Η επανεκκίνηση του Τσίπρα
Κώστας Ζώρας, Η Εφημερίδα των Συντακτών, Δημοσιευμένο: 2022-09-12
Τρία κείμενα-συνεντεύξεις ιδεολογικού, προγραμματικού και διακηρυκτικού χαρακτήρα από τον Αλέξη Τσίπρα σε σχετικά πρόσφατο χρόνο. Στην «Εφημερίδα των Συντακτών» στις 25-26 Ιουνίου 2022 με τίτλο «Μετά τις εκλογές το πάρτι θα τελειώσει». Στο «Documento» στις 31 Ιουλίου 2022 με τίτλο «Να τελειώνουμε με το καθεστώς Μητσοτάκη». Και πάλι στην «Εφημερίδα των Συντακτών» στις 12-14 Αυγούστου 2022 με τίτλο «Δεν αρκεί η απλή εναλλαγή στην εξουσία».
Θα σταθούμε σε ορισμένα εμβληματικά, κατά τη γνώμη μας, σημεία των κειμένων αυτών, θα τα σχολιάσουμε και θα προτείνουμε μεθόδους και τρόπους ώστε να καταστούν κινητήρια δύναμη, κτήμα και επιχείρημα εκείνης της λαϊκής δυναμικής και πλειοψηφίας που θα δώσει αύριο, μεθαύριο την εκλογική νίκη στον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. και στις δημοκρατικές δυνάμεις.
Από το πρώτο κείμενο: «Η κυβέρνηση δημιούργησε έναν μηχανισμό ανακατανομής του δημόσιου χρήματος υπέρ των θολών συμφερόντων και των δικών της παιδιών. Πρόκειται για καθεστώς πειρατείας, που διαλύει όχι μόνο την οικονομία, αλλά και την κοινωνική συνοχή. Αντιδρούμε με όλους τους δυνατούς τρόπους κι αυτός είναι ο λόγος που το σύστημα της διαφθοράς αντιμετωπίζει τον ΣΥΡΙΖΑ σαν κόκκινο πανί. Και με την ευκαιρία αυτής της συνέντευξης θέλω να δηλώσω προς όλους τους νομείς και διανομείς του δημόσιου χρήματος ότι μετά τις επόμενες εκλογές, όποτε και αν αυτές γίνουν, το πάρτι θα τελειώσει».
Δηλαδή τα λεφτά από το πάρτι πίσω. Μια προοδευτική δημοκρατική πλειοψηφία της Αριστεράς θα νομοθετήσει φορολογικές και άλλες πρόσφορες μεθόδους, ώστε ο δημόσιος και ιδιωτικός αυτός πλουτισμός να αφαιρεθεί από τα συγκεκριμένα παρασιτικά κοινωνικά στρώματα των συμφερόντων, να ανακατανεμηθεί στους μη προνομιούχους, μεσαίους και χαμηλούς και να ενισχύσει δημοσιονομικά τις δομές του κοινωνικού κράτους.
Από το δεύτερο κείμενο: «Το κράτος δικαίου δεινοπαθεί στη χώρα τα τελευταία τρία χρόνια. Η συμμαχία του κ. Μητσοτάκη με μεγάλα οικονομικά συμφέροντα και η κυριαρχία που αυτή του προσφέρει στα ΜΜΕ έχουν δημιουργήσει στον ίδιο και στους συνεργάτες του μια αίσθηση ανεξέλεγκτης παντοδυναμίας. [...] Σε ποια άλλη χώρα θα υπήρχαν επιβεβαιωμένες καταγγελίες για παρακολούθηση τηλεφώνων δημοσιογράφων και πολιτικών αρχηγών από παράνομο λογισμικό και δεν θα γινόταν πολιτικός σεισμός; [...] Η καθεστωτική αυτή δυστοπία, όμως, πρέπει να τελειώνει.
Και για να τελειώνει, πέραν της λαϊκής ετυμηγορίας, είναι αναγκαία και η κοινή στάση όλων των δημοκρατικών κομμάτων της αντιπολίτευσης αλλά και κάθε δημοκρατικά σκεπτόμενου πολίτη». Επομένως η κοινή συνισταμένη των δημοκρατικών κομμάτων της αντιπολίτευσης οφείλει από σήμερα να διακηρύξει ότι η επόμενη Βουλή θα συγκροτήσει αμέσως προανακριτική επιτροπή για τη διερεύνηση και των ποινικών ευθυνών στο μεγάλο σκάνδαλο των υποκλοπών (παρακολουθήσεων). Και ως θεσμική συνέχεια στον πραξικοπηματικό ευτελισμό των διαδικασιών (Επιτροπή Θεσμών, Εξεταστική κ.λπ.) από την παρούσα πλειοψηφία.
Η ίδια κραταιά και μετά την απλή αναλογική δημοκρατική συνισταμένη οφείλει επίσης από σήμερα να θέσει ζήτημα σοβαρού και αποτελεσματικού ελέγχου των τηλεοπτικών ΜΜΕ αλλά και ζήτημα ιδιοκτησίας τους. Για να καταργηθεί, αυτή τη φορά επιτυχώς, η καθεστωτική και αντισυνταγματική αυθαιρεσία των νταβατζήδων.
Από το τρίτο κείμενο: «Διότι εδώ που φτάσαμε δεν αρκεί να επιδιώκουμε μια απλή εναλλαγή στην εξουσία. Αυτό που απαιτείται είναι ένα σχέδιο ανάταξης και ανασύνταξης της 3ης Ελληνικής Δημοκρατίας. Ενα σχέδιο θεσμικής επανεκκίνησης, που θα αφορά όχι μόνο την ΕΥΠ, αλλά και τη Δικαιοσύνη, τη λειτουργία των ΜΜΕ, τις ανεξάρτητες αρχές και τους ελεγκτικούς μηχανισμούς».
Οι ανένδοτοι αγώνες της δεκαετίας του 1960 από τη δημοκρατική Ενωση Κέντρου με την αποφασιστική συνεπικουρία της ΕΔΑ ανέτρεψαν τη μετεμφυλιακή κυβερνητική δυστοπία με σημαία τους πρωτίστως την αποκατάσταση της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου.
Αμεσες και μεσοπρόθεσμες νομοθετικές πρωτοβουλίες, συντονιστικό κέντρο θεσμικής δημοκρατικής αποκατάστασης αλλά και νέα πρόταση αναθεώρησης του Συντάγματος (εντός της επόμενης τετραετίας ολοκληρώνεται η πενταετία), αφού η προηγούμενη άκρως ελπιδοφόρα πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για ένα Σύνταγμα λαϊκών πρωτοβουλιών, νέων δικαιωμάτων, προστασίας των δημόσιων αγαθών και κοινωνικής συνεκτικής αναδιάταξης ναυάγησε μετά την εκλογική παλινόρθωση των φορέων της ολιγαρχίας.
Η νέα επανεκκίνηση του Αλέξη Τσίπρα και των συμμάχων, όπως λέμε ιστορικά «new deal» ή «νέα σύνορα», έχει την κοινωνική δυναμική για να κινητοποιήσει τη μεγάλη πλειοψηφία.
Θα σταθούμε σε ορισμένα εμβληματικά, κατά τη γνώμη μας, σημεία των κειμένων αυτών, θα τα σχολιάσουμε και θα προτείνουμε μεθόδους και τρόπους ώστε να καταστούν κινητήρια δύναμη, κτήμα και επιχείρημα εκείνης της λαϊκής δυναμικής και πλειοψηφίας που θα δώσει αύριο, μεθαύριο την εκλογική νίκη στον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. και στις δημοκρατικές δυνάμεις.
Από το πρώτο κείμενο: «Η κυβέρνηση δημιούργησε έναν μηχανισμό ανακατανομής του δημόσιου χρήματος υπέρ των θολών συμφερόντων και των δικών της παιδιών. Πρόκειται για καθεστώς πειρατείας, που διαλύει όχι μόνο την οικονομία, αλλά και την κοινωνική συνοχή. Αντιδρούμε με όλους τους δυνατούς τρόπους κι αυτός είναι ο λόγος που το σύστημα της διαφθοράς αντιμετωπίζει τον ΣΥΡΙΖΑ σαν κόκκινο πανί. Και με την ευκαιρία αυτής της συνέντευξης θέλω να δηλώσω προς όλους τους νομείς και διανομείς του δημόσιου χρήματος ότι μετά τις επόμενες εκλογές, όποτε και αν αυτές γίνουν, το πάρτι θα τελειώσει».
Δηλαδή τα λεφτά από το πάρτι πίσω. Μια προοδευτική δημοκρατική πλειοψηφία της Αριστεράς θα νομοθετήσει φορολογικές και άλλες πρόσφορες μεθόδους, ώστε ο δημόσιος και ιδιωτικός αυτός πλουτισμός να αφαιρεθεί από τα συγκεκριμένα παρασιτικά κοινωνικά στρώματα των συμφερόντων, να ανακατανεμηθεί στους μη προνομιούχους, μεσαίους και χαμηλούς και να ενισχύσει δημοσιονομικά τις δομές του κοινωνικού κράτους.
Από το δεύτερο κείμενο: «Το κράτος δικαίου δεινοπαθεί στη χώρα τα τελευταία τρία χρόνια. Η συμμαχία του κ. Μητσοτάκη με μεγάλα οικονομικά συμφέροντα και η κυριαρχία που αυτή του προσφέρει στα ΜΜΕ έχουν δημιουργήσει στον ίδιο και στους συνεργάτες του μια αίσθηση ανεξέλεγκτης παντοδυναμίας. [...] Σε ποια άλλη χώρα θα υπήρχαν επιβεβαιωμένες καταγγελίες για παρακολούθηση τηλεφώνων δημοσιογράφων και πολιτικών αρχηγών από παράνομο λογισμικό και δεν θα γινόταν πολιτικός σεισμός; [...] Η καθεστωτική αυτή δυστοπία, όμως, πρέπει να τελειώνει.
Και για να τελειώνει, πέραν της λαϊκής ετυμηγορίας, είναι αναγκαία και η κοινή στάση όλων των δημοκρατικών κομμάτων της αντιπολίτευσης αλλά και κάθε δημοκρατικά σκεπτόμενου πολίτη». Επομένως η κοινή συνισταμένη των δημοκρατικών κομμάτων της αντιπολίτευσης οφείλει από σήμερα να διακηρύξει ότι η επόμενη Βουλή θα συγκροτήσει αμέσως προανακριτική επιτροπή για τη διερεύνηση και των ποινικών ευθυνών στο μεγάλο σκάνδαλο των υποκλοπών (παρακολουθήσεων). Και ως θεσμική συνέχεια στον πραξικοπηματικό ευτελισμό των διαδικασιών (Επιτροπή Θεσμών, Εξεταστική κ.λπ.) από την παρούσα πλειοψηφία.
Η ίδια κραταιά και μετά την απλή αναλογική δημοκρατική συνισταμένη οφείλει επίσης από σήμερα να θέσει ζήτημα σοβαρού και αποτελεσματικού ελέγχου των τηλεοπτικών ΜΜΕ αλλά και ζήτημα ιδιοκτησίας τους. Για να καταργηθεί, αυτή τη φορά επιτυχώς, η καθεστωτική και αντισυνταγματική αυθαιρεσία των νταβατζήδων.
Από το τρίτο κείμενο: «Διότι εδώ που φτάσαμε δεν αρκεί να επιδιώκουμε μια απλή εναλλαγή στην εξουσία. Αυτό που απαιτείται είναι ένα σχέδιο ανάταξης και ανασύνταξης της 3ης Ελληνικής Δημοκρατίας. Ενα σχέδιο θεσμικής επανεκκίνησης, που θα αφορά όχι μόνο την ΕΥΠ, αλλά και τη Δικαιοσύνη, τη λειτουργία των ΜΜΕ, τις ανεξάρτητες αρχές και τους ελεγκτικούς μηχανισμούς».
Οι ανένδοτοι αγώνες της δεκαετίας του 1960 από τη δημοκρατική Ενωση Κέντρου με την αποφασιστική συνεπικουρία της ΕΔΑ ανέτρεψαν τη μετεμφυλιακή κυβερνητική δυστοπία με σημαία τους πρωτίστως την αποκατάσταση της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου.
Αμεσες και μεσοπρόθεσμες νομοθετικές πρωτοβουλίες, συντονιστικό κέντρο θεσμικής δημοκρατικής αποκατάστασης αλλά και νέα πρόταση αναθεώρησης του Συντάγματος (εντός της επόμενης τετραετίας ολοκληρώνεται η πενταετία), αφού η προηγούμενη άκρως ελπιδοφόρα πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για ένα Σύνταγμα λαϊκών πρωτοβουλιών, νέων δικαιωμάτων, προστασίας των δημόσιων αγαθών και κοινωνικής συνεκτικής αναδιάταξης ναυάγησε μετά την εκλογική παλινόρθωση των φορέων της ολιγαρχίας.
Η νέα επανεκκίνηση του Αλέξη Τσίπρα και των συμμάχων, όπως λέμε ιστορικά «new deal» ή «νέα σύνορα», έχει την κοινωνική δυναμική για να κινητοποιήσει τη μεγάλη πλειοψηφία.
