Πολιτική και ηθική στο Προσφυγικό

Το προσφυγικό ζήτημα ήρθε για να μείνει. Το κατάλαβε η ηγεσία της ΝΔ, τώρα πρέπει να το συνειδητοποιήσουν τα στελέχη της και η βάση της, μέρος της οποίας αντιδρά χέρι χέρι με τους Χρυσαυγίτες σε οποιαδήποτε προσπάθεια διευθέτησης.

Διευθέτησης και όχι λύσης του προβλήματος. Γιατί λύση απλούστατα δεν υπάρχει. Γιατί ακόμα και αν βυθίσουμε τις βάρκες των καταραμένων, ακόμα και αν πάρουμε τις καραμπίνες όπως μας προέτρεψαν σε τηλεοπτικό τους διάγγελμα οι γενναίοι Έλληνες της Σκύδρας , ακόμα και αν τους σφάξουμε όπως είπαν τα ανθρωποειδή της Νάουσας και πάλι τα προσφυγικά κύματα δεν θα ανακοπούν. Όπως δεν ανακόπηκαν την δεκαετία του 90 τα κύματα των Αλβανών από τις ένοπλες περιπολίες κατοίκων, τις απαγορεύσεις διέλευσης από τα χωριά μετά την δύση του ηλίου , την οργή με τους μαθητές σημαιοφόρους και άλλα πολλά. Και πολλοί που πρωτοστάτησαν τότε σε αυτές τις αντιδράσεις τώρα έχουν μεν συμφιλιωθεί με την πραγματικότητα αλλά γύρισαν το τροπάριο : «Α, οι Αλβανοί ήταν αλλιώς, ήσαν Χριστιανοί σαν και εμάς, γι’ αυτο ενσωματώθηκαν». Και δώσ’του πάλι καραμπίνες, σάρισες και τηλεοπτικό υγρό πυρ υπέρ καθαρής πατρίδας. Και με το νέο υπερόπλο, τα χοιρινά σουβλάκια. Με τους παπάδες, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, να ευλογούν τα όπλα των καθαρών Ελλήνων. Προφανώς το προσφυγικό είναι πρωτίστως θέμα δικαιωμάτων και ανθρωπιάς. Όλα τα άλλα έπονται και περνούν σε δεύτερη μοίρα. Όταν ο άλλος επιλέγει να διακινδυνεύσει όχι μόνο την ζωή του/της, αλλά και του δίχρονου παιδιού του, έχει φτάσει σε τέτοια απελπισία που τίποτε δεν θα τον σταματήσει. Και πάντως όχι οι αναλύσεις για το πως και το γιατί. Η ΝΔ παγιδεύτηκε στην ρητορική προεκλογική της ακράτεια. Υποσχέθηκε τα πάντα, ασφάλεια σε όλους, ανάσχεση του προσφυγικού - μεταναστευτικού κύματος, επιστροφή των προσφύγων στις χώρες τους. Και βεβαίως βουλευτές και πολιτευτές της στα μεν νησιά υπόσχονταν αποσυμφόρηση προς την ενδοχώρα, στην δε άλλη Ελλάδα υπόσχονταν ότι δε θα εμφανιστεί πρόσφυγας. Γιατί να εμφανιστεί αφού η ΝΔ είχε την παγκόσμια πατέντα της λύσης; Αλλά λύση δεν υπάρχει. Όπως δεν υπάρχει και Τασία να της φορτώσουν το πρόβλημα . Και τι θα κάνουν τώρα χωρίς Τασία. Όπως και να το κάνουμε η Τασία ήταν μια κάποια λύση. Τώρα ανακαλύφθηκαν οι γεωπολιτικοί λόγοι και ο γνωστός για τις υδραργυρικές ιδιότητες του Μιχάλης Χρυσοχοΐδης απεφάνθη ότι «το πρόβλημα είναι εκρηκτικό και μη διαχειρίσιμο». Ξέχασε προφανώς ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αντιμέτωπος με δεκαπλάσιες ροές και δυσκολίες, με την απειρία του και τα λάθη του, δεν σήκωσε τα χέρια. Διαχειρίστηκε το πρόβλημα όπως μπορούσε. Και το πιο σημαντικό απέτρεψε τον εκφασισμό της κοινωνίας που τώρα εξαπλώνεται ραγδαία. Το αυγό του φιδιού το τροφοδότησε η ρητορική του μίσους των ακροδεξιών και η κουτοπονηριά της ΝΔ- όλης της ΝΔ χωρίς εξαίρεση- που διέχεε επί τεσσεράμισυ χρόνια στους πολίτες την άποψη ότι έχει την λύση που αρνείται να την εφαρμόσει ο ιδεοληπτικός ΣΥΡΙΖΑ. Ενδιαφέρον έχει ότι ένας ένας κάποιοι διανοούμενοι της φιλελεύθερης παρατάξεως τώρα που η ΝΔ βρίσκεται στα σκοινιά στο προσφυγικό - μεταναστευτικό ξαναβρίσκουν την φωνή τους την λογική και την ψυχραιμία τους που είχαν στο ψυγείο τα χρόνια της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Έτσι ο κ. Στάθης Καλύβας σε ένα άρθρο του (Καθημερινή, Κυριακή 3 Νοεμβρίου) με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Εθνική και Δημογραφική Συνέχεια», αφού διαπιστώνει ότι «στην ανθρώπινη ιστορία η πληθυσμιακή καθαρότητα και σταθερότητα είναι μύθοι» καταλήγει στο αναπόφευκτο συμπέρασμα ότι το δημογραφικό μας πρόβλημα θα αντιμετωπιστεί με την ένταξη των προσφύγων - μεταναστών. Γιατί όπως γράφει «είναι σχεδόν βέβαιο ότι η μετανάστευση προς την χώρα μας θα αυξηθεί... και είναι εντελώς απίθανο η Ελλάδα να αδειάσει από ανθρώπους». Πολύ ωραία. Να κάνει τώρα μια βόλτα επανόρθωσης στα Διαβατά, στην Σκύδρα, την Νάουσα, στα Γιαννιτσά, στα Βρεσνά και στα άλλα μέρη της «καθαρής» Ελλάδας. Υ.Γ. Κατάλαβα πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα σε μια συζήτηση που είχα πρόσφατα με έναν παλιό μου φίλο που σήμερα ακολουθεί το ΚΙΝΑΛ. Προσπαθούσα να καταλάβω γιατί και σε αυτό το θέμα το ΚΙΝΑΛ συμφωνεί με την ΝΔ. Μου ανέπτυξε όλα τα γνωστά κλισέ που ακούμε από την εποχή της καθόδου των Αλβανών. Για τον φόβο τα βράδια, για τους γιατρούς στις εφημερίες που δεν αντέχουν τους Άραβες οι οποίοι συνωστίζονται χωρίς σοβαρό λόγο κλπ. Τον ρώταγα επίμονα τι νομίζει ότι πρέπει να γίνει; Απάντηση καμία. Να τους βουλιάζουμε; Να βάλουμε νάρκες στον Έβρο; Και άλλο τείχος; Δεν μπορούσε να συμφωνήσει με αυτά. Αλλά δεν είχε και πρόταση. Και τελικά μου είπε το πολιτικό σκεπτικό. Παντού με το προσφυγικό - μεταναστευτικό ενισχύεται η Ακροδεξιά . Αν η Αριστερά και η Κεντροαριστερά πάνε στην ουμανιστική - αφελή ( καταυτόν) προσέγγιση θα πληρώσουν το κόστος. Του θύμισα ότι τα ίδια ακριβώς έλεγαν για να δικαιολογήσουν την στάση του κόμματος τους στην Συμφωνία των Πρεσπών. Προφανώς , του είπα το θέμα που συζητάμε είναι πιο σοβαρό με διεθνή , παγκόσμια διάσταση. Γι’ αυτό ακριβώς, κατέληξα, είμαι πρόθυμος να αναλάβουμε και το πολιτικό κόστος που σε τρομοκρατεί. Εδώ πρόκειται για ανθρώπινες ζωές, για ένα από τους λόγους για τους οποίους σμίξαμε με την Αριστερά. Για τις αρχές μας. Εμένα ένα πράγμα με τρομοκρατεί και με εξαγριώνει. Μήπως ανεπαισθήτως - από τον φόβο του πολιτικού κόστους- αρχίσω να κάνω σκόντο στο τέρας, μέχρι να έρθει μια μέρα που δεν θα αναγνωρίζω τον εαυτό μου στον καθρέφτη.