Το πανεπιστήμιο πρέπει να είναι δημόσιο. Τελεία. Από εδώ και πέρα αρχίζουν τα ερωτήματα
Παύλος Τσίμας, Τα Νέα, Δημοσιευμένο: 2007-01-13
Ο ιστορικός Έρικ Χόμπσμπαουμ θύμιζε κάποτε μια συμβουλή που του είχαν δώσει, στην αρχή της ακαδημαϊκής του καριέρας: «Να θυμάσαι ότι δεν είσαι εδώ για τους άριστους, τους λαμπρούς φοιτητές σαν εσένα. Είσαι εδώ για τους μέτριους, με τους μέτριους βαθμούς, τα βαρετά μυαλά, τις μονότονες απαντήσεις στις εξετάσεις.
Η διαμάχη για το άρθρο 16 του Συντάγματος κορυφώθηκε. Ο χείμαρρος των απόψεων που έρρευσε από τις στήλες των εφημερίδων συνέβαλε στην ενημέρωση πολλών. Ο χρόνος όμως της καίριας τομής φθάνει, ως συνήθως, πριν από τη σύνθεση των επιχειρημάτων. Η τομή είναι πολιτική (απόφαση Κοινοβουλίου) και κοινωνική
Πριν από μερικές βδομάδες σε εκδήλωση της ΠΟΣΔΕΠ άκουσα τον πρόεδρό της Λ. Απέκη να εκθέτει τους λόγους για τους οποίους η πανεπιστημιακή κοινότητα οφείλει να αντισταθεί με νύχια και με δόντια στην «αντιμεταρρύθμιση» που απεργάζεται η κυβέρνηση.
Πού εδράζεται η πρόταση λειτουργίας μη (κρατικών) - μη (κερδοσκοπικών) πανεπιστημίων, η οποία μονοπωλεί την επικαιρότητα. Αλλο ένα απελπισμένο ιδεολόγημα για να εκτονώσουμε την αδυναμία μας να διαχειριστούμε το δημόσιο χώρο ή άλλο ένα συνειδητό βήμα από την οικονομία προς την κοινωνία της αγοράς;
Στο επί της αρχής ερώτημα αν θα πρέπει ο συνταγματικός χάρτης της χώρας να περιλαμβάνει διάταξη που να απαγορεύει ρητά τη "σύσταση ανωτάτων σχολών από ιδιώτες" δεν θα ήθελα να απαντήσω. Αφενός γιατί δεν είναι της επιστημονικής μου αρμοδιότητας, αφετέρου όμως γιατί ένα τέτοιο ερώτημα είναι κατά τη γνώμη μου παραπλανητικό.
Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ
Ο ιός, Κυρ. Ελευθεροτυπία, Δημοσιευμένο: 2006-11-26
Το πανεπιστημιακό άσυλο, η απαγόρευση δηλαδή της εισόδου αστυνομικών στο Πανεπιστήμιο χωρίς άδεια της Συγκλήτου, αποτελούσε ήδη από το 19ο αιώνα εθιμικό δίκαιο των ελληνικών ΑΕΙ.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι σήμερα βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα κατάσταση, που επιβάλλει μια διαφοροποιημένη στρατηγική, η οποία εκτός από τον "πόλεμο κινήσεων" πρέπει να συμπεριλάβει συμπληρωματικά και κατά προτεραιότητα, τον "πόλεμο θέσεων". Με άλλα λόγια, μάλλον χρειάζεται να μεταβούμε επειγόντως "από τον Μάο στον Γκράμσι", για να δηλώσουμε προς πάσα κατεύθυνση πως έχουμε "μέτωπο", επειδή έχουμε θέσεις!
Αν κατά τη διάρκεια της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, το Νοέμβρη του 1973, ίσχυαν οι διατάξεις για τις αλλαγές στο νόμο – πλαίσιο που εισηγείται σήμερα η κυβέρνηση Καραμανλή, η επέτειος του Πολυτεχνείου πιθανόν να μην υπήρχε στο σύγχρονο εορτολόγιο.
Θυμάμαι πως, όταν πρωτοεμφανίστηκε ο "θεσμός" της Βουλής των Εφήβων, περίσσεψαν οι ύμνοι για τη μαχητικότητα και την ωριμότητα της νέας γενιάς. Αναπτύχθηκε κιόλας ένα προστατευτικό περιτύλιγμα κολακείας που εμπόδιζε κάθε αμφισβήτηση για κάποιους από εκείνους τους νεανικούς ενθουσιασμούς που είχαν και στοιχεία συντήρησης, αυταρέσκειας, σοβινισμού, κοινοτοπίας.
Στο «Βήμα» της περασμένης Κυριακής δημοσιεύτηκαν, και όχι για πρώτη φορά, διάφορα στοιχεία που προσπαθούν να πείσουν τον αναγνώστη ότι κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της ανώτατης παιδείας.
Πανεπιστημιακοί της Αριστεράς ζητούν ριζική μεταρρύθμιση στα ΑΕΙ
Τα Νέα, Δημοσιευμένο: 2006-10-27
Ολοκληρωμένη πρόταση μεταρρύθμισης στα ΑΕΙ υπέβαλε πρόσφατα ο όμιλος προβληματισμού «Αριστερά Σήμερα» (ΑΡΣΗ). Την πρόταση παρουσίασε ο καθηγητής του ΕΜΠ κ. Λ. Παπαγιαννάκης, ενώ συμμετοχή είχαν μεταξύ άλλων ο αντιπρύτανης του Γεωπονικού Πανεπιστημίου κ. Λ. Λουλούδης και οι καθηγητές κ.κ. Μαρία Ρεπούση, Βάσω Κιντή, Δ. Κυρτάτας, Δ. Λουκάς και άλλοι. Η κίνηση αυτή συμφωνεί με τη μεταρρύθμιση, προτείνοντας υποστηρικτική αξιολόγηση, αποσύνδεση του Λυκείου από τις εξετάσεις, ένταξη των ΤΕΙ στα ΑΕΙ κ.ά., δεν συμφωνεί όμως με το προσχέδιο του υπουργείου Παιδείας.
Ο Λ. Παπαγιαννάκης αναφέρει ότι οι περισσότεροι πανεπιστημιακοί συμφωνούν με την αξιολόγηση και αδικούνται από τις αμυντικές αντιδράσεις και τονίζει: Το κλειστό πανεπιστήμιο είναι ένα νεκρό πανεπιστήμιο. Η πρόταση της ΑΡΣΗ θα μελετηθεί πριν από τις επικείμενες αλλαγές.
