Σρεμπρένιτσα, 12 χρόνια
Διονύσης Γουσέτης, Αυγή, Δημοσιευμένο: 2007-07-21
Θα ήταν 10~15 τα μέλη της Διεθνούς Αμνηστίας τότε, μετά τις 11 Ιουλίου 1995, που διαδήλωναν έξω από την πρεσβεία της Γιουγκοσλαβίας. Μέσα στη γενική αδιαφορία ζητούσαν την προσαγωγή των υπαιτίων της μεγαλύτερης μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ευρωπαϊκής γενοκτονίας στη δικαιοσύνη. Την ίδια στιγμή, τα ελληνικά ΜΜΕ μετέδιδαν γενικές και αόριστες ειδήσεις για ...κάποιες εχθροπραξίες, χωρίς να αναφέρουν ότι άμαχοι Μουσουλμάνοι σφάζονται κατά χιλιάδες από Σέρβους στον θύλακα του ΟΗΕ που κατέρρευσε. Οι Μουσουλμάνοι της Βοσνίας δεν είχαν την εύνοια των δεξιών, των αριστερών, των ορθοδόξων συμπατριωτών μας, που είχαν οι Παλαιστίνιοι ή οι Ιρακινοί.
Φέτος, μετά από 12 χρόνια, ο γενικός εισαγγελέας της Βοσνίας - Ερζεγοβίνης δήλωσε ότι ο κατάλογος των υπόπτων για ανάμειξη στα γεγονότα της Σρεμπρένιτσα περιέχει 801 ονόματα και τόνισε ότι η εισαγγελία θα συνεχίσει να λαμβάνει μέτρα. Σύμφωνα με αναφορά ολλανδικού ινστιτούτου, στις σφαγές της Σρεμπρένιτσα πήραν μέρος και 12 Έλληνες, από τους οποίους δεν έχει τιμωρηθεί κανένας. Ανήκαν στην Ελληνική Φρουρά Εθελοντών και ήταν είτε μέλη της «Χρυσής Αυγής» είτε μισθοφόροι. Μάλιστα, ο Ράτκο Μλάντιτς τους ζήτησε να υψώσουν την ελληνική σημαία στην καθημαγμένη Σρεμπρένιτσα, ενώ ο Ράντοβαν Κάρατζιτς τους παρασημοφόρησε. Οι εν λόγω Έλληνες ισχυρίζονταν, πράγμα που πίστευε και η πλειονότητα των Ελλήνων, ότι αγωνίζονταν για ιερό σκοπό, υπερασπιζόμενοι την Ευρώπη και τον Χριστιανισμό από τη... λαίλαπα του Ισλαμισμού.
Την περασμένη εβδομάδα, η Διεθνής Ένωση Ακαδημαϊκών για Γενοκτονίες οργάνωσε ένα συνέδριο στο Σεράγεβο. Ένας νεαρός Βόσνιος πανεπιστημιακός, ονόματι Χικμέτ Καρ, παρουσίασε εργασία για την ελληνική συμμετοχή στη γενοκτονία των Βόσνιων μουσουλμάνων. Εργασία που στενοχώρησε ορισμένους από τους Έλληνες συνέδρους. Σύμφωνα με πληροφορίες του Τάκη Μίχα, κάποιος κ. Βασίλειος Κυρατζόπουλος από την Ένωση Ελλήνων Κωνσταντινουπολιτών, ήγειρε το ακαδημαϊκό του ανάστημα για να δικαιολογήσει τη σφαγή της Σρεμπρένιτσα με το επιχείρημα ότι «και οι Τούρκοι έκαναν εθνοκάθαρση των Ελλήνων στην Πόλη». Οι υπόλοιποι Έλληνες ευτυχώς σιώπησαν.
Πρόπερσι, στη 10η επέτειο της γενοκτονίας, 163 πολίτες υπέγραψαν ένα κείμενο που ζητούσε την παραπομπή των Ελλήνων σφαγέων. Το κείμενο δέχτηκε συντονισμένη επίθεση από τον ακροδεξιό «Στόχο», τον κομμουνιστικό «Ριζοσπάστη» και την εκκλησία, ενώ το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων παρέλειψε να δημοσίευση την είδηση, που εντούτοις δημοσίευσε το Γαλλικό Πρακτορείο. Την ίδια χρονιά, ο τότε βουλευτής Ανδρέας Ανδριανόπουλος ζήτησε τη σύσταση κοινοβουλευτικής επιτροπής για τη διερεύνηση ανάμειξης Ελλήνων παραστρατιωτικών. Ο υπουργός Δικαιοσύνης απαντώντας είπε ότι έχει παρέμβει ήδη ο εισαγγελέας, για να διερευνηθεί η υπόθεση και τόνισε ότι, στην περίπτωση που διαπιστωθεί εμπλοκή Ελλήνων πολιτών, θα ασκηθούν σε βάρος τους ποινικές διώξεις. Ωστόσο, μέχρι σήμερα δεν υπήρξε κανένα εισαγγελικό πόρισμα. Ίσως για να μη θυμώσει ο σοσιαλιστής κυβερνητικός τότε εκπρόσωπος κ. Βενιζέλος, που το 1995 διέψευδε με έμφαση ότι υψώθηκε η ελληνική σημαία στη Σρεμπρένιτσα. Ίσως για να μην εκτεθεί η χώρα με την ιστορία της μεταφοράς οπλισμού, πυρομαχικών και καυσίμων στους Σερβοβόσνιους από ελληνικά λιμάνια. Την ίδια χρονιά, τα ελληνικά κανάλια πρόβαλαν ένα ευρωπαϊκό επετειακό βίντεο. Έδειχναν Σέρβους παραστρατιωτικούς σε φρικαλέες ωμότητες. Όλα όμως, χωρίς εξαίρεση, είχαν λογοκρίνει την αρχή του βίντεο, όπου έδειχνε Σέρβο ορθόδοξο ιερέα να ευλογεί τους παραστρατιωτικούς.
Η εθνική συνενοχή της Σρεμπρένιτσα δεν είναι μοναδική. Συνυπάρχει με μιαν άλλη μάστιγα της κοινωνίας μας: το μακεδονικό. Από τα μακεδονοφάγα ομόψυχα συλλαλητήρια μέχρι την άρνηση αναγνώρισης μειονότητας και επιστροφής σε πολιτικούς πρόσφυγες, μας ταλαιπωρεί και μας εκθέτει διεθνώς.
Η «καθ’ ημάς Ανατολή» δεν υπήρξε ποτέ μια κοινωνία ανοιχτή στις προκλήσεις, στις αλλαγές, στις καινοτομίες. Υπήρξε πάντα μια κοινωνία κλειστή και φοβική. Μόνη δύναμη που θα μπορούσε να ξεφύγει από αυτή την παράδοση είναι η αριστερά. Η αριστερά όμως, υπέστη και στη χώρα μας, το σοκ της κατάρρευσης του «υπαρκτού σοσιαλισμού», παρ’ όλο που δεν ανήκαμε κράτη του υπαρκτού. Κατά τον Κωνσταντίνο Τσουκαλά, η «ανούσια συμμαχία» μεταξύ αριστερών και δεξιών, στη βάση μιας εθνικιστικής πλατφόρμας, συνδέεται άμεσα με την κατάργηση του ψυχρού πόλεμου. Οι αριστεροί έμειναν με την ψυχροπολεμική κληρονομιά, χωρίς όμως πια πραγματικό αντίκρισμα. Στον παραδοσιακό εχθρό, τον δυτικό ιμπεριαλισμό και ιδιαίτερα τον αμερικανικό, δεν υπήρχε πλέον αντίπαλο δέος για να αντιπαραθέσουν. Το μόνο που απέμενε ήταν το έθνος, τα όσια και τα ιερά. Χαρακτηριστικά δείγματα οι κομμουνιστές -πατριώτες -ορθόδοξοι Ζουράρις και Κανέλλη, η οποία, όταν ήρθε ο Πάπας έκανε έκκληση στους ελληνορθόδοξους «να κλειστούν στα σπίτια τους και να προσευχηθούν».
Η Σρεμπρένιτσα και το μακεδονικό αποκαλύπτουν το χαρακτήρα της κοινωνίας μας.
Φέτος, μετά από 12 χρόνια, ο γενικός εισαγγελέας της Βοσνίας - Ερζεγοβίνης δήλωσε ότι ο κατάλογος των υπόπτων για ανάμειξη στα γεγονότα της Σρεμπρένιτσα περιέχει 801 ονόματα και τόνισε ότι η εισαγγελία θα συνεχίσει να λαμβάνει μέτρα. Σύμφωνα με αναφορά ολλανδικού ινστιτούτου, στις σφαγές της Σρεμπρένιτσα πήραν μέρος και 12 Έλληνες, από τους οποίους δεν έχει τιμωρηθεί κανένας. Ανήκαν στην Ελληνική Φρουρά Εθελοντών και ήταν είτε μέλη της «Χρυσής Αυγής» είτε μισθοφόροι. Μάλιστα, ο Ράτκο Μλάντιτς τους ζήτησε να υψώσουν την ελληνική σημαία στην καθημαγμένη Σρεμπρένιτσα, ενώ ο Ράντοβαν Κάρατζιτς τους παρασημοφόρησε. Οι εν λόγω Έλληνες ισχυρίζονταν, πράγμα που πίστευε και η πλειονότητα των Ελλήνων, ότι αγωνίζονταν για ιερό σκοπό, υπερασπιζόμενοι την Ευρώπη και τον Χριστιανισμό από τη... λαίλαπα του Ισλαμισμού.
Την περασμένη εβδομάδα, η Διεθνής Ένωση Ακαδημαϊκών για Γενοκτονίες οργάνωσε ένα συνέδριο στο Σεράγεβο. Ένας νεαρός Βόσνιος πανεπιστημιακός, ονόματι Χικμέτ Καρ, παρουσίασε εργασία για την ελληνική συμμετοχή στη γενοκτονία των Βόσνιων μουσουλμάνων. Εργασία που στενοχώρησε ορισμένους από τους Έλληνες συνέδρους. Σύμφωνα με πληροφορίες του Τάκη Μίχα, κάποιος κ. Βασίλειος Κυρατζόπουλος από την Ένωση Ελλήνων Κωνσταντινουπολιτών, ήγειρε το ακαδημαϊκό του ανάστημα για να δικαιολογήσει τη σφαγή της Σρεμπρένιτσα με το επιχείρημα ότι «και οι Τούρκοι έκαναν εθνοκάθαρση των Ελλήνων στην Πόλη». Οι υπόλοιποι Έλληνες ευτυχώς σιώπησαν.
Πρόπερσι, στη 10η επέτειο της γενοκτονίας, 163 πολίτες υπέγραψαν ένα κείμενο που ζητούσε την παραπομπή των Ελλήνων σφαγέων. Το κείμενο δέχτηκε συντονισμένη επίθεση από τον ακροδεξιό «Στόχο», τον κομμουνιστικό «Ριζοσπάστη» και την εκκλησία, ενώ το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων παρέλειψε να δημοσίευση την είδηση, που εντούτοις δημοσίευσε το Γαλλικό Πρακτορείο. Την ίδια χρονιά, ο τότε βουλευτής Ανδρέας Ανδριανόπουλος ζήτησε τη σύσταση κοινοβουλευτικής επιτροπής για τη διερεύνηση ανάμειξης Ελλήνων παραστρατιωτικών. Ο υπουργός Δικαιοσύνης απαντώντας είπε ότι έχει παρέμβει ήδη ο εισαγγελέας, για να διερευνηθεί η υπόθεση και τόνισε ότι, στην περίπτωση που διαπιστωθεί εμπλοκή Ελλήνων πολιτών, θα ασκηθούν σε βάρος τους ποινικές διώξεις. Ωστόσο, μέχρι σήμερα δεν υπήρξε κανένα εισαγγελικό πόρισμα. Ίσως για να μη θυμώσει ο σοσιαλιστής κυβερνητικός τότε εκπρόσωπος κ. Βενιζέλος, που το 1995 διέψευδε με έμφαση ότι υψώθηκε η ελληνική σημαία στη Σρεμπρένιτσα. Ίσως για να μην εκτεθεί η χώρα με την ιστορία της μεταφοράς οπλισμού, πυρομαχικών και καυσίμων στους Σερβοβόσνιους από ελληνικά λιμάνια. Την ίδια χρονιά, τα ελληνικά κανάλια πρόβαλαν ένα ευρωπαϊκό επετειακό βίντεο. Έδειχναν Σέρβους παραστρατιωτικούς σε φρικαλέες ωμότητες. Όλα όμως, χωρίς εξαίρεση, είχαν λογοκρίνει την αρχή του βίντεο, όπου έδειχνε Σέρβο ορθόδοξο ιερέα να ευλογεί τους παραστρατιωτικούς.
Η εθνική συνενοχή της Σρεμπρένιτσα δεν είναι μοναδική. Συνυπάρχει με μιαν άλλη μάστιγα της κοινωνίας μας: το μακεδονικό. Από τα μακεδονοφάγα ομόψυχα συλλαλητήρια μέχρι την άρνηση αναγνώρισης μειονότητας και επιστροφής σε πολιτικούς πρόσφυγες, μας ταλαιπωρεί και μας εκθέτει διεθνώς.
Η «καθ’ ημάς Ανατολή» δεν υπήρξε ποτέ μια κοινωνία ανοιχτή στις προκλήσεις, στις αλλαγές, στις καινοτομίες. Υπήρξε πάντα μια κοινωνία κλειστή και φοβική. Μόνη δύναμη που θα μπορούσε να ξεφύγει από αυτή την παράδοση είναι η αριστερά. Η αριστερά όμως, υπέστη και στη χώρα μας, το σοκ της κατάρρευσης του «υπαρκτού σοσιαλισμού», παρ’ όλο που δεν ανήκαμε κράτη του υπαρκτού. Κατά τον Κωνσταντίνο Τσουκαλά, η «ανούσια συμμαχία» μεταξύ αριστερών και δεξιών, στη βάση μιας εθνικιστικής πλατφόρμας, συνδέεται άμεσα με την κατάργηση του ψυχρού πόλεμου. Οι αριστεροί έμειναν με την ψυχροπολεμική κληρονομιά, χωρίς όμως πια πραγματικό αντίκρισμα. Στον παραδοσιακό εχθρό, τον δυτικό ιμπεριαλισμό και ιδιαίτερα τον αμερικανικό, δεν υπήρχε πλέον αντίπαλο δέος για να αντιπαραθέσουν. Το μόνο που απέμενε ήταν το έθνος, τα όσια και τα ιερά. Χαρακτηριστικά δείγματα οι κομμουνιστές -πατριώτες -ορθόδοξοι Ζουράρις και Κανέλλη, η οποία, όταν ήρθε ο Πάπας έκανε έκκληση στους ελληνορθόδοξους «να κλειστούν στα σπίτια τους και να προσευχηθούν».
Η Σρεμπρένιτσα και το μακεδονικό αποκαλύπτουν το χαρακτήρα της κοινωνίας μας.
