Δημοκρατία στο νερό!
Τριαντάφυλλος Μηταφίδης, Αγγελιοφόρος, Δημοσιευμένο: 2008-07-07
Η προκλητική απόφαση της Διοίκησης της ΕΥΑΘ να καλέσει σε απολογία τους δύο Προέδρους των σωματείων των εργαζομένων στην επιχείρηση, επειδή συμμετείχαν στη συνέντευξη τύπου που παραχώρησε ο ΣΥΡΙΖΑ στις 19/6/08 κατά της ιδιωτικοποίησης της ΕΥΑΘ, αποτελεί μια σοβαρή προειδοποίηση προς όλο το συνδικαλιστικό κίνημα, που πρέπει να απαιτήσει την άμεση ανάκλησή της.
Η Διοίκηση της ΕΥΑΘ θέλει όχι μόνο να τιμωρήσει τους συγκεκριμένους συνδικαλιστές, αλλά και να καταστείλει κάθε ιδέα κοινής δράσης των συνδικάτων της επιχείρησης με την πολιτική Αριστερά που μάχεται κατά της εμπορευματοποίησης των δημόσιων, φυσικών αγαθών από τους «γίγαντες του περιβάλλοντος», όπως η αμαρτωλή Suez Enviroment, που εποφθαλμιά εκτός από το νερό και τη διαχείριση των απορριμμάτων.
Η Suez, που έχει απλώσει τα πλοκάμια της σε 120 χώρες, βαρύνεται για τεράστια οικονομικά και περιβαλλοντικά σκάνδαλα στις χώρες όπου ιδιωτικοποιήθηκε η διαχείριση του νερού. Επιδιώκει να αυξήσει το μερίδιό της στο μετοχικό κεφάλαιο της ΕΥΑΘ από 4,87% που είναι σήμερα στο 20% και στο 40% την ερχόμενη δεκαετία. Ταυτόχρονα, προαλείφεται για «στρατηγικός εταίρος» της ΕΥΑΘ, ενώ πρόκειται να συμμετάσχει μέσω των διαβόητων «Συμπράξεων Δημόσιου Ιδιωτικού Τομέα» ((ΣΔΙΤ) σε διαγωνισμούς διαχείρισης απορριμμάτων στη Δ. Μακεδονία, τη Θεσσαλονίκη και την Αττική. Οι ΣΔΙΤ, που σε πολλές περιπτώσεις επιβάλλονται από την Παγκόσμια Τράπεζα, καταλήγουν σε ιδιωτικοποίηση δημόσιων αγαθών με την «ευγενική χορηγία» του Κράτους!
Οι πολίτες, η Αυτοδιοίκηση, τα συνδικάτα της Θεσσαλονίκης αλλά και όλης της χώρας πρέπει να μιμηθούν το παράδειγμα των πολυάριθμων κινημάτων που αναπτύσσονται κατά της ιδιοποίησης των υδάτινων πόρων στις τέσσερεις γωνίες του πλανήτη: από τις άνυδρες περιοχές της Βολιβίας, τις ΗΠΑ, την Ιταλία, τις Ινδίες, τις Φιλιππίνες έως και την Αυστραλία. Πρέπει να διεκδικήσουμε τη «δημοκρατία στο νερό», ως βασικό ανθρώπινο δικαίωμα. Γιατί «το νερό είναι αναντικατάστατο δώρο της φύσης, θεμελιώδης φυσικός πόρος και σύνδεσμος όλων των μορφών ζωής... Αποτελεί συλλογική ιδιοκτησία... Πρέπει να παρέχεται δωρεάν, να προστατεύεται και να είναι απαλλαγμένο από την περιβαλλοντική μόλυνση», όπως έγραφαν στο «μανιφέστο» τους οι εξεγερμένοι αγρότες στην Κοτσαμπάμπα της Βολιβίας, που κέρδισαν τον αιματηρό «πόλεμο για νερό» εναντίον της International Water, θυγατρικής της αμερικανικής Bechtel.
Η Διοίκηση της ΕΥΑΘ θέλει όχι μόνο να τιμωρήσει τους συγκεκριμένους συνδικαλιστές, αλλά και να καταστείλει κάθε ιδέα κοινής δράσης των συνδικάτων της επιχείρησης με την πολιτική Αριστερά που μάχεται κατά της εμπορευματοποίησης των δημόσιων, φυσικών αγαθών από τους «γίγαντες του περιβάλλοντος», όπως η αμαρτωλή Suez Enviroment, που εποφθαλμιά εκτός από το νερό και τη διαχείριση των απορριμμάτων.
Η Suez, που έχει απλώσει τα πλοκάμια της σε 120 χώρες, βαρύνεται για τεράστια οικονομικά και περιβαλλοντικά σκάνδαλα στις χώρες όπου ιδιωτικοποιήθηκε η διαχείριση του νερού. Επιδιώκει να αυξήσει το μερίδιό της στο μετοχικό κεφάλαιο της ΕΥΑΘ από 4,87% που είναι σήμερα στο 20% και στο 40% την ερχόμενη δεκαετία. Ταυτόχρονα, προαλείφεται για «στρατηγικός εταίρος» της ΕΥΑΘ, ενώ πρόκειται να συμμετάσχει μέσω των διαβόητων «Συμπράξεων Δημόσιου Ιδιωτικού Τομέα» ((ΣΔΙΤ) σε διαγωνισμούς διαχείρισης απορριμμάτων στη Δ. Μακεδονία, τη Θεσσαλονίκη και την Αττική. Οι ΣΔΙΤ, που σε πολλές περιπτώσεις επιβάλλονται από την Παγκόσμια Τράπεζα, καταλήγουν σε ιδιωτικοποίηση δημόσιων αγαθών με την «ευγενική χορηγία» του Κράτους!
Οι πολίτες, η Αυτοδιοίκηση, τα συνδικάτα της Θεσσαλονίκης αλλά και όλης της χώρας πρέπει να μιμηθούν το παράδειγμα των πολυάριθμων κινημάτων που αναπτύσσονται κατά της ιδιοποίησης των υδάτινων πόρων στις τέσσερεις γωνίες του πλανήτη: από τις άνυδρες περιοχές της Βολιβίας, τις ΗΠΑ, την Ιταλία, τις Ινδίες, τις Φιλιππίνες έως και την Αυστραλία. Πρέπει να διεκδικήσουμε τη «δημοκρατία στο νερό», ως βασικό ανθρώπινο δικαίωμα. Γιατί «το νερό είναι αναντικατάστατο δώρο της φύσης, θεμελιώδης φυσικός πόρος και σύνδεσμος όλων των μορφών ζωής... Αποτελεί συλλογική ιδιοκτησία... Πρέπει να παρέχεται δωρεάν, να προστατεύεται και να είναι απαλλαγμένο από την περιβαλλοντική μόλυνση», όπως έγραφαν στο «μανιφέστο» τους οι εξεγερμένοι αγρότες στην Κοτσαμπάμπα της Βολιβίας, που κέρδισαν τον αιματηρό «πόλεμο για νερό» εναντίον της International Water, θυγατρικής της αμερικανικής Bechtel.
