Να δεχτούμε το αυτονόητο: Οι βουλευτές έχουν απεριόριστο το δικαίωμα της γνώμης και ψήφου κατά συνείδηση.(Σύνταγμα άρθρο 60)

Τούτη τη συνταγματική επιταγή την καταπάτησε κατάφορα ο κος Παπανδρέου. Και μάλιστα απέναντι στον Κ. Σημίτη...

Προκύπτει επίσης, από την ειδησεογραφία, ότι την αρνούνται και τα στελέχη της πλειοψηφίας του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ.

Προκρίνουν, τόσο ο ΓΑΠ όσο και η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, την εσωκομματική αντιπαράθεση [ως θέσφατα επαναφέρουν αποφάσεις συνεδρίων, οργάνων...] και δεν απαντούν στα κυρίαρχα:

Επί τέσσερις μήνες ο ΣΥΝ και ο ΣΥΡΙΖΑ τοποθετούνται στο επίκεντρο της πολιτικής επικαιρότητας. Οι δημοσκοπικές επιδόσεις του ΣΥΡΙΖΑ και η διευρυνόμενη δυσαρέσκεια απέναντι σε κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση, παραπέμπουν σε κοινωνικές διεργασίες που το αποκρυστάλλωμά τους δεν είναι εύκολο να προβλεφτεί.

Το σημερινό πολιτικό τοπίο (όπως εξάλλου δείχνουν και οι δημοσκοπήσεις), δίνει μεγάλες δυνατότητες στον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ:

• να δοκιμάσει να αλλάξει – ριζικά – την πολιτική σκηνή,

• να αναπτύξει μία εμπνευσμένη ηγεμονική πολιτική παρουσία,

• να αναδειχτεί ως η κατ΄εξοχή ριζοσπαστική, ανατρεπτική μεταρρυθμιστική δύναμη της ελληνικής κοινωνίας και

• να καταρτίσει ένα πραγματικά αριστερό εναλλακτικό πολιτικό σχέδιο.

Το συνέδριο του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ τελείωσε. Τα φώτα της δημοσιότητας θα σβήσουν. Ο νέος πρόεδρος απολαμβάνει τη συμπάθεια μεγάλης μερίδας πολιτών, που έχουν κουραστεί από το παραδοσιακό «πολιτικό προσωπικό» της χώρας. Τώρα αρχίζει η αναμέτρηση με τη σκληρή πραγματικότητα.

Να μην κάνουμε την ονομασία των Σκοπίων κεντρική προτεραιότητα της εξωτερικής μας πολιτικής, λέει ο Γιάννης Μπαλάφας, θυμίζοντας τη λαϊκή ρήση «στερνή μου γνώση να σ΄ είχα πρώτα». Επισημαίνει ότι η καθυστέρηση της ελληνικής κυβέρνησης να απαντήσει στις εξελίξεις στο Κόσοβο «συνιστά καιροσκοπισμό και ανατροπή πάγιων αρχών της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής» και πιστεύει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα τηρήσει τα υψηλά ποσοστά του, ενώ στην πρόταση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ για συνεργασία απαντά πως «αυτοδυναμία και ταυτόχρονα επιδίωξη συνεργασίας θυμίζει τα δύο καρπούζια σε μια μασχάλη»...

ΣΕ ΠΕΡΙΟΔΟΥΣ ΣΥΣΤΗΜΙΚΗΣ ΑΠΟΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΣΗΣ,ΟΠΩΣ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΠΕΡΝΑΕΙ

ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟ ΣΚΗΝΙΚΟ ΛΟΓΩ ΤΗΣΚΡΙΣΗΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ, ΟΙ ΗΓΕΣΙΕΣ ΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΑΠΟΚΡΥΠΤΟΓΡΑΦΗΣΟΥΝ ΤΑ ΣΥΓΚΕΧΥΜΕΝΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΣΤΕΛΝΟΥΝ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ. ΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΔΙΑΚΡΙΝΟΥΝ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ. ΠΟΣΟ ΜΑΛΛΟΝ ΟΤΑΝ ΟΙ ΔΙΕΡΓΑΣΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ

ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ «ΝΤΟΠΑΡΟΝΤΑΙ» ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΜΕ

Με δεδομένη την επιλογή του κόμματος για ενίσχυση και διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ πραγματοποιείται η Πανελλαδική Σύσκεψη (Π.Σ.). Δηλωμένος στόχος η ενίσχυση των λειτουργιών του, η δυνατότητα έκφρασης των ανένταχτων μέσα στις ανοιχτές μαζικές συνελεύσεις και ένα καλύτερο οριζόντιο συντονισμό, προσπάθεια κινητοποίησης και συνεργασίας όλων στα τοπικά προβλήματα (σημείο 40, ΠΛΑΙΣΙΟ ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΣΥΣΚΕΨΗ)

Η ισχυρή αμφισβήτηση του δικομματισμού φαίνεται πως αποκτά μονιμότερα χαρακτηριστικά. Διαμορφώνει νέες δυνατότητες και προκλήσεις, ιδιαίτερα για το Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς, που καταγράφει μια συνεχιζόμενη, ισχυρή, αλλά και υπό δοκιμήν, ανοδική τάση σε όλες τις δημοσκοπήσεις.

Τα συνεχή εβδομαδιαία Limit up που καταγράφουν οι δημοσκοπήσεις για το τρισυπόστατο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ/Τσίπρας(με τον τελευταίο να κυριαρχεί ως πρόσωπο των πάντων και να καταγράφει- πρώτη φορά για ηγέτη της αριστεράς –διψήφιο, δηλ. 13,4% καταλληλότητας για… πρωθυπουργός!) είναι προφανές ότι γεμίζουν όλους εμάς, τα στελέχη του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, από τη μια με ένα αίσθημα ευφορίας και από την άλλη με ένα πρωτόγνωρο άγχος. Θα μπορέσουμε να είμαστε έτοιμοι να υποδεχθούμε όλον αυτόν τον κόσμο, που ξεπερνώντας τα όρια του δικομματισμού εναποθέτει τις ελπίδες του για ένα διαφορετικό και θετικότερο αύριο και να μην τον διαψεύσουμε;

Αγαπητέ αναγνώστη,

Έχεις αναρωτηθεί ποτέ πόσο σουρεαλιστικός είμαστε σαν λαός; Γιατί το λέω; Η ελληνική κοινωνία εδώ και αρκετές δεκαετίες διακρίνεται από ένα φαινόμενο ντετερμινισμού. Αυτή η θεωρία της αιτιοκρατίας που οδηγεί πάντα στο ίδιο αποτέλεσμα, είναι εκείνη που ενισχύει το δικομματισμό για περισσότερο από είκοσι χρόνια.

Ζούμε την καλύτερη περίοδο του ΣΥΝ. Οι κοινοβουλευτικές παρεμβάσεις, η διακριτή και ενεργή παρουσία μας στους κοινωνικούς αγώνες ,η εκλογή του νέου προέδρου έχουν απογειώσει την δημοσκοπική ψήφο και έχουν προκαλέσει κύματα εκνευρισμού σε εκλογικά τουλάχιστον, «όμορες» πολιτικές δυνάμεις.

Η αλματώδης αύξηση του ποσοστού του ΣΥΝ στις δημοσκοπήσεις, δεν μπορεί παρά χαροποιεί όλους μας. Καταλαβαίνουμε τον συγκυριακό της χαρακτήρα, αλλά είναι λογικό να ελπίζουμε ότι, κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες μπορεί να πάρει μόνιμο χαρακτήρα. Είναι στο χέρι μας να διαμορφώσουμε μέρος των κατάλληλων συνθηκών.