη διευκόλυνση των συνενώσεων μέσω αστικών συνεταιρισμών ώστε να υπάρξουν πιο μεγάλες, πιο υγιείς και πιο ευέλικτες μονάδες.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Κύριε Πρόεδρε, μου επιτρέπετε μια διακοπή;

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Στον προηγούμενο νόμο κάναμε τη ρύθμιση για τις συμπράξεις. Έχουν γίνει τριακόσιες συμπράξεις φαρμακοποιών. Είναι μια sui generis νομική μορφή.

Ο αστικός συνεταιρισμός τι διαφορετικό είναι από αυτή τη σύμπραξη; Εάν μου το πείτε, θα το βάλω σήμερα. Αλλά να μου το διευκρινίσετε νομικά, γιατί δεν το ξέρω.

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Θα μπορεί να υπάρξει μια ένωση δύο, τριών ή περισσότερων μικρών φαρμακείων ώστε να μπορούν να συνεργάζονται και να αλληλοσυμπληρώνονται.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Το έχουμε κάνει αυτό. Θα σας φέρω τη διάταξη.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Κατ’ αρχήν καλύπτεται από τις συμπράξεις.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Εάν καλύπτεται, έχουμε ήδη συμφωνήσει. Εάν δεν καλύπτεται, πρέπει να συμφωνήσουμε τώρα.

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Κύριε Υπουργέ, θα ήθελα τη διατύπωση.

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΗΣ: Τα προνόμια στους συνεταιρισμούς…

ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Κύριε Πρόεδρε, θα φέρω την υφισταμένη ρύθμιση και αν υπάρχει ανάγκη συμπλήρωσης, οι κύριοι συνάδελφοι θα μου πουν. Είμαι πρόθυμος να τη δεχθώ.

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Όλα αυτά γίνονται με πρωταρχικό σκοπό να εξυπηρετούνται οι πολίτες ώστε να μπορούν να βρίσκουν το φάρμακο ευκολότερα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο θα αποφύγουμε αυτό που συμβαίνει σε πολλές περιπτώσεις να υπάρχει ένα φαρμακείο εδώ, ένα άλλο φαρμακείο χιλιόμετρα μακριά και το βράδυ, τη νύχτα ή την Κυριακή να δυσκολεύεται κανείς πολύ να βρει το φάρμακο το οποίο έχει επιτακτική ανάγκη.

Σχετικά με τις χειρόγραφες συνταγές, όπου πληρώνει ο γιατρός όταν δεν συμπληρώνει την ηλεκτρονική συνταγή, αυτό θα μπορούσαμε να το απαιτήσουμε από τους γιατρούς όταν πρώτα τους έχουμε δώσει τις απαιτούμενες δυνατότητες εκπαίδευσης και εργαλείων. Διαφορετικά, δεν μπορεί να ισχύσει αυτό.

Όσον αφορά τα γενόσημα, πιστεύω και ως γιατρός ότι η δραστική ουσία θα πρέπει να είναι το κριτήριο. Όμως, μην ξεχνάμε ότι τα φάρμακα δεν έχουν μόνο δραστική ουσία, έχουν και διάφορα έκδοχα. Και εδώ έχουμε τα παρατράγουδα. Έχουμε και φάρμακα που έρχονται από τρίτες χώρες. Πρέπει να δώσουμε προσοχή στα έκδοχα, στα στοιχεία που πρέπει να εξασφαλίζουν την καλή απόδοση -ανέφερε ο κ. Δρίτσας προηγουμένως τη θυροξίνη- και σε όλες τις προϋποθέσεις για να εξασφαλίζεται υγεία και για να μην υπάρχουν μολύνσεις, μικρόβια. Έχουμε δει τέτοια παρατράγουδα στο παρελθόν.

Δηλώσαμε για το νοσοκομείο ΕΡΡΙΚΟΣ ΝΤΥΝΑΝ πως είμαστε κατά της πώλησής του, κατά της ενοποίησής του με τον τρόπο που πάει να γίνει και κατά…

ΜΙΧΑΗΛ ΤΙΜΟΣΙΔΗΣ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Θα υπάρξει διόρθωση.

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Κύριε Υπουργέ, θα περιμένω την τελική διατύπωση.

Όσον αφορά τα ψυχιατρεία, έτσι όπως τα περιορίζουμε, εμείς θα βρούμε μπροστά μας τα προβλήματα. Με την κρίση και με το κακό που έχει επιπέσει στη χώρα, έχουν αυξηθεί κατακόρυφα οι καταθλίψεις, οι αυτοκτονίες. Γι’ αυτό χρειάζονται προσεκτικές ενέργειες. Θα μπορούσαν να υπάρχουν ρυθμίσεις, αλλά το να καταργηθεί το Ψυχιατρείο της Τρίπολης, παραδείγματος χάρη ή άλλα που νοσηλεύουν εκατοντάδες ανθρώπους, δεν είναι κάτι που μπορεί να επιτευχθεί γιατί θα έχει συνέπειες για την παρεχόμενη υγεία προς τον ελληνικό λαό.

Το δικαίωμα των εργαζομένων στην ενημέρωση και στη διαβούλευση, είναι κάτι που θα έπρεπε ήδη να έχει κατοχυρωθεί.

Τέλος σε σχέση με τα Ιδιωτικά Γραφεία Ευρέσεως Εργασίας και την «ενοικίαση» των εργαζόμενων, είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι.

Και για την Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας θα ήθελα να πω ότι έχει τρία σκέλη: η δημόσια υγεία, τα οικονομικά της υγείας και το διοικητικό κομμάτι. Για το δεύτερο και το τρίτο, ναι. Στο πρώτο, όμως, για το θέμα της δημόσιας υγείας, όπου η Σχολή Δημόσιας Υγείας θα μπορεί να ασχολείται με τη μικροβιολογία, με τη λοιμωξιολογία, με την επιδημιολογία, με την υγιεινή των παιδιών, με τα χρόνια και λοιμώδη νοσήματα και όλα τα σχετικά, εδώ έχουμε σοβαρές ενστάσεις. Νομίζω, κύριε Υπουργέ, ότι τα άρθρα αυτά θα έπρεπε να μελετηθούν καλύτερα, να ζητηθούν και οι γνώμες των ιατρικών σχολών, ώστε να μπορέσει να γίνει το καλύτερο δυνατό. Είναι μία Σχολή η οποία έχει προσφέρει -και προσφέρει- εξαιρετικό έργο. Όχι, όμως, με αυτό τον τρόπο. Γι’ αυτό εμείς διαφωνούμε με αυτό τον τρόπο που τίθεται.

Επί της αρχής, λοιπόν, καταψηφίζουμε το νομοσχέδιο. Για τα άρθρα θα τοποθετηθούμε στη συνέχεια.