Οι αντιπαλότητες και οι συγκρούσεις έχουν την τάση να πολώνουν τη σκέψη μας επειδή απαλείφουν τις αποχρώσεις για να κατασκευάσουν ένα «εμείς» που έχουμε πάντα δίκιο κι ένα «αυτοί» που έχουν πάντα άδικο. Κάτω από ορισμένες συνθήκες αυτό είναι αναπόφευκτο: όταν στηθεί το οδόφραγμα, η μόνη επιλογή είναι σε ποια μεριά του θα βρεθούμε.
O Όμιλος ΑΡ.ΣΗ θα συνεχίσει
Αυγή της Κυριακής, Δημοσιευμένο: 2007-02-11
Βάσως Κιντή:Αν δεν ήταν θλιβερό, θα ήταν χυδαίο
Λευτέρης Παπαγιαννάκης: Μια πολύ απλή απάντηση
Μαρία Ρεπούση:Εν θερμώ, για την ΑΡΣΗ, την παιδεία και του λόγου μου
Ο μύθος των «1.000 καθηγητών» δημιουργήθηκε από τους δημοσιογράφους, αλλά διαδόθηκε επειδή έσπευσαν να τον εκμεταλλευθούν, για δικούς τους σκοπούς, από τη μια η υπουργός κ. Γιαννάκου και από την άλλη ορισμένα στελέχη της ηγεσίας της ΠΟΣΔΕΠ.
Οι κινητοποιήσεις, η συζήτηση, οι προβληματισμοί, καθώς και οι μεταρρυθμιστικές προτάσεις για το δημόσιο Πανεπιστήμιο εξελίσσονται σε ένα μείζον θέμα, που έχει ήδη σημαδέψει το πολιτικό σκηνικό, αναδεικνύοντας την αυταρχική θητεία της κυβέρνησης, την ασυναρτησία της αντιπολίτευσης αλλά και τη σύγχυση της Αριστεράς. Με αφορμή την παιδεία, διαμορφώνονται οι διαχωριστικές γραμμές του ιδεολογικού χάρτη, δοκιμάζεται το πρόσημο της μεταρρύθμισης, αξιολογούνται οι συνδικαλιστικές τακτικές, οριοθετούνται οι σχέσεις δημόσιου και ιδιωτικού, γνώσης και αγοράς.
Πέρα από την ανάγκη για «βαρβάρους»
Προσφάτως, το εγχειρίδιο Ιστορίας της ΣΤ Δημοτικού - ένα βιβλίο καλογραμμένο και νηφάλιο που πλησιάζει κατά πολύ τους όρους της επιστημονικής ανάλυσης και γραφής - έχει προκαλέσει σάλο στον χώρο των εθνικιστών από τους πολλούς που διαθέτει η χώρα μας
Πριν από μερικές εβδομάδες φοιτητές του Πανεπιστημίου Θράκης, που διαφωνούσαν με ενέργειες του αντιπρύτανη, έχτισαν την πόρτα του γραφείου του. Προχθές φοιτητές του Πολυτεχνείου, που θεωρούν ότι κακώς χρηματοδοτούνται ερευνητικά προγράμματα από επιχειρήσεις, έχτισαν την είσοδο του γραφείου που διαχειρίζεται τους σχετικούς λογαριασμούς.
Αλήθειες και ψέματα για το βιβλίο της ΣΤ Δημοτικού
Γιώργος Καρελιάς, Ελευθεροτυπία, Δημοσιευμένο: 2007-01-26
Να καίγεται ο τόπος γύρω σου. Με καταλήψεις στα πανεπιστήμια, με τη «μεσαία» Δεξιά να αποκαλύπτει το απεχθές πρόσωπό της, απαιτώντας δηλώσεις μετανοίας από τους αντιπάλους της, με τον πρωθυπουργό να περιφρονεί, για πολλοστή φορά, τη Βουλή και να μην αισθάνεται την ανάγκη να απαντήσει στον πολιτικό αρχηγό, που τον αποκαλεί υποβολέα και μαέστρο του παρασκηνίου. Να γίνονται όλα αυτά κι εσύ να επιλέγεις να ασχοληθείς με ένα βιβλίο;
Ο κύβος ερρίφθη: το άρθρο 16 του Συντάγματος θα κριθεί αναθεωρητέον οσονούπω. Η ψήφιση της αναθεώρησής του στην ολομέλεια της Βουλής (αρχές Μαρτίου) με πάνω από 180 ψήφους θεωρείται δεδομένη. Η τελική διατύπωση και ψήφιση του νέου αναθεωρημένου άρθρου 16 από την επόμενη Βουλή θα είναι υπόθεση της τότε κυβερνητικής πλειοψηφίας μόνον με 151 ψήφους.
Μετά απο μισόν αιώνα (ακριβώς) απο τότε που άρχισα να υπηρετώ την πανεπιστημιακή παιδεία, και μετά απ τους όποιους αγώνες (στους οποίους έχω συμμετάσχει, με νούν καί με χέρια) κατά του πολιτικού κονφουζιονισμού, αισθάνομαι οτι έχω υποχρέωση να ξαναβάλω τις φωνές:
"Άσυλο υπάρχει για να υπάρχει ελευθερία της σκέψης και όχι για να κατασκευάζονται βόμβες μολότωφ", δηλώνει η κυβέρνηση δια στόματος κυβερνητικού εκπροσώπου που μάλιστα προαναγγέλλει ότι οι όποιες αναμορφώσεις του θεσμικού πλαισίου θα είναι τέτοιες που να μη θίγουν το άσυλο "αλλά και να μη γίνεται χρήση-κατάχρηση του ασύλου για να προβαίνουν ορισμένοι σε εγκληματικές ενέργειες"...
Ποιος θα μπορούσε να διαφωνήσει με αυτές τις θέσεις; Προφανώς Μα... η ίδια η κυβέρνηση!
http://lexidia.pblogs.gr/2007/01/idoy-poios-parabiazei-to-nomo-peri-asyloy.html
Μία από τις πιο προβλέψιμες κινήσεις στη χορογραφία των πολιτικών κομμάτων, τα τελευταία χρόνια, είναι το άνοιγμα του ΠΑΣΟΚ προς την Αριστερά, συνήθως όταν επίκεινται εκλογές, για κάποιου είδους σύμπλευση. Προβλέψιμη και η απάντηση που εισπράττει: αποδείξτε μας πρώτα την καλοπιστία σας καθιερώνοντας την απλή αναλογική.
Το άρθρο 16 είναι η κατάληξη και όχι η αφετηρία μιας περιόδου 20-30 χρόνων, κατά τα οποία οι νεοφιλελεύθερες ιδέες κυριάρχησαν στην οικονομία, το κράτος υπέστη λυσσαλέα επίθεση, και η πολιτική ως εξισωτικό πρόταγμα κρίθηκε αναποτελεσματική και δαπανηρή υπόθεση.
