Το αποτέλεσμα των εκλογών της προηγούμενης Κυριακής επιβεβαίωσε με δραματικό τρόπο σε ό,τι αφορά το ΠΑΣΟΚ την καθοδική πορεία του κόμματος τα τελευταία χρόνια. Αν αξίζει να σταθούμε για λίγο στους βασικότερους λόγους αυτής της εκλογικής ήττας, είναι και γιατί στο ΠΑΣΟΚ δοκιμάσθηκε και απέτυχε μία πολύ συγκεκριμένη "πολιτική" στρατηγική που διαφημίσθηκε από τον Γ. Παπανδρέου ως η πλέον σύγχρονη...

Δεν ξέρω γιατί ορισμένοι δικοί μας επιχαίρουν για την αποτυχία της κ. Μαριέττας Γιαννάκου. Και γιατί αποδίδουν την απουσία της πρώην υπουργού αποκλειστικά και μόνον στους αγώνες φοιτητών και πανεπιστημιακών εναντίον της λεγόμενης εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης. Εγώ, που είμαι λίγο αφελής, αναρωτιέμαι αν η κ. Γιαννάκου ψηφίστηκε ή καλύτερα καταψηφίστηκε από μέλη και φίλους του ΣΥΡΙΖΑ. Αν τα δικά τους κριτήρια και η δική τους καταδίκη έκρινε τη σταυροδοσία στην Α Αθήνας.

Ο αντιιμπεριαλισμός έδωσε δυναμικό παρών και σε αυτές τις εκλογές. Και μάλιστα νικηφόρο. Το πρώτο κόμμα, η ΝΔ, επεδόθη σε αντιιμπεριαλιστική γυμναστική. Αντικατέστησε στις κομματικές συγκεντρώσεις της, τις κομματικές σημαίες με ελληνικές.

Πάλι καλά που, έστω και καθυστερημένα, κατάλαβαν στο ΠΑΣΟΚ ότι με αυτό το κλίμα αντιπαράθεσης μπορεί να έβγαζαν αρχηγό, αλλά θα έψαχναν να βρουν το κόμμα και τους οπαδούς τους.