Η διεισδυτική επιστημονική ματιά του καθηγητή Ποινικού Δικαίου στο ΑΠΘ Ν. Παρασκευόπουλου ωστόσο απαντά με σαφήνεια στο φαινόμενο: "Η νεοφιλελεύθερη ιδεολογία θεοποιεί το κέρδος, οι ανισότητες παράγουν τριβές και συγκρούσεις, ενώ η κάμψη της κοινωνικής αλληλεγγύης είναι βαθιά"

Πέρασαν ήδη τρεις μήνες. Διάστημα αρκετό για να ξαναδούμε με το πλεονέκτημα της απόστασης, δηλαδή με πιο ψύχραιμη ματιά, τον εκρηκτικό Δεκέμβρη του 2008. Φυσικά, η ματιά είναι υποκειμενική και βιωματική και συνοδεύεται από την απόπειρα κάποιων γενικεύσεων.

...Μαρξ: «Το να είσαι ριζοσπάστης σημαίνει να φτάσεις στη ρίζα των πραγμάτων, όμως για τον άνθρωπο η ρίζα είναι ο ίδιος ο άνθρωπος».

Καμύ: «Το σημαντικό δεν είναι ακόμα να φτάσουμε ως τη ρίζα των πραγμάτων, αλλά –εφόσον ο κόσμος είναι όπως είναι- να ξέρουμε πώς να συμπεριφερθούμε ζώντας σ’ αυτόν»...

Εχει κανείς την εντύπωση πως η ελληνική κοινωνία είναι κομμένη στη μέση. Η πρώτη εκδοχή αυτού του τεμαχισμού σχετίζεται με την εξουσία και τον πλούτο. Από τη μια μεριά έχουν «βολευτεί» οι έχοντες και οι κατέχοντες, το κατεστημένο, το σύστημα κι από την άλλη επιβιώνουν (με λιγότερες ή περισσότερες πιθανότητες) οι χαμένοι του οικονομικού ανταγωνισμού. Η άλλη εκδοχή δεν τέμνει τα κοινωνικά στρώματα καθέτως όπως η προηγούμενη αλλά οριζοντίως. Ανεξαρτήτως δηλαδή των ποσοτικών χαρακτηριστικών κάθε ομάδας (χρήμα, θέσεις, αγαθά) αυτές διακρίνονται κυρίως από τα ποιοτικά τους στοιχεία.

Μόλις πριν από έξη μέρες (Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου) εκφράζαμε την ανησυχία και τον αποτροπιασμό μας για την τοποθέτηση από νεαρά άτομα εκρηκτικού μηχανισμού στο γραφείο του καθηγητή του Ε.Κ.Π.Α. Γιάννη Πανούση και καλούσαμε όλους τους πανεπιστημιακούς να καταδικάσουν σύσσωμοι τέτοιες ενέργειες. Η ηγεσία της ΠΟΣΔΕΠ απάντησε στην πρόσκληση αυτή με εκκωφαντική σιωπή.

Υπάρχουν άραγε πολλοί Ελληνες αστυνομικοί που τρώνε «ντόνατς»; Το αμερικανικό έδεσμα είναι σχεδόν άγνωστο στη χώρα. Κάποιοι τα γνωρίζουν από τις αστυνομικές ταινίες του Χόλιγουντ, οι οποίες δείχνουν Αμερικανούς αστυνομικούς να τα προτιμούν.

Αν και κανείς δεν ξέρει μέχρι πού θα φτάσει η κρίση, ο κοινωνιολόγος Κωνσταντίνος Τσουκαλάς μιλά στον Σταύρο Διοσκουρίδη και κάνει μια πρώτη αποτίμηση για τα φαινόμενα διαμαρτυρίας και βίας που εκδηλώνονται από το Δεκέμβριο και ισχυρίζεται: «Η ανεργία γεννά τους λούμπεν».

Υπάρχουν δύο συνθήματα που έχουν καθιερωθεί εδώ και χρόνια και ακούγονται σχεδόν σε κάθε συλλαλητήριο. Το πρώτο αφορά την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ. Και είναι το γνωστό «Φονιάδες των λαών, Αμερικάνοι».

Το κείμενο που ακολουθεί είναι μιά άλλη παράγραφος του δοκιμίου του Φ. Μπερτινόττι, που είναι παραπέρα επεξεργασίας της εισήγησης του στο διήμερο (28-29/2/04) που οργανώθηκε από την Κομ. Επανίδρυση στην Βενετία με θέμα: «Να κάνουμε πράξη τη μη-βία. Σκέψεις και πολιτικές απελευθέρωσης στην εποχή της παγκοσμιοποίησης».

Μετά τις οδυνηρές εμπειρίες του Μεσοπολέμου, η σχέση θεσμών και βίας ήταν μοιραίο να απασχολήσει κάθε δημοσιολόγο της μεταπολεμικής γενιάς: τι προκαλεί την κατάρρευση της δημοκρατίας; Μήπως η κρίση των θεσμών βρίσκεται πίσω από τα πραξικοπήματα και τη βία των κυβερνώντων;

Το κείμενο που ακολουθεί είναι μέρος από εισήγηση -περαιτέρω επεξεργασμένη- του Φ. Μπερτινότι στο διήμερο (28-29/2/04) που οργανώθηκε από την Κομ. Επανίδρυση στη Βενετία με θέμα: «Να κάνουμε πράξη τη μη-βία. Σκέψεις και πολιτικές απελευθέρωσης στην εποχή της παγκοσμιοποίησης».

Oι νεώτερες προβλέψεις που δημοσίευσε προχθές η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προκαλούν εύλογη ανησυχία. Αν επαληθευθούν σημαίνει ότι η ευρωπαϊκή οικονομία φέτος θα συρρικνωθεί κατά 2% σχεδόν, με αποτέλεσμα να χαθούν 3,5 εκατομμύρια θέσεις εργασίας. Θα ανακάμψει ελαφρά (βία μισή μονάδα) το 2010. Αλλά η ανεργία θα αυξάνεται σταθερά: από 7,5% πέρυσι στην ευρωζώνη, θα φτάσει 9,3% φέτος, 10,2% το 2010.