Στο ΠΑΣΟΚ έχουν δρόμο
Μιχάλης Παπαγιαννάκης, Κυρ. Ελευθεροτυπία, Δημοσιευμένο: 2007-11-11
«Αντιπολίτευση κάνουν σήμερα και αρκετά στελέχη της Ν.Δ.», παρατηρεί ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Μ. Παπαγιαννάκης, ο οποίος προβλέπει παράταση της κρίσης στο ΠΑΣΟΚ ακόμη και μετά την εκλογή αρχηγού. Μέχρι πότε; «Τουλάχιστον έως την επόμενη πολιτική και ίσως εκλογική αντιπαράθεση».
* Η κυβέρνηση δείχνει ωσεί παρούσα, η αξιωματική αντιπολίτευση ταλανίζεται με τα της διαδοχής. Διαμορφώνεται, λοιπόν, έδαφος για αντιπολίτευση και για πιο έντονη παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ;
- Αντιπολίτευση κάνουν και αρκετά στελέχη της Ν.Δ.! Πράγμα ομολογουμένως αρκετά πρωτότυπο, αλλά και με κάποια αποτελεσματικότητα, αφού καθυστερούν ή αναστέλλονται ρυθμίσεις στην έμμεση φορολογία, στο ασφαλιστικό κ.λπ. Το ΠΑΣΟΚ θα μπορούσε να ασκεί τα αντιπολιτευτικά του καθήκοντα, είναι όμως τουλάχιστον υποτονικό και «κουρασμένο», σαν να μην πιστεύει στον ρόλο του. Οσο για το ΚΚΕ, έχει ανακαλύψει την «αντικειμενική» στάση ανάμεσα στους εθνικιστές και στους «κοσμοπολίτες», πράγμα που του επιτρέπει να μην αντιτίθεται στο να παρελαύνουν οι νέοι με στρατιωτική μουσική ή, ακόμη, να δέχεται την απόσυρση βιβλίων. Το δε κόμμα του ΛΑΟΣ στηρίζει μιαν εκδοχή της Ν.Δ. και ασκεί αντιπολίτευση στον ΣΥΡΙΖΑ... Ε, πώς να μη μείνει η αντιπολίτευση εφ όλης της ύλης στον ΣΥΡΙΖΑ ;
* Το ΠΑΣΟΚ σήμερα εκλέγει πρόεδρο. Τέλος, λοιπόν, στις αντιπαραθέσεις;
- Δεν μας πέφτει λόγος για το πώς θα διεξαχθεί και θα καταλήξει αυτή η διαδικασία. Το αν θα λήξουν οι σχετικές αντιπαραθέσεις είναι ένα άλλο ζήτημα, σχετικά με το οποίο οι καλύτερες προβλέψεις είναι εκείνες που κάνουν οι ίδιοι οι ενδιαφερόμενοι. Και έχω την εντύπωση ότι δεν προβλέπουν λήξη, αλλά μάλλον μια παράταση, τουλάχιστον έως την επόμενη πολιτική και ίσως εκλογική αντιπαράθεση. Δεν το λέω αυτό επειδή χρησιμοποίησε τον όρο η Αννα Διαμαντοπούλου - και δέχθηκε μάλιστα επιθέσεις για την αυτονόητη διαπίστωσή της. Αλλά επειδή ο όρος ενυπάρχει στα λεγόμενα της πλειονότητας των στελεχών, που απλώς φρόντισαν να μιλήσουν πιο προσεκτικά, και με πιο επιλεγμένους αλλά ισοδύναμους όρους...
* Πάντως και οι τρεις υποψήφιοι ομνύουν στην κεντροαριστερά και επιχειρούν ανοίγματα στον ΣΥΝ...
- Δεν συμφωνώ ότι όλοι λένε τα ίδια πράγματα και προς τους ίδιους αποδέκτες. Αλλο π.χ. η περίπου ταύτιση του ίδιου του ΠΑΣΟΚ με την κεντροαριστερά και επιθυμία διεύρυνσης αυτής της στροφής του σε άλλους χώρους. Και άλλο η κατεύθυνση προς συνεργασίες ανάμεσα σε αυτόνομους και ισότιμους πολιτικούς οργανισμούς με αναζήτηση προγραμματικών συγκλίσεων, που πρέπει να διατυπωθούν βέβαια και να είναι και πειστικές για όλους και ιδίως τους πολίτες. Θα δούμε τι θα μείνει τελικά, όταν και αν το ΠΑΣΟΚ θα βγει από την κρίση και θα μπορεί να διατυπώσει προγραμματικές και πολιτικές κατευθύνσεις...
* Πώς κρίνετε τις ανοικτές διαδικασίες εκλογής που ακολούθησε η ιταλική αριστερά και το ΠΑΣΟΚ;
- Τις θεωρώ πολύ εντυπωσιακές και πρωτότυπες. Εχουν και τη γοητεία του ρίσκου, όταν, βέβαια, υπάρχουν περισσότεροι του ενός υποψήφιοι πρόεδροι. Ωστόσο, παραμένω στην άποψη ότι η συμμετοχή στα κοινά και μάλιστα στην πιο συστηματική πλευρά τους, που είναι οι εξελίξεις στη διαμόρφωση της πολιτικής και της ηγεσίας των κομμάτων, πρέπει να έχει «κόστος». Εννοώ κάποια μορφή αλληλεγγύης και συνευθύνης με τους άλλους, κάποια δέσμευση και κάποια στράτευση. Ολα αυτά που ορίζουν ουσιαστικά την έννοια του μέλους ενός κόμματος που ελεύθερα αναλαμβάνει ευθύνες και υπεύθυνα ασκεί αντίστοιχα δικαιώματα συμμετοχής και κριτικής. Απορρίπτω την εκχώρηση της προσωπικότητας του οποιουδήποτε σε κάποιες αλάνθαστες ηγεσίες ή «πρωτοπορίες».
* Οι κόντρες με τον ΛΑΟΣ οξύνονται. Μάχη αρχών ή μάχη εντυπώσεων;
- Εχω την εντύπωση ότι διογκώνεται η σημασία κάποιων αντιπαραθέσεων, που είναι συνήθεις στον κοινοβουλευτισμό. Ισως επειδή αυτήν την εποχή δεν γίνονται άλλες, όπως θα έπρεπε. Ιδίως όταν τίθενται θέματα αρχών, όπως συμβαίνει με τα ζητήματα σοβινισμού και ξενοφοβίας. Γι αυτό και δεν θα δεχθώ την έννοια των «σίγουρων κερδών» τουλάχιστον για τον ΣΥΡΙΖΑ, που δεν έχει να αποδείξει τις πεποιθήσεις του και τον συστηματικό τρόπο με τον οποίο τις εκφράζει και τις υπηρετεί.
* Η κυβέρνηση δείχνει ωσεί παρούσα, η αξιωματική αντιπολίτευση ταλανίζεται με τα της διαδοχής. Διαμορφώνεται, λοιπόν, έδαφος για αντιπολίτευση και για πιο έντονη παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ;
- Αντιπολίτευση κάνουν και αρκετά στελέχη της Ν.Δ.! Πράγμα ομολογουμένως αρκετά πρωτότυπο, αλλά και με κάποια αποτελεσματικότητα, αφού καθυστερούν ή αναστέλλονται ρυθμίσεις στην έμμεση φορολογία, στο ασφαλιστικό κ.λπ. Το ΠΑΣΟΚ θα μπορούσε να ασκεί τα αντιπολιτευτικά του καθήκοντα, είναι όμως τουλάχιστον υποτονικό και «κουρασμένο», σαν να μην πιστεύει στον ρόλο του. Οσο για το ΚΚΕ, έχει ανακαλύψει την «αντικειμενική» στάση ανάμεσα στους εθνικιστές και στους «κοσμοπολίτες», πράγμα που του επιτρέπει να μην αντιτίθεται στο να παρελαύνουν οι νέοι με στρατιωτική μουσική ή, ακόμη, να δέχεται την απόσυρση βιβλίων. Το δε κόμμα του ΛΑΟΣ στηρίζει μιαν εκδοχή της Ν.Δ. και ασκεί αντιπολίτευση στον ΣΥΡΙΖΑ... Ε, πώς να μη μείνει η αντιπολίτευση εφ όλης της ύλης στον ΣΥΡΙΖΑ ;
* Το ΠΑΣΟΚ σήμερα εκλέγει πρόεδρο. Τέλος, λοιπόν, στις αντιπαραθέσεις;
- Δεν μας πέφτει λόγος για το πώς θα διεξαχθεί και θα καταλήξει αυτή η διαδικασία. Το αν θα λήξουν οι σχετικές αντιπαραθέσεις είναι ένα άλλο ζήτημα, σχετικά με το οποίο οι καλύτερες προβλέψεις είναι εκείνες που κάνουν οι ίδιοι οι ενδιαφερόμενοι. Και έχω την εντύπωση ότι δεν προβλέπουν λήξη, αλλά μάλλον μια παράταση, τουλάχιστον έως την επόμενη πολιτική και ίσως εκλογική αντιπαράθεση. Δεν το λέω αυτό επειδή χρησιμοποίησε τον όρο η Αννα Διαμαντοπούλου - και δέχθηκε μάλιστα επιθέσεις για την αυτονόητη διαπίστωσή της. Αλλά επειδή ο όρος ενυπάρχει στα λεγόμενα της πλειονότητας των στελεχών, που απλώς φρόντισαν να μιλήσουν πιο προσεκτικά, και με πιο επιλεγμένους αλλά ισοδύναμους όρους...
* Πάντως και οι τρεις υποψήφιοι ομνύουν στην κεντροαριστερά και επιχειρούν ανοίγματα στον ΣΥΝ...
- Δεν συμφωνώ ότι όλοι λένε τα ίδια πράγματα και προς τους ίδιους αποδέκτες. Αλλο π.χ. η περίπου ταύτιση του ίδιου του ΠΑΣΟΚ με την κεντροαριστερά και επιθυμία διεύρυνσης αυτής της στροφής του σε άλλους χώρους. Και άλλο η κατεύθυνση προς συνεργασίες ανάμεσα σε αυτόνομους και ισότιμους πολιτικούς οργανισμούς με αναζήτηση προγραμματικών συγκλίσεων, που πρέπει να διατυπωθούν βέβαια και να είναι και πειστικές για όλους και ιδίως τους πολίτες. Θα δούμε τι θα μείνει τελικά, όταν και αν το ΠΑΣΟΚ θα βγει από την κρίση και θα μπορεί να διατυπώσει προγραμματικές και πολιτικές κατευθύνσεις...
* Πώς κρίνετε τις ανοικτές διαδικασίες εκλογής που ακολούθησε η ιταλική αριστερά και το ΠΑΣΟΚ;
- Τις θεωρώ πολύ εντυπωσιακές και πρωτότυπες. Εχουν και τη γοητεία του ρίσκου, όταν, βέβαια, υπάρχουν περισσότεροι του ενός υποψήφιοι πρόεδροι. Ωστόσο, παραμένω στην άποψη ότι η συμμετοχή στα κοινά και μάλιστα στην πιο συστηματική πλευρά τους, που είναι οι εξελίξεις στη διαμόρφωση της πολιτικής και της ηγεσίας των κομμάτων, πρέπει να έχει «κόστος». Εννοώ κάποια μορφή αλληλεγγύης και συνευθύνης με τους άλλους, κάποια δέσμευση και κάποια στράτευση. Ολα αυτά που ορίζουν ουσιαστικά την έννοια του μέλους ενός κόμματος που ελεύθερα αναλαμβάνει ευθύνες και υπεύθυνα ασκεί αντίστοιχα δικαιώματα συμμετοχής και κριτικής. Απορρίπτω την εκχώρηση της προσωπικότητας του οποιουδήποτε σε κάποιες αλάνθαστες ηγεσίες ή «πρωτοπορίες».
* Οι κόντρες με τον ΛΑΟΣ οξύνονται. Μάχη αρχών ή μάχη εντυπώσεων;
- Εχω την εντύπωση ότι διογκώνεται η σημασία κάποιων αντιπαραθέσεων, που είναι συνήθεις στον κοινοβουλευτισμό. Ισως επειδή αυτήν την εποχή δεν γίνονται άλλες, όπως θα έπρεπε. Ιδίως όταν τίθενται θέματα αρχών, όπως συμβαίνει με τα ζητήματα σοβινισμού και ξενοφοβίας. Γι αυτό και δεν θα δεχθώ την έννοια των «σίγουρων κερδών» τουλάχιστον για τον ΣΥΡΙΖΑ, που δεν έχει να αποδείξει τις πεποιθήσεις του και τον συστηματικό τρόπο με τον οποίο τις εκφράζει και τις υπηρετεί.
