Κρυμμένες ειδήσεις
Ριχάρδος Σωμερίτης, ΤΟ ΒΗΜΑ, Δημοσιευμένο: 2009-03-05
Ορισμένες ειδήσεις είναι «τυχερές»: τις αναφέρουν όλα τα Μέσα Ενημέρωσης προσθέτοντας και πολλά σχόλια. Άλλες είναι «άτυχες». Θάβονται ή εξορίζονται στα «ψιλά». Ή, όταν αναφέρονται, στη συνέχεια ξεχνιούνται. Για λίγο ή για πάντα. Αυτό συμβαίνει τώρα με την απόπειρα φόνου (με βιτριόλι) της μαχητικής συνδικαλίστριας Κωνσταντίνας Κούνεβα: ξεχνιέται. Προσπαθούσε να εξασφαλίσει ορισμένα στοιχειώδη δικαιώματα για όσους εργάζονται στον τομέα της καθαριότητας. Παλιά, βιτριόλι έριχναν στο πρόσωπο μιας γυναίκας κάποια άθλια αντράκια σε αναζήτηση εκδίκησης όταν η δύστυχη «καλή» τους τούς έδινε τα παπούτσια στο χέρι. Δεν έγινε κάτι τέτοιο με την Κούνεβα. Είναι κοινωνικά σημαντικό να μάθουμε επιτέλους ποιοι θέλησαν να τη σκοτώσουν μετά βασανιστηρίων. Δεν καταλαβαίνει το αίτημα αυτό κανένας άχρηστος πλην αρμόδιος υπουργός;
Η Κωνσταντίνα Κούνεβα είναι Βουλγάρα, δηλαδή συμπατριώτισσά μας Ευρωπαία. Ο Αμπντουλαχίμ Ντέντε είναι συμπατριώτης μας έλληνας πολίτης. Τούρκος της Δυτικής Θράκης- πομακικής καταγωγής, αν δεν κάνω λάθος. Είναι δημοσιογράφος. Πρόσφατα τον «έβγαλε στον αέρα» ένα αθηναϊκό κανάλι σε πρωινή εκπομπή. Ζωντανά, όπως λένε, αλλά πήγε η υπόθεση να τελειώσει αλλιώς. Πρέπει να τον είδε κάποιος ελληναράς, που έτρεξε και τον έσπασε στο ξύλο. Σε απευθείας σύνδεση. Βρέθηκε έτσι, ευτυχώς για λίγο, στο νοσοκομείο. Μίλησε όμως κανείς γι΄ αυτόν, κάποια επαγγελματική ένωση έστω, για να καταγγελθεί ο σε βάρος της ελευθερίας του και της ελευθερίας των δημοσιογράφων τρομοκρατικός τραμπουκισμός; Μάλλον όχι (το «μάλλον» το γράφω γιατί μπορεί να μου ξέφυγε κάτι).
Συμπατριώτης μας είναι και ο σπάνιος γραφιάς Διονύσης Γουσέτης. Στέλεχος της Διεθνούς Αμνηστίας. Αριστερός ΚΑΙ δημοκράτης. Παθιασμένος με τα ανθρώπινα δικαιώματα. Με την αλήθεια με επιχειρήματα και όχι με τα αναπόδεικτα «εγώ πιστεύω». Αρθρογράφος από πολλά χρόνια (κάθε Σάββατο) στην «Αυγή». Ορισμένα από τα άρθρα του μπορείτε- ειλικρινά: θα έπρεπε- να τα διαβάσετε σε ένα εξαίρετο βιβλίο του που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Τυπωθήτω με τον τίτλο «Αχάριστος Φωνή- Ρατσισμός και Εθνικισμός στην Ελλάδα του 20ού Αιώνα». Τον πρόλογο, και αυτό σημαίνει πολλά, τον υπογράφει ο Γιώργος Παπαδημητρίου που χάσαμε πρόσφατα τόσο νέο. Η σαββατιάτικη σελίδα του Γουσέτη, που θα ζήλευε κάθε τολμηρή δημοκρατική εφημερίδα, προκαλούσε τους αναγνώστες εκείνους που ανήκουν προφανώς στον αριστερό παλαιοημερολογιτισμό. Θα μπορούσαν φυσικά να διαβάζουν «Ριζοσπάστη».
Όχι, αξιώνουν να φύγει ο Γουσέτης από την «Αυγή». Θα συμβεί και αυτό στον Συριζοσυνασπισμό; Δεν είδα να σχολιάζεται κάπου η υπόθεση. Με αυτά θα ασχολούμαστε τώρα, όταν έχουμε τόσες Πετρούλες;
Εδώ δεν ασχοληθήκαμε με τον πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας, τον υπ΄ αριθμό 5 της δημοκρατικής νομενκλατούρας μας. Έβγαινε ο άνθρωπος από το γραφείο του (Πανεπιστημίου), τον επισήμαναν (τυχαία;) κάτι παιδιά με κουκούλες, συγύρισαν επαναστατικά το αυτοκίνητό του και τη γλίτωσε με το δίτροχο του φρουρού του. Δεν είδα κανέναν υπουργό, κανέναν πολιτικό (καλά, από τον δήμαρχο, τον Σουφλιά ή τον Βωβό δεν είχα τέτοια απαίτηση), κάποιον τέλος πάντων να τρέχει να τον συμπαρασταθεί. Ελλάδα, αρχές του 2009...
somerit@otenet.gr
Η Κωνσταντίνα Κούνεβα είναι Βουλγάρα, δηλαδή συμπατριώτισσά μας Ευρωπαία. Ο Αμπντουλαχίμ Ντέντε είναι συμπατριώτης μας έλληνας πολίτης. Τούρκος της Δυτικής Θράκης- πομακικής καταγωγής, αν δεν κάνω λάθος. Είναι δημοσιογράφος. Πρόσφατα τον «έβγαλε στον αέρα» ένα αθηναϊκό κανάλι σε πρωινή εκπομπή. Ζωντανά, όπως λένε, αλλά πήγε η υπόθεση να τελειώσει αλλιώς. Πρέπει να τον είδε κάποιος ελληναράς, που έτρεξε και τον έσπασε στο ξύλο. Σε απευθείας σύνδεση. Βρέθηκε έτσι, ευτυχώς για λίγο, στο νοσοκομείο. Μίλησε όμως κανείς γι΄ αυτόν, κάποια επαγγελματική ένωση έστω, για να καταγγελθεί ο σε βάρος της ελευθερίας του και της ελευθερίας των δημοσιογράφων τρομοκρατικός τραμπουκισμός; Μάλλον όχι (το «μάλλον» το γράφω γιατί μπορεί να μου ξέφυγε κάτι).
Συμπατριώτης μας είναι και ο σπάνιος γραφιάς Διονύσης Γουσέτης. Στέλεχος της Διεθνούς Αμνηστίας. Αριστερός ΚΑΙ δημοκράτης. Παθιασμένος με τα ανθρώπινα δικαιώματα. Με την αλήθεια με επιχειρήματα και όχι με τα αναπόδεικτα «εγώ πιστεύω». Αρθρογράφος από πολλά χρόνια (κάθε Σάββατο) στην «Αυγή». Ορισμένα από τα άρθρα του μπορείτε- ειλικρινά: θα έπρεπε- να τα διαβάσετε σε ένα εξαίρετο βιβλίο του που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Τυπωθήτω με τον τίτλο «Αχάριστος Φωνή- Ρατσισμός και Εθνικισμός στην Ελλάδα του 20ού Αιώνα». Τον πρόλογο, και αυτό σημαίνει πολλά, τον υπογράφει ο Γιώργος Παπαδημητρίου που χάσαμε πρόσφατα τόσο νέο. Η σαββατιάτικη σελίδα του Γουσέτη, που θα ζήλευε κάθε τολμηρή δημοκρατική εφημερίδα, προκαλούσε τους αναγνώστες εκείνους που ανήκουν προφανώς στον αριστερό παλαιοημερολογιτισμό. Θα μπορούσαν φυσικά να διαβάζουν «Ριζοσπάστη».
Όχι, αξιώνουν να φύγει ο Γουσέτης από την «Αυγή». Θα συμβεί και αυτό στον Συριζοσυνασπισμό; Δεν είδα να σχολιάζεται κάπου η υπόθεση. Με αυτά θα ασχολούμαστε τώρα, όταν έχουμε τόσες Πετρούλες;
Εδώ δεν ασχοληθήκαμε με τον πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας, τον υπ΄ αριθμό 5 της δημοκρατικής νομενκλατούρας μας. Έβγαινε ο άνθρωπος από το γραφείο του (Πανεπιστημίου), τον επισήμαναν (τυχαία;) κάτι παιδιά με κουκούλες, συγύρισαν επαναστατικά το αυτοκίνητό του και τη γλίτωσε με το δίτροχο του φρουρού του. Δεν είδα κανέναν υπουργό, κανέναν πολιτικό (καλά, από τον δήμαρχο, τον Σουφλιά ή τον Βωβό δεν είχα τέτοια απαίτηση), κάποιον τέλος πάντων να τρέχει να τον συμπαρασταθεί. Ελλάδα, αρχές του 2009...
somerit@otenet.gr
