Στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα

Η φράση του τίτλου ίσως εκφράζει με τον πιο αντιπροσωπευτικό τρόπο τα όσα σκέφτονται οι κάτοικοι της Θράκης σχετικά με τον "στοιχειωμένο αγωγό". Οι συζητήσεις έχουν ήδη συμπληρώσει και μια ιστορία δεκατριών χρόνων. Ή όπως μας είπε ένας πολιτικός παράγοντας της περιοχής "τόσα χρόνια φωνάζαμε ο λύκος και τώρα ήρθε". Η τοπική κοινωνία τόσο στον Έβρο όσο και στη Ροδόπη κατελήφθη εξ απίνης. Και σήμερα χωρίς να γνωρίζει βασικά πράγματα για τον αγωγό καλείται να αντιμετωπίσει τη νέα κατάσταση.

"Για άγνοια των πολιτών και για πλήρη αλλαγή στη ζωή της πόλης" κάνει λόγο ο εκδότης της τοπικής εφημερίδας της Αλεξανδρούπολης και δημοτικός σύμβουλος \Γιάννης Λασκαράκης\. Δεν ξέρουμε ακόμη ούτε καν πού θα τελειώνει ο αγωγός. Στα δυτικά ή τα ανατολικά της πόλης. Θα χρειαστούν 2.000 στρέμματα για χερσαίες εγκαταστάσεις, δεν ξέρει κανείς που θα βρεθούν αυτά, μας τονίζει ο ίδιος. Θα πληγεί και ο τουρισμός αλλά και η αλιεία της περιοχής μας σημειώνει. Ο νομάρχης Έβρου \Νίκος Ζαμπουνίδης\ κάνει λόγο για ένα "μεγάλο έργο" που θα αλλάξει την περιοχή ολόκληρη. Και για ένα έργο που δεν μπορεί να γίνει χωρίς τη συμμετοχή της τοπικής κοινωνίας. Όπως μας είπε ο νομάρχης με πρωτοβουλία της νομαρχίας θα συσταθεί μια επιτροπή όλων των φορέων της περιοχής που θα παρακολουθεί στενά το έργο. Μας είπε επίσης ότι η νομαρχία θα δώσει 500.000 ευρώ για να προσληφθούν ειδικοί επιστήμονες ως σύμβουλοι της περιοχής για το έργο του αγωγού. Ο νομάρχης κάνει λόγο για μελέτη των επιπτώσεων στο περιβάλλον. Τον τελευταίο καιρό που φάνηκε πως το έργο θα μπει σε μια τελική μορφή με την υπογραφή της τριμερούς, η Αλεξανδρούπολη άρχισε να συζητά τις επιπτώσεις. Αργά; Ασφαλώς ναι. Ο πρόεδρος της Διευρυμένης Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ροδόπης Έβρου Γιώργος Μηνόπουλος θεωρεί τον αγωγό τετελεσμένο γεγονός. Αλλά θέτει και μια σειρά από ζητήματα που οφείλουν να απασχολήσουν την τοπική κοινωνία.

Όχι στα χέρια των εταιρειών

"Να μην αφεθεί η όλη διαδικασία στα χέρια των εταιρειών". Ζητά η τοπική κοινωνία να έχει λόγο στην κατασκευή του αγωγού, στην ποιότητα της κατασκευής, στο πού θα είναι οι δεξαμενές αποθήκευσης, το αν θα είναι υπέργειος ή υπόγειος ο αγωγός, ακόμη δεν το ξέρουμε, και τελικά ποιος θα έχει τον έλεγχο του αγωγού, αλλά και του τι είδους τάνκερ θα έρχονται, μονοπύθμενα ή όχι. Παραταύτα ο κύριος Μηνόπουλος δηλώνει ότι ο αγωγός είναι ένα έργο εθνικής σημασίας και θα φέρει σημαντική ανάπτυξη στην περιοχή. Το "φάντασμα" του Prestige είναι εδώ. "Είναι μια επένδυση με μεγάλα ρίσκα" μας λέει ο γραμματέας της Ν.Ε. του ΣΥΝ του Έβρου \Κώστας Πανταζίδης\. Ρίσκα για το περιβάλλον, για την οικονομία και για την κοινωνική συνοχή. Μας τονίζει ότι θα πληγούν θέσεις εργασίας και οι πρώτες υποψήφιες θέσεις για απώλεια είναι εκείνες των ψαράδων. 1.200 θέσεις. Όταν ο αγωγός θα δώσει μόλις 270 θέσεις. Δεν ξέρουμε καν πού θα γίνει η χάραξη μας λέει ο Κώστας Πανταζίδης και εκφράζει φόβους ότι θα πειραχτεί και το περίφημο από οικολογική άποψη Δάσος της Δαδιάς. Ο ΣΥΝ, μας λέει ο ίδιος, ασχολείται από το 1995 με το θέμα. Και η άποψη που έχει εκφράσει από τότε και ισχύει και σήμερα είναι αρνητική για τον αγωγό. Δεν έχουμε πειστεί μας λέει, ούτε για την γεωστρατηγική αναβάθμιση της περιοχής μας. Είναι ένα έργο που τον έλεγχό του θα τον έχουν οι Ρώσοι. Ο γραμματέας της Ν.Ε. του ΣΥΝ κάνει λόγο για ένα τεράστιο έλλειμμα ενημέρωσης που δημιουργεί εύλογη ανησυχία στον κόσμο.

Κατά του χρυσού και υπέρ του αγωγού;

Ο \Ανέστης Στρατιάδης\, υποψήφιος νομάρχης Ροδόπης με τον συνδυασμό "Συνασπισμός Πολιτών Ροδόπης- Έβρου" και στέλεχος του οικολογικού κινήματος της περιοχής εκφράζει την πλήρη αντίθεση του στο έργο του αγωγού. Χρόνια τώρα έχουμε εκφράσει την αντίθεση μας με αυτό το έργο. Θεωρούμε ότι θα επιφέρει τεράστιες αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον της περιοχής. Ο κ. Στρατιαδής επισημαίνει επίσης "ότι το οικολογικό κίνημα της περιοχής έχει ταχθεί υπέρ ενός άλλου τρόπου ανάπτυξης της Θράκης. Εύλογο το ερώτημα: πώς μπορεί κάποιος να είναι κατά του χρυσού και υπέρ του αγωγού;" Γιατί στις πρόσφατες νομαρχιακές εκλογές είχε κυριαρχήσει ένα σύνθημα στον Έβρο εκ μέρους των κυρίαρχων παρατάξεων, "όχι στον χρυσό ναι στον αγωγό". Σήμερα που πια οι υπογραφές είναι γεγονός είναι σημαντικά τα ερωτήματα που μπαίνουν. Αρκούν άραγε τα 50.000.000 δολάρια κατ’ έτος που θα είναι τα αντισταθμιστικά οφέλη; Ποσό μικρότερο από τον προϋπολογισμό του Δήμου Αλεξανδρούπολης. Είναι έτοιμη η περιοχή για τις αλλαγές που πρόκειται να συμβούν; Έχουμε τα μέσα για να προστατευτούμε από ένα ατύχημα το οποίο θα έχει ολέθριες επιπτώσεις στο περιβάλλον της περιοχής; Μπορεί η αγορά να περιμένει θετικές εξελίξεις, να περιμένει ένα νέο κύκλο εργασιών τόσο από τους ανθρώπους που θα έρθουν όσο και από τις άλλες συμπληρωματικές δραστηριότητες που θα αναπτυχθούν αλλά αρκεί αυτό; Σήμερα δεν ξέρουν οι άνθρωποι στην Θράκη βασικά πράγματα για τον αγωγό. Ούτε που θα εκβάλλει, ούτε αν θα είναι πάνω από τη γη ή μέσα στη γη, ούτε αν οι βάννες θα είναι σε απόσταση 5.000 μέτρων ή 500. Δεν ξέρουν ακόμη, ή δεν έχουν συνειδητοποιήσει τι θα σημάνει ο αγωγός για την ζωή τους, ή τον τρόπο ζωής τους στα επόμενα χρόνια. Και είναι ευθύνη πολλών παραγόντων το γεγονός ότι οι πολίτες σήμερα έχουν άγνοια. Τόσο των τοπικών πολιτικών παραγόντων όσο και των κυβερνήσεων. Μιλήσαμε και με πολίτες. Και ίσως στα λόγια τους είναι κρυμμένη η αγωνία για την επόμενη μέρα. Και κάποιοι μας περιέγραψαν ένα σενάριο "εφιαλτικό". Από την μια ο αγωγός πετρελαίου και από την άλλη οι εταιρείες χρυσού. Ένας συνδυασμός που "σκοτώνει". Και είναι σίγουρο πως ο \πρόεδρος Πούτιν\ αλλά και οι δύο πρωθυπουργοί της Ελλάδας και της Βουλγαρίας ελάχιστα ενδιαφερόντουσαν για το τι σκέφτονται οι άνθρωποι στον Έβρο. Ίσως βέβαια αυτό το θέμα να έπρεπε να απασχολεί μόνο τον Έλληνα πρωθυπουργό. Αλλά η αμφιθυμία και η διστακτικότητα που υπάρχει στον Έβρο αλλά και στη Ροδόπη είναι ένα πραγματικό γεγονός. Ακόμη και εκείνοι που τάσσονται υπέρ του αγωγού σήμερα θέτουν μια σειρά από ερωτήματα. Ερωτήματα όμως που θα ήταν καλύτερα να τεθούν χρόνια πριν, όταν ακόμα "ο λύκος δεν φαινόταν τόσο κοντά".