Ένα χρόνο αναβολή για την τύχη της Συνταγματικής Συνθήκης μέχρι τις εκλογές στην Oλλανδία και τη Γαλλία την ερχόμενη άνοιξη αναμένεται να είναι η απόφαση της Συνόδου Kορυφής των «25» που αρχίζει σήμερα στις Bρυξέλλες. Στην ουσία ένα πράσινο φως στη γερμανική προεδρία για να συντάξει τον «Oδικό Xάρτη».

Ένας χρόνος κλείνει μετά το «όχι» στη Συνταγματική Συνθήκη στη Γαλλία στο Δημοψήφισμα της 29ης Mαϊου 2005. Tο ετερόκλητο μέτωπο του «όχι» πέτυχε συντριπτική νίκη (56%), αλλά εκεί σταματά η επιτυχία του και οι πανηγυρισμοί του.

Ο πρωθυπουργός του Βελγίου Guy Verhofstadt εξηγεί τους λόγους που τον οδήγησαν στη συγγραφή του βιβλίου του «Οι Ενωμένες Πολιτείες της Ευρώπης» .

H ανάγκη ενός βιώσιμου Συντάγματος είναι επιτακτική, αν η Ευρωπαϊκή Ενωση των «25» θέλει να ξεφύγει από την αμερικανική κηδεμονία και να αποκτήσει δική της οντότητα στη διεθνή σκηνή

Είναι αλήθεια ότι δεν φταίει μόνο το «όχι» των Γάλλων και των Ολλανδών για τη μεγάλη κρίση που περνά η Ευρώπη. Είναι όμως σίγουρο ότι το αρνητικό αποτέλεσμα των δημοψηφισμάτων επιτάχυνε και διόγκωσε την κρίση με συνέπεια η Ε.Ε. να μην ξέρει πού πατά και πού πηγαίνει...

Σημαντικό μέρος όσων εκφράζονται από το ρεύμα των αριστερών - ανανεωτικών ιδεών συμπορεύθηκαν με το "όχι" στο "ευρωσύνταγμα" με αίσθηση όμως του μέτρου και των διακυβευμάτων για το ευρωπαϊκό ενοποιητικό εγχείρημα. Οι εν γένει όμως δυνάμεις της ελληνικής αριστεράς, μετά το "όχι", δεν απέφυγαν το γνωστό δίπολο "τα πάντα ή τίποτα", τις μαξιμαλιστικές εξάρσεις και τις μεγάλες προσδοκίες, εξαιτίας των οποίων συχνά αυτοτοποθετούνται εκτός πολιτικών εξελίξεων.

Με υψηλή συμμετοχή στις κάλπες, συντριπτικό δημοκρατικό "όχι" στο πρώτο ευρωπαϊκό σχέδιο Συντάγματος από δύο εκ των έξι ιδρυτικών κρατών --αυτό το μεγάλο ατύχημα που πρέπει να αποδεχθούμε σχολίασε εύστοχα ο Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ: "Η Ευρώπη δεν κάνει πια τους ανθρώπους να ονειρεύονται. Αυτήν την Ευρώπη, όπως είναι, δεν την αγαπούν --και γι’ αυτό η Ευρώπη, όπως θα γινόταν με το Σύνταγμα, απορρίφθηκε".

Είναι λίαν πιθανό ότι η 29η Μαϊου 2005 δεν πρόκειται να καταγραφεί στην ιστορία ως η αντίστοιχη 29η Μαΐου 1453 της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ποιος όμως εγγυάται ότι μετά από αυτή την ανακοπή η δύστοκη ευρωπαϊκή ενοποίηση θα αποκτήσει τώρα μεγαλύτερη ορμή;

H Eνωμένη Eυρώπη, λεγόταν κάποτε, είναι ένα ποδήλατο. Aν σταματήσει, πέφτει. Tο ποδήλατο λοιπόν σταμάτησε κι έπεσε. Θα μπορέσει να ξανασηκωθεί και να ξεκινήσει; Άγνωστο. Tο μέλλον της Eνωμένης Eυρώπης έχει τεθεί εν αμφιβόλω. H προοπτική της πολιτικής Eυρώπης έχει κλείσει για τα επόμενα χρόνια. Aυτή είναι πιστεύω η κατάσταση που προέκυψε μετά το γαλλικό και ολλανδικό «όχι» στο Eυρωσύνταγμα

Χωρίς σοβαρές ελπίδες ότι θα μπορέσουν να ανοίξουν ένα δρόμο στην μπλοκαρισμένη διαδικασία της ευρωπαϊκής ενοποίησης συνέρχονται σήμερα οι 25 πρωθυπουργοί / πρόεδροι της Ένωσης. Στο θέμα του Συντάγματος, που απέρριψε η πλειοψηφία των Γάλλων και των Ολλανδών, δεν φαίνεται να έχουν τίποτα να προτείνουν, πέρα από μια "παύση για περισυλλογή".

Πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση της ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ του ΣΥΝ με θέμα «Το ΝΑΙ στην πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης είναι η απάντηση της Αριστεράς».

Στην κατάμεστη αίθουσα του ATHENS ACROPOL στελέχη και φίλοι του ΣΥΝ εξέφρασαν διαφορετική άποψη από αυτήν της πλειοψηφίας του κόμματος σε ότι αφορά τηντο Σχέδιο Συνταγματικής Συνθήκης και κυρίως την αγωνία της ανανεωτικής αριστέράς για την ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ μετά τα γαλλο-αλλανδικά ΟΧΙ.

Την εκδήλωση άνοιξε ο Στέφανος Μπαγεώργος και μίλησαν οι Μιχάλης Παπαγιαννάκης, Σπύρος Δανέλλης, Δημήτρης Γιατζόγλου,Δημήτρης Χατζησωκράτης,Βασίλης Ζουναλής και Θόδωρος Μαργαρίτης.

ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΩΝ ΕΙΣΗΓΗΣΕΩΝ

Σπύρος Δανέλλης: Για την μετά ΟΧΙ  Ευρωπαϊκή πραγματικότητα

Δημήτρης Γιατζόγλου: Ανοιξιάτικη ή χειμωνιάτικη, η επόμενη μέρα για την Ευρώπη απευθύνει στην αριστερά μια πρόκληση ηγεμονίας.     

Δημήτρης Χατζησωκράτης: Αριστεροί, πράσινοι, σοσιαλιστές οφείλουν για την κοινωνική, οικολογική και φεντεραλιστική  Ευρώπη ένα Πολιτικό Σχέδιο.

Θόδωρος Μαργαρίτης: Να προσγειώσουμε τη συζήτηση για την Ευρώπη στα κομματικά δεδομένα

Υποθέτω πως δεν ήταν εύκολο να εγκρίνουν ή να απορρίψουν το Ευρωσύνταγμα όσοι Γάλλοι και Ολλανδοί πήραν την απόφασή τους ύστερα από σκέψη, και μάλιστα πολιτική σκέψη, αποφεύγοντας τις μαχητικές απλουστεύσεις του τύπου «Ναι στην Ευρώπη»! ή «Οχι στο νεοφιλελευθερισμό!».