ΑΝΑΝΕΩΣΗ στη δράση
ΤΟΛΜΗ στην πολιτική
ΕΥΘΥΝΗ για την κοινωνία και τη χώρα
Ο Δημήτρης Χατζησωκράτης, μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΔΗΜΑΡ, μιλώντας σήμερα στο ρ/σ NEWS 247 στους δημοσιογράφους Βασίλη Σκουρή και Αγγελική Σπανού μεταξύ άλλων υπογράμμισε:
-Κάλεσμα από τον Αλ. Τσίπρα για συμπαράταξη
- Συμμετοχή στην παρουσίαση της Έκθεσης
«Ευημερία για όλους σε μια Βιώσιμη Ευρώπη»
-Η "στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ"
....Σήμερα προοδευτικό είναι να φύγει αυτή η Κυβέρνηση για να αντικατασταθεί από μια Κυβέρνηση ευρείας συνεργασίας και όχι μόνο Κυβέρνηση ΝΔ – ΚΙΝΑΛ, όπου τον πρώτο λόγο θα έχει η συντηρητική ατζέντα της ΝΔ.
Προοδευτικό στο προσεχές μέλλον είναι να συγκροτηθεί και στη χώρα μας μια σύγχρονη σοσιαλδημοκρατία, δίχως τις παθογένειες του απώτερου αλλά και πρόσφατου παρελθόντος, για να εκφράσει τον κόσμο της Κεντροαριστεράς, που αποτελεί και την πλειοψηφία στη χώρα μας.
Όσοι έχουν θητεύσει στην Αριστερά, αλλά και όλοι όσοι γνωρίζουν την Ιστορία της νεώτερης Ελλάδος έχουν υπόψη τους το αριστούργημα της λογοτεχνίας μας την δια χειρός Στρατή Τσίρκα «ΧΑΜΕΝΗ ΑΝΟΙΞΗ ΤΟΥ 1965 ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΑΙ ΤΗ ΧΩΡΑ».
Πενήντα τέσσερα χρόνια μετά κινδυνεύουμε δυστυχώς να βιώσουμε αυτή η γενιά, σε αυτή τη δύσμοιρη χώρα ένα ακόμη δράμα, μια τραγωδία για την Κεντροαριστερά αυτή τη φορά και το πολιτικό μας σύστημα εν γένει, την δια χειρός Φώφης Γεννηματά «ΧΑΜΕΝΗ ΑΝΟΙΞΗ ΤΟΥ 2019 ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΑΙ ΤΗ ΧΩΡΑ».
Τα γεγονότα είναι γνωστά.
...Ναι, έχει υπάρξει νέα διάσπαση του ΚΙΝΑΛ. Η πρώτη συντελέστηκε με την αποχώρηση του Ποταμιού και η δεύτερη με την απομάκρυνση της ΔΗΜΑΡ. Το ότι παραμένουν ορισμένα στελέχη του Ποταμιού και της ΔΗΜΑΡ στο ΚΙΝΑΛ, παρά τις συλλογικές αποφάσεις των κομμάτων, δεν αλλάζει την πραγματικότητα. Η αποχώρηση των στελεχών της ΔΗΜΑΡ ήταν αυτονόητη. Ο χώρος μας χαρακτηρίζεται από πολιτική αξιοπρέπεια. Όταν διώχνουν το κόμμα σου από έναν φορέα δεν παραμένεις, λέγοντας μάλιστα ότι το εκπροσωπείς. Το ΠΑΣΟΚ για να αντιπαρέλθει τη νέα διάσπαση του ΚΙΝΑΛ χρησιμοποιεί παλαιοκομματικές πρακτικές, αδικώντας και ό,τι πετύχαμε μαζί το προηγούμενο διάστημα.
1. Η αποχώρηση του Ποταμιού από το ΚΙΝΑΛ αντί να στενοχωρήσει, ορισμένους τους χαροποίησε !!!
2. Ακολούθησε η αιτιολογημένη άρνηση του πρώην Βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Θάνου Μωραΐτη να συμμετάσχει στα ψηφοδέλτια ως υποψήφιος για τις επόμενες εκλογές, άρνηση που σχολιάστηκε με δηλώσεις του στυλ, προχωράμε με όσους μπορούν !
3. Συνεχίστηκε η αιμορραγία με αποχωρήσεις συνδικαλιστικών, αυτοδιοικητικών και μεσαίων πολιτικών στελεχών (Καραγιάννη, Παπαγιαννάκης, Ρώσσης και πρόσφατα 108 στελεχών). Σχολιάστηκε ειρωνικά και δηκτικά το τελευταίο γεγονός από τον εκπρόσωπο τύπου Χρηστίδη "Καλά σαράντα παιδιά"!!!
To 2019 είναι χρονιά πολλαπλών εκλογών.
Τα πρώτα δείγματα για το κλίμα που επιδιώκεται να διαμορφωθεί από τώρα και να επικρατήσει στην προεκλογική περίοδο που ήδη διανύουμε είναι απολύτως αποθαρρυντικό.
Ένα άκρως τοξικό και διχαστικό νέφος καλύπτει τη χώρα την ώρα που την βαραίνουν τα μεγάλα άλυτα προβλήματα της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης.
Η επικίνδυνη πολωτική αναμέτρηση ετοιμάζεται ενώ ο μεγάλος Δημοκρατικός Μεταρρυθμιστικός Αριστερός χώρος, αυτός που θα γεννούσε ελπίδες, βιώνει τον κατακερματισμό του, τις παθογένειες του, την ατολμία του.
Χιλιάδες δημοκρατικοί πολίτες παρατηρούν αμήχανα τις ευκαιρίες να περνούν και να χάνονται.
...Παντού στην Ευρώπη δύο είναι τα αντιπαρατιθέμενα στρατόπεδα. Η κεντροδεξιά και η κεντροαριστερά. Με αυτή την έννοια στρατηγικός ιδεολογικός αντίπαλος του ΚΙΝΑΛ είναι η ΝΔ. Αυτή είναι η ευρωπαϊκή κανονικότητα. Και εφόσον οι πολίτες ενισχύσουν το ΚΙΝΑΛ ώστε να πάρει διερευνητική εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, θα απευθυνθούμε προς τις πολιτικές δυνάμεις με συγκεκριμένες θέσεις και γνώμονα την εθνική συνεννόηση. Για να υπάρχει περιθώριο όμως πρέπει να συμφωνήσουμε ότι επείγει να ηττηθεί το κομματικό και πελατειακό κράτος γιατί αν συνεχισθεί η εναλλαγή του δεν θα έχει μέλλον η χώρα.
Τα λαϊκά στρώματα στη Δύση προδόθηκαν δύο φορές. Πρώτα από την Αριστερά, που τους υποσχέθηκε ότι θα τους λυτρώσει από την εργασία και τους άφησε απροστάτευτους στις επιθέσεις των αγορών. Υστερα από τη Δεξιά, που τους υποσχέθηκε ότι θα τους σώσει με την εργασία και δημιούργησε τις κοινωνίες του 1%.
...Υπάρχει και ένα αξίωμα το οποίο διαπερνά εγκάρσια ολόκληρη την πολιτική διαδρομή της σοσιαλδημοκρατίας. Αυτή μισεί το μίσος. Γιʼ αυτή δεν υπάρχουν «ελαττωματικές ιδέες», δεξιές ή αριστερές, δεν υπάρχουν εμείς ή αυτοί, σε σχέση με αυτούς που κινούνται στο πλαίσιο σεβασμού της φιλελεύθερης δημοκρατίας και των κανόνων της.
Η ελληνική σοσιαλδημοκρατία θα αναπτυχθεί μόνο αν υπερβεί κάθε μορφή μυθολογίας και μίσους. Αυτή η υπέρβαση δεν έχει μόνο θεωρητική σημασία. Γιατί μόνο τότε θα είμαστε σίγουροι πως habemus ισχυρή σοσιαλδημοκρατία.
Το τελευταίο διάστημα είμαστε μάρτυρες μιας αυξανόμενης πίεσης από ευρωπαϊκούς θεσμικούς παράγοντες της οικογένειας των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων για την ανάγκη συμπόρευσης της Κεντροαριστεράς με τη Ριζοσπαστική Αριστερά. Παλιότερα με τον Πιτέλα, πρόσφατα με τον Ούντο Μπούλμαν. Eπίσης υπάρχει μια μεγάλη συζήτηση για το πώς θα πορευτεί ο ΣΥΡΙΖΑ μετά το τέλος της πρωθυπουργικής «αυταπάτης». Τα αυτονόητα, δυστυχώς για τη δική μας χώρα, είναι ζητούμενα. Οι Ευρωπαίοι Σοσιαλδημοκράτες δεν αντιλαμβάνονται επαρκώς την ελληνική πραγματικότητα και ιδιαιτερότητα.
Η πρόταση διατυπώνεται κάπως έτσι: εμείς κατά βάθος είμαστε αριστεροί, μην κοιτάτε που συμμαχήσαμε με τους ανελίτες, από ανάγκη το κάναμε, για να σώσουμε τη χώρα, αλλά αυτό μετά τις εκλογές θα τελειώσει, για να μην επιστρέψει λοιπόν η Δεξιά ελάτε να τα βρούμε και να κυβερνήσουμε μαζί, να ασκήσουμε μια προοδευτική και αυτόνομη οικονομική πολιτική, όπως ασκούμε ήδη μια προοδευτική κοινωνική πολιτική και έχουμε εκθέσει τους συντηρητικούς που δεν πρόκειται να αλλάξουν ποτέ.
